Το Athens Con (μας) τελείωσε. Δυστυχώς... Μακάρι να μπορούσε να κρατήσει λίγο παραπάνω. Το περασμένο σαββατοκύριακο τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις του Φαλήρου επισκέφθηκαν σχεδόν 10.000 άτομα! Αριθμός ασύλληπτος για τα ελληνικά δεδομένα.
Βλέπετε, προτού αυτή η ιδέα υλοποιηθεί, η σκέψη ήταν πως επιτέλους η ύπαρξη εισιτηρίου θα είναι ένας καλός τρόπος να μετρηθούμε. Οσοι αγαπούν τα κόμικς. Οσοι συλλέγουν φιγούρες. Οσοι περνούν ατελείωτες ώρες παίζοντας ένα Role Playing Game. Και άλλοι περισσότεροι. Η καταμέτρηση απέδειξε πως είμαστε (και είσαστε) πολλοί εκεί έξω. Το Athens Con είχε σχεδόν τα πάντα. Καμωμένα με τη σωστή...ποσότητα. Δίχως υπερβολές, αλλά και...τσιγγουνιές.
Για μία απλή βόλτα ανάμεσα στους διαδρόμους του κύριου χώρου της έκθεσης απαιτούσε αρκετά λεπτά της ώρας. Οι στάσεις ήταν συχνές. Ολο και κάποιο booth μπορεί να προκαλούσε την περιέργεια. Ή να θύμιζει κάτι παλιό. Και εξαιρετικά ευχάριστο. Κάτι βγαλμένο απο την παιδική ηλικία. Θα σας το πω και κάτι άλλο, όσο πιο απλά μπορώ. Και δίχως δόση εγωισμού.
Είναι το πλατύ χαμόγελο που είχα όταν πρωτομπήκα στην απέραντη αίθουσα. Είναι το χαμόγελο που είχα όταν συνομίλησα για λίγα λεπτά με τον Ισπανό σκιτσογράφο Κάρλος Πατσέκο (με διάσημες δουλειάς στην Marvel και την DC).
Η ικανοποίηση που έλαβα οταν ο σεναριογράφος Τζον ΝτιΜατέις μου απάντησε γελώντας στο σχόλιο αν έχει βαρέθει να υπογράφει τα έργα του πως «ποτέ δεν βαριέμαι την δουλειά μου». Και όχι μόνο. Στο...σοκάκι των Ελληνων καλλιτεχνών (artist alley) υπήρχε μπόλικο ταλέντο. Ανθρωποι που όχι μόνο αγαπούν τα κόμικς, αλλά αυτό που λέγαμε παλιότερα «πιάνει το χέρι τους».
Για όσους δεν συλλέγεται κόμικς όλα αυτά μπορεί να ακουστούν περίεργα. Και όμως οι καλεσμένοι του Athens Con διαλέχτηκαν απο τα ψηλά «ράφια». Ολοι τους καταξιωμένοι. Και με διάθεση μικρού παιδιού. Αρκεί να παρακολουθούσατε ένα απο τα σεμινάρια του Ιταλού σκιτσογράφου Κλαούντιο Καστελίνι. Θα καταλαβαίνατε τι εννοούμε.
Ανάμεσα στους καλεσμένους και ένας ολόδικός μας: ο Ευγένιος Τριβιζάς και η Φρουτοπία του. Δίχως υπερβολή, το δικό του booth ήταν εκείνο με την μεγαλύτερη ροή ανθρώπων που ήθελαν μία υπογραφή, μία φωτογραφία ή απλά να τον χαιρετήσουν.
Επίσης, όσοι συνάντησαν τον Μίλτο Γερολέμου μίλησαν μόνο με καλά λόγια. Και ας τους παίδεψε στην εκπαίδευση τους. Ο Βρετανός (με Κυπριακή καταγωγή) ηθοποιός ενσάρκωσε τον ρόλο του ξιφομάχου Σίλβιο Φορέλ στον πρώτο κύκλο του «Game of Thrones».
Κάπως έτσι το πρώτο σπαθί του Μπράαβος έφτασε μέχρι την Αθήνα. Με έναν σκοπό. Να μεταλαμπαδεύσει όσα έμαθε για τον χειρισμό του σπαθιού για τις ανάγκες του ρόλου του. Απλά σας πληροφορούμε πως η...τάξη των σεμιναρίων του «Water Dance» ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Υπάρχει και άλλο. Σας είπαμε, σωστές δόσεις, για όλους.
Στο περιβάλλοντα χώρο ήταν το «αρχηγείο» των παιχνιδιών: Role playing games στη μία μεριά, video games στην άλλη. Οχι μόνο Playstation. Τέτοια παιχνίδια υπήρχαν και παλιότερα: απίθανος Amstrad, η πάντα πιστή Amiga, Atari και δεν....συμμαζεύεται.
Κάπου εκεί το μάτι έπεφτε αλλού. Στον χώρο περπατούσε ο Iron Man. Ο Batman. Ο Doctor Doom!
Με εκπληκτικές στολές φτιαγμένες στο χέρι, με μπόλικο μεράκι απο τους cosplayers. Οι οποίοι φρόντισαν να αποτίσουν τον απαραίτητο «φόρο» τιμής στην Βασίλισσα του Cosplay, την (επίσης καλεσμένη του Athens Con) την Τάμπιθα Λάιονς.
Υ.Γ.: Τους περισσότερους απ' όσους μόχθησαν γι' αυτό εγχείρημα δεν τους γνωρίζω προσωπικά. Ελπίζω μόνο να έχουν την ίδια διάθεση (και το απαραίτητο μπάτζετ) να το κάνουν ξανά. Και ξανά. Και ξανά...
Απο τον Μιχάλη Γκιουλένογλου
