Η πιο αστεία στιγμή
Ζήσης Ρούμπος: Κάπου βόρεια Ελλάδα, περιοδεία, έχει προσγειωθεί πάνω στη σκηνή ένα έντομο που μοιάζει με ελικόπτερο Απάτσι. Εγώ γενικά δεν την πολύ παλεύω με τα ιπτάμενα έντομα. Δεν μπορώ να σταυρώσω λέξη γιατι έχω τρομοκρατηθεί και όλοι με κοροϊδεύουν- το κοινό γελάει ασταμάτητα. Κάθε τόσο το έντομο, ανοίγει τα φτερά του και κάνει ένα δυνατό 'ρρρρ' για να μου θυμίζει ότι είναι εκεί....
Γιώργος Αγγελοπουλος: Στην προπέρσινη περιοδεία περάσαμε από την Κοζάνη όπου παίξαμε μετά από βροχή με αποτέλεσμα να έχει πολλά κουνούπια και άλλα έντομα. Αυτό δεν ήταν πολύ αστείο. Αυτό που ήταν το πιο αστείο πράγμα που έχω δει ποτέ σε αυτοσχεδιασμό ήταν ο Ζήσης την ώρα που παίζαμε μαζί όταν διαπίστωσε ότι ένα γιγάντιο έντομο ήταν γαντζωμένο κάπου στο πίσω μέρος του κεφαλιού του όπου ξεκίνησε ένα απαράμιλλο χορευτικό με απροσδιόριστες κινήσεις και ουρλιαχτά πανικού. Τα πιο αστεία έξι δευτερόλεπτα που έχω ζήσει σε κωμικό αυτοσχεδιασμό
Η πιο άβολη στιγμή
Ζήσης Ρούμπος: Μετά από παράσταση, με ρώτησαν πόσα λεφτά θέλω για να πάω να κάνω στριπ τιζ σε πάρτι γενεθλίων. Είπα 1 εκατομμύριο ευρώ. Δεν με έχουν πάρει ακόμα.
Γιώργος Αγγελοπουλος: Σε μια από τις παραστάσεις μας στο Μικρό Παλλάς, έπαιζε μαζί μας ο Σωκράτης Πατσίκας. Σε κάποιο παιχνίδι εγώ έπεσα μπρούμητα στο πάτωμα. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα πάνω μου ξάπλωσε ο Σωκράτης. Είναι πολύ άβολο να έχεις το Σωκράτη Πατσίκα πάνω σου. Πρώτη φορά άκουσα να κάνουν «κρακ» όλες μου οι κλειδώσεις ταυτόχρονα.
Η πιο εμπνευσμένη στιγμή
Ζήσης Ρούμπος: Γενικά όταν υπάρχει έμπνευση, ο αυτοσχεδιασμός είναι απογειωτικός. Από τις πιο ωραίες στιγμές είναι όταν κάνω τραγουδιστικά παιχνίδια με τον Δημήτρη (Μακαλιά) και καταλήγουμε να κάνουμε μέχρι και διφωνίες σε στίχους που δεν υπάρχουν καν!
Η στιγμή που δε θέλω να θυμάμαι
Ζήσης Ρούμπος:Με πλησιάζει τύπος για να βγάλουμε φωτογραφία μαζί, μετά από παράσταση. Με παίρνει αγκαλιά. Έχει να κάνει μπάνιο από την βάφτιση του. Μένουμε ώρα αγκαλιασμένοι γιατί δεν λειτουργεί το φλας. Νομίζω τη μπλούζα εκείνη την πέταξα.
Γιώργος Αγγελοπουλος: Όταν παίζαμε στο passport στον Πειραιά κάναμε σε κάποια φάση το παιχνίδι Freeze Tag όπου παγώνουμε σε κάποια στάση και μετά φτιάχνουμε μια σκηνή για να τη δικαιολογήσουμε. Ε, εγώ βρέθηκα σε μια φάση όπου για να τη δικαιολογήσω πήγα να βαρέσω ένα σουτ, πάτησα κάτι νερά που είχαν πέσει νωρίτερα κι έφαγα τη σκασά της δεκαετίας, όπου και στραμπούληξα το χέρι μου. Βέβαια, για όλους τους άλλους και για το κοινό ήταν, μάλλον, η πιο αστεία στιγμή της βραδιάς.
Η πιο ωραία παράσταση
Ζήσης Ρούμπος:Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη παράσταση στη Θεσσαλονίκη με το 'Κάψε'. Φτάσαμε στο θέατρο και η ουρά ήταν 2 τετράγωνα!!! Απίστευτη ενέργεια, απίστευτο κοινό, πολύ γέλιο.
Γιώργος Αγγελοπουλος: Η παράσταση που θυμάμαι ως καλύτερη από όλες ήταν όταν παίξαμε πρώτη φορά στο Bob Festival, όλα μας τα αστεία έβγαιναν και το κοινό ήταν το πιο φιλικό που μπορώ να θυμηθώ.
Το αγαπημένο παιχνίδι
Ζήσης Ρούμπος: Νομίζω πως είναι το ''Κούνα τα νήματα" αλλά όχι να το παίζω. Να το βλέπω με Λάμπρο, ειδικά όταν προσπαθούν να τον μετακινήσουν στη σκηνή και καταλήγει με τη μούρη στο πάτωμα. (Το ""Κούνα τα νήματα" είναι αυτό που 2 άτομα από το κοινό κουνάνε τους παίκτες σαν μαριονέτες)
Γιώργος Αγγελοπουλος: Αυτό που μου αρέσει περισσότερο να παίζω είναι το TED speech, όπου με λέξεις που δίνει τυχαία το κοινό πρέπει να φτιάξω μια ομιλία τύπου TED με αρχή, μέση και τέλος. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο να βλέπω είναι τα ηχητικά εφέ, όταν τα εφέ τα κάνει ο Ζήσης.
