Μία προσωπική συμφωνία στο Θέατρο Τέχνης

13.02.2003
Βερολίνο 1946. Ο μεγαλύτερος μαέστρος του 20ου αιώνα, Βίλχελμ Φουρτβενγκλερ, αντιμετωπίζει τον Αμερικανό Ανακριτή, Στηβ Αρνολντ. Η κατηγορία είναι η συνεργασία του Φουρτβένγκλερ με το Ναζιστικό καθεστώς. Οι αποδείξεις μηδαμινές. Τα μοναδικά στοιχεία: οι μαγικές εκτελέσεις των συμφωνιών του Μπετόβεν ή του Μπρούκνερ.
"Δεν αντιλαμβάνεστε αλήθεια, τη δύναμη που έχει η τέχνη να φέρνει σε επικοινωνία, την ομορφιά, τον πόνο και τον θρίαμβο;"

Βερολίνο 1946. Ο μεγαλύτερος μαέστρος του 20ου αιώνα, Βίλχελμ Φουρτβενγκλερ, αντιμετωπίζει τον Αμερικανό Ανακριτή, Στηβ Αρνολντ. Η κατηγορία είναι η συνεργασία του Φουρτβένγκλερ με το Ναζιστικό καθεστώς. Οι αποδείξεις μηδαμινές. Τα μοναδικά στοιχεία: οι μαγικές εκτελέσεις των συμφωνιών του Μπετόβεν ή του Μπρούκνερ. Ο μάρτυρας που θα αλλάξει την τροπή είναι το δεύτερο βιολί της φιλαρμονικής του Βερολίνου. Με αντάλλαγμα την προσωπική του απαλλαγή αποκαλύπτει κρυφές του Μαέστρου.
Οι ίδιοι οι συνεργάτες του Ανακριτή, η γραμματέας και ο νεαρός υπολοχαγός, δεν κρύβουν το δέος τους για Φουρτβένγκλερ και την αντίρρηση τους για την σκληρή κι εξευτελιστική μέθοδο που ακολουθεί ο Αμερικανός. Η διαμάχη του Άρνολντ με τον Μαέστρο γίνεται πιο προσωπική. Θα αθωωθεί ή θα καταδικαστεί ο "θεός της μουσικής"; Έκανε ή όχι μια συμφωνία με το Διάβολο; Το σωστό ή το λάθος, το δίκαιο ή το άδικο μπλέκονται σε κάθε ξέσπασμά του. Ανακριτή, σε κάθε απάντηση του Κατηγορουμένου. Η προσπάθεια να ξεσκεπαστεί η αλήθεια αντιστρέφει του όρους. Οι απελευθερωτές γίνονται απόλυτοι άρχοντες. Και η μουσική είναι πάντα εκεί. Συναρπαστική, αλλά και ένοχη.

Στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε η σκηνοθέτις της παράστασης, Αθανασία Καραγιαννοπούλου, ανέφερε ότι "είναι τιμή για μένα να σκηνοθετώ εδώ, στη μνήμη του Καρόλου Κουν. "Η προσωπική συμφωνία" μιλά για τη δύναμη της τέχνης, της μουσικής και της στάσης που πρέπει να διατηρεί ο καλλιτέχνης. Διαδραματίζεται στο μεταπολέμικό Βερολίνο και αναφέρεται στην ανάκριση του Φουρτβένγκλερ, του μεγαλύτερου ίσως μαέστρου, που κατηγορήθηκε ως φιλοναζιστής. Ο συγγραφέας δεξιοτεχνικά δεν μας δίνει το πόρισμα της ανάκρισης. Για την ιστορία αναφέρω ότι ο "διάδοχος" του, ένας άλλος πολύ σημαντικό μαέστρος, ο Κάραγιαν ποτέ δεν κατηγορήθηκε για φιλοναζιστής, μολονότι ήταν εγγεγραμένος στους ΝΑΖΙ. Από το έργο αυτό βγαίνουν τα θύματα λοιπόν μία τρελής εξουσίας και εξυψώνεται η δύναμη της τέχνης και η αντιπαράθεσή της με την εξουσία."
Στη συνέχεια, οι πρωταγωνιστές της παράστασης, Αλέξανδρος Αντωνόπουλος και Γιάννης Φέρτης μίλησαν με τα καλύτερα λόγια για την Αθανασία Καραγιαννοπούλου.
Ο κ. Αντωνόπουλος χαρακτήρισε ιδιαίτερη τη "φετινή χρονιά καθώς φέτος συμπληρώνει 40 χρόνια πάνω στο θεατρικό σανίδι και δήλωσε πολύ χαρούμενος που παίζει στην ίδια σκηνή με πρώην μαθητές του."
Ο σκηνογράφος, τέλος, της παράστασης, Φίλιππος Βέττας, μίλησε για την δύναμη της τέχνης γεγονός που φαίνεται από την αρμονικής συνύπαρξη των δύο γενιών. "Το σπασμένο γυαλί του σκηνικού εκφράζει τη δύναμη και την αδυναμία της τέχνης".

Μετάφραση- Σκηνοθεσία: Αθανασία Καραγιαννοπούλου
Σκηνικά: Απόστολος Βέττας
Κοστούμια: Ολυμπία Σιδερίδου
Μουσικός Σύμβουλος: Φίλιππος Τσαλαχούρης
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου.

Παίζουν: Γιάννης Φέρτης, Αγγελος Αντωνόπουλος, Μανώλης Μαυροματάκης, Νίκος Νίκας, Λουκία Μιχαλοπούλου, Τάνια Μπατζογλου.


Μέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα- Τρίτη: Αργία
Τετάρτη-Κυριακή: 20.00
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο: 21.00
Σάββατο: 18.00, Λαική Απογευματινή

Τιμές εισιτηρίων: 18 ευρώ, Κανονικά, 15 ευρώ, Λ. Απογευματινή- Ομαδικά, 12 ευρώ: Φοιτητικά