Η εμφάνιση του πιανίστα Άαρον Πίλζαν εντάσσεται στη Σειρά του Μεγάρου «Καλωσόρισμα-ECHO Rising Stars». Χάρη στο θεσμό του Προγράμματος Rising Stars [Ανατέλλοντες αστέρες], το κοινό πολλών χωρών έχει την ευκαιρία να απολαμβάνει σήμερα τους αυριανούς πρωταγωνιστές της διεθνούς μουσικής σκηνής. Eδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια, ο ECHO (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Κέντρων Συμφωνικής Μουσικής) επιλέγει ανερχόμενους καλλιτέχνες με εξαίρετες επιδόσεις, με στόχο να φέρει σε επαφή νέους μουσικούς με καινούργια ακροατήρια σε διάφορες χώρες και να τους δώσει την ευκαιρία να παρουσιάσουν στις μεγαλύτερες αίθουσες της Ευρώπης έργα δικής τους επιλογής. Στον ECHO ανήκουν το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, καθώς και το Κοnzerthaus και η Musikverein της Βιέννης που προτείνουν τoν Άαρον Πίλζαν για τον κύκλο των φετινών καλλιτεχνικών εκδηλώσεων των Rising Stars που υποστηρίζονται από το Πρόγραμμα Πολιτισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με το πρόγραμμά του στο Μέγαρο ο Πίλζαν δίνει τα διαπιστευτήριά του ως ένας σολίστ που εγγράφεται στη μακρά πιανιστική παράδοση της Κεντρικής Ευρώπης, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύει την ερμηνευτική του δεινότητα σε ένα ευρέως φάσματος ρεπερτόριο υψηλών απαιτήσεων. Θα αρχίσει το ρεσιτάλ του με την Παρτίτα αρ. 5 σε σολ μείζονα BWV 829 του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ (1685-1750), μια σύνθεση που ανήκει στη Συλλογή Παρτίτες για πληκτροφόρο. Η Συλλογή περιλαμβάνει έξι σουίτες, οι οποίες ακολουθούν την καθιερωμένη δομή του συγκεκριμένου συνθετικού είδους, το οποίο βασίζεται σε διαδεδομένους χορούς εκείνης της εποχής (allemande, courante, sarabande και gigue). Οι σουίτες της Συλλογής διανθίζονται από περίτεχνα εισαγωγικά και άλλα μέρη που παρεμβάλλονται στους χορούς.
Οι 15 Παραλλαγές και φούγκα σε μι ύφεση μείζονα (Παραλλαγές Eroica), έργο 35 του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827), είναι μία από τις πιο λαμπερές δημιουργίες του μεγάλου συμφωνιστή του Κλασικισμού, αν και γράφτηκαν, το καλοκαίρι του 1802, σε μια σκοτεινή περίοδο, κατά την οποία είχε καταβληθεί ψυχολογικά από την προϊούσα απώλεια της ακοής του και είχε βυθιστεί στην κατάθλιψη. Το μάλλον αυθαίρετο προσωνύμιο Eroica οφείλεται στο ότι το θέμα των Παραλλαγών εμφανίζεται στο τελευταίο μέρος της Τρίτης συμφωνίας (Ηρωικής). Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι, στις παραλλαγές, ο συνθέτης δεν κρατά παρά ελάχιστα από τα μουσικά μοτίβα της εισαγωγής της παρτιτούρας του, η οποία άσκησε ισχυρότατη επιρροή σε μεταγενέστερους συνθέτες, κυρίως δε στον Μπραμς.
Εναρκτήρια σύνθεση του δεύτερου μέρους είναι οι Μετώπες, τρία ποιήματα, έργο 29 του Κάρολ Συμανόφσκι (1882-1937), ενός από τους σπουδαιότερους πολωνούς μουσουργούς του 20ού αιώνα. Το έργο γράφτηκε το 1915, μεσούντος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κατά τη διάρκεια του οποίου ο συνθέτης υπήρξε παραγωγικός. Αποτελείται από τα μέρη «Το νησί των Σειρήνων», «Καλυψώ» και «Ναυσικά», τα οποία παραπέμπουν στην ελληνική μυθολογία και συγκεκριμένα σε γυναικείους χαρακτήρες που απαντώνται στην Οδύσσεια. Μελετητές του έργου του Συμανόφσκι υποστηρίζουν ότι πηγή έμπνευσής του ήταν οι μετώπες ενός ναού στον Σελινούντα της Σικελίας.
Ο επίλογος του ρεσιτάλ ανήκει σε ένα έργο-πρόκληση της πιανιστικής φιλολογίας: στη Φαντασία σε ντο μείζονα, έργο 15, D. 760 (Wanderer-Fantasie) του Φραντς Σούμπερτ (1797-1828). Πρόκειται πράγματι για μια απαιτητικότατη από δεξιοτεχνικής απόψεως σύνθεση για την οποία ο ίδιος ο Σούμπερτ είχε δηλώσει: «Ίσως μπορεί να την παίξει ο διάβολος!». Την έγραψε περί τα τέλη του 1822 κάνοντας μιαν ανάπαυλα από τη σύνθεση της Ημιτελούς συμφωνίας του. Σε ό,τι αφορά στη δομή της, η τετραμερής Φαντασία συνδυάζει ένα θέμα και παραλλαγές σε μορφή σονάτας. Η βασική μελωδία προέρχεται από το περίφημο ληντ του Ο οδοιπόρος (Der Wanderer, 1816). Το έργο καταλήγει σε ένα θυελλώδες φινάλε σχεδόν υπερβατικής δυσκολίας που βάζει σε τεράστια δοκιμασία τις τεχνικές και ερμηνευτικές ικανότητες του εκτελεστή. Ήταν τέτοια η απήχησή της Φαντασία του οδοιπόρου, τον 19ο αιώνα, που, καταγοητευμένος, ο Φραντς Λιστ τη μετέγραψε τη για πιάνο και ορχήστρα, καθώς και για δύο πιάνα. Επιπλέον, επιμελήθηκε την πρωτότυπη παρτιτούρα του Σούμπερτ προσθέτοντας ποικίλες δικές του εναλλακτικές εκδοχές ερμηνείας, ενώ προχώρησε και σε πλήρη αναθεώρηση του τελευταίου μέρους της.
Με μέντορες τους Άλφρεντ Μπρέντελ και Αντράς Σιφ, ο Άαρον Πίλζαν, που γεννήθηκε στο Ντόρνμπιρν της Αυστρίας, πήρε τα πρώτα μαθήματα πιάνου σε ηλικία μόλις πέντε ετών. Δασκάλες του ήταν οι Ζουζάννε Σνέτστερ και Ιβάν Καρπάτι. Από το 2007 έως το 2012 μελέτησε με τον Καρλ Χάιντς Κέμμερλινγκ αρχικώς στο Μοτσαρτέουμ του Σάλτσμπουργκ και στη συνέχεια στη Ανωτάτη Σχολή Μουσικής και Θεάτρου του Ανόβερου με καθηγήτρια την ελληνίδα παιδαγωγό του πιάνου Βασιλεία Ευσταθιάδου. Αυτή την περίοδο, συνεχίζει τις σπουδές του στην ίδια πόλη με δάσκαλο τον Λαρς Βογκτ. Ο Άαρον Πίλζαν είναι υπότροφος εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και φορέων διεθνούς κύρους. Πρόσφατα έλαβε την υποτροφία της Διεθνούς Μουσικής Ακαδημίας του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν, η οποία υποστηρίζει φερέλπιδες ταλαντούχους καλλιτέχνες. Ο νεαρός δεξιοτέχνης έχει ακόμη διακριθεί σε πολλές εθνικές και διεθνείς διοργανώσεις. Έχει κερδίσει το πρώτο βραβείο στους διαγωνισμό «Prima la Musica», καθώς και στους διαγωνισμούς Grotrian-Steinweg (Mπράουνσβαϊγκ, Γερμανία) και Wendl & Lung (Βιέννη, Αυστρία). Έχει βραβευτεί επίσης στον διαγωνισμό «Ton und Erklärung» [«Ήχος και εξήγηση»] (Μόναχο) στην κατηγορία «Καλύτερη ερμηνεία σε έργα Λιστ». Το 2011, εξελέγη από το έγκριτο γερμανικό περιοδικό Fono Forum ως «καλύτερος ανερχόμενος καλλιτέχνης της χρονιάς».
Ο Άαρον Πίλζαν έχει παίξει, μεταξύ άλλων, στο Konzerthaus της Βιέννης, στο Φεστιβάλ Πιάνου του Ρουρ, στο Mozartfest του Βύρτσμπουργκ, στο Φεστιβάλ Μεκλεμβούργου-Δυτικής Πομερανίας, στην Αίθουσα της Ορχήστρας Tonhalle της Ζυρίχης, στο Φεστιβάλ «Μενουχίν» (Γκστάαντ), καθώς και σε εκείνα του Μπρέγκεντς και του Σβέτσινγκεν. Έχει επίσης συμμετάσχει στη Σουμπερτιάδα, στο Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου «Spannungen» και αλλού. Έχει συνεργαστεί ως προσκεκλημένος πιανίστας με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου, στο πλαίσιο των μεσημβρινών της συναυλιών (Lunchkonzerte), καθώς και με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας της Νοτιοδυτικής Γερμανίας. Οι καλλιτεχνικές του υποχρεώσεις, αυτή τη σεζόν, περιλαμβάνουν εμφανίσεις σε μεγάλες συμφωνικές αίθουσες της Ευρώπης (Κονσέρτχεμπαου του Άμστερνταμ, Palais des Beaux Arts των Βρυξελλών, Μπάρμπικαν του Λονδίνου, Cité de la Musique του Παρισιού, Casa da Música του Πόρτο και της Λισαβόνας, κ.ά.).
INFO:
Πότε:Τρίτη 17 Μαρτίου, 8:30 μ.μ.
Που: Μέγαρο Μουσικής - Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος
Τιμές εισιτηρίων: 12 € (Ζώνη B΄) και 20 € (Zώνη Α΄).
Ειδικές τιμές: 5 € (φοιτητές, νέοι, άνεργοι και ΑΜΕΑ) και 8 € (65+ και πολύτεκνοι).
