ΑDVERTORIAL
Μπορεί να είναι (προ πολλού) «ενήλικη», αλλά παραμένει ο πιο... γλυκός και αθώος πειρασμός μας: ο λόγος για την Ασπαρτάμη που επιτρέπει παραστρατήματα λαιμαργίας, χωρίς συνέπειες!
Αν ήταν γυναίκα, θα ήταν μία γοητευτική 45άρα, πάντα λαμπερή - μία γνήσια star, σίγουρη για τον εαυτό της απέναντι στις άδικες επιθέσεις που κατά καιρούς απείλησαν τη φήμη της! Γιατί η ασπαρτάμη, αυτή η τεχνητή, γλυκαντική ουσία που, από το 1965, χαρίζει τη γλυκιά της γεύση σε τρόφιμα και ποτά, χωρίς να τους προσθέτει θερμίδες, αποτελεί, αναμφίβολα, μία από τις μεγαλύτερες και πιο σημαντικές ανακαλύψεις στον τομέα της διατροφής!
Κι αυτό, επειδή, από την ημέρα που ανακαλύφθηκε, μέχρι την ημέρα που δόθηκε στην κατανάλωση, μεσολάβησαν 15 ολόκληρα χρόνια ελέγχων και δοκιμών, προκειμένου να πάρει, το 1981, έγκριση από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (τον γνωστό FDA) και να χρησιμοποιηθεί ως γλυκαντική ουσία, αρχικά σε μια σειρά τροφίμων και λίγο αργότερα, το 1983, σε ανθρακούχα αναψυκτικά. Την ίδια χρονιά η χρήση της εγκρίθηκε και στην Ευρώπη από την Επιστημονική Επιτροπή για τα Τρόφιμα (SCF).
Από τότε, η ασπαρτάμη αντικαθιστά τη ζάχαρη και άλλες θερμιδογόνες γλυκαντικές ουσίες, σε περισσότερα από 6.000 τρόφιμα και ποτά και καταναλώνεται σε περισσότερες από 100 χώρες σε όλο τον κόσμο, δίνοντας τη δυνατότητα σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους να απολαμβάνουν «απαγορευμένες» απολαύσεις, χωρίς να τις πληρώνουν με το τίμημα των περιττών κιλών!
Η ασφάλειά της έχει πιστοποιηθεί από τουλάχιστον 200 διαφορετικές έρευνες και δεν είναι τυχαίο ότι, πολύ πρόσφατα, οκτώ κορυφαίοι ειδικοί στην τοξικολογία, επιβεβαίωσαν, μετά από ανασκόπηση τουλάχιστων 500 σχετικών δημοσιεύσεων, ότι, «σύμφωνα με σύγχρονες αποδείξεις, η κατανάλωση της ασπαρτάμης ως μη θρεπτικής γλυκαντικής ουσίας, στα σημερινά αποδεκτά επίπεδα, είναι απολύτως ασφαλής». Τα συμπεράσματά τους παρουσιάστηκαν, το Σεπτέμβριο του 2007, στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό "Critical Reviews in Toxicology".
Άλλωστε, αν ίσχυαν οι κατά καιρούς «κατηγορίες» εναντίον της, που την είχαν ενοχοποιήσει ακόμη και για την εμφάνιση καρκίνου, τότε οι διαβητικοί, που, εύλογα, καταναλώνουν καθημερινά πολύ μεγαλύτερη ποσότητα ασπαρτάμης από όλους τους άλλους ανθρώπους, θα έπρεπε να είναι και πιο ευάλωτοι στη δημιουργία καρκίνου - κάτι που σε καμία περίπτωση δεν συμβαίνει! Η μοναδική εξαίρεση στο θέμα της ασφαλούς κατανάλωσης ασπαρτάμης, αφορά στην σπάνια περίπτωση ανθρώπων που πάσχουν από φαινυλκετονουρία.
Και κάτι ακόμη: Η Αποδεκτή Ημερήσια Πρόσληψη-το ασφαλές όριο- για την ασπαρτάμη, έχει οριστεί με μεγάλη αυστηρότητα από την Μεικτή Επιτροπή Ειδικών για τα Πρόσθετα Τροφίμων (SCF), τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (JECFA), και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, στα 40mg ανά κιλό σωματικού βάρους. Για να κατανοήσουμε πόσο υψηλό είναι αυτό το όριο, σύμφωνα με μελέτες κατανάλωσης, ακόμα και οι άνθρωποι που είναι τακτικοί χρήστες προϊόντων που περιέχουν ασπαρτάμη (καθημερινή κατανάλωση light/zero αναψυκτικών, γλυκαντικών δισκίων, παγωτών light κ.α.) δεν ξεπερνούν τα 10 mg/kg σωματικού βάρους την ημέρα, ποσότητα που απέχει πολύ από την Ημερησια Αποδεκτή Πρόληψη (EFSA)
Ευχαριστούμε την κα Βίκυ Πυρογιάννη, Κλινική Διαιτολόγο-Διατροφολόγο, MSc Sports Nutrition για την επιστημονική επιμέλεια του άρθρου. www.nutrimed.gr
