Οι απώλειες, οι έρωτες, οι ατυχίες κάθε είδους μπορούν να μας επηρεάσουν πολύ βαθιά. «Το να νιώθεις άσχημα με τη ζωή σου είναι εντελώς φυσιολογικό», λέει η Sarah Lowe, επίκουρη καθηγήτρια κοινωνικών και συμπεριφορικών επιστημών στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Yale. «Αλλά οι άνθρωποι είναι επίσης προγραμματισμένοι να αντέχουν, να ανακάμπτουν και να μαθαίνουν ακόμα και μέσα από δύσκολα πράγματα».

Οι ψυχολόγοι μελετούν όλο και περισσότερο τις δυνατότητες αυτής της ψυχολογικής κατάστασης που είναι γνωστή ως μετατραυματική ανάπτυξη: ότι η επιβίωση από δύσκολες περιόδους στη ζωή μπορεί συχνά να μας κάνει πιο συγκεντρωμένους, πιο συμπονετικούς, πιο πνευματικούς και πιο συνειδητοποιημένους πάνω στις δικές μας δυνάμεις και δυνατότητες. Μια πολυετής μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Personality and Social Psychology διαπίστωσε ότι τα συναισθηματικά πιο υγιή άτομα είχαν βιώσει κάποια σημαντική δυσκολία, όπως ένα διαζύγιο, μια απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή μια σοβαρή ασθένεια.

«Αυτά τα γεγονότα μπορούν να σε ταράξουν και να ανατρέψουν αυτά που πιστεύεις. Σε ωθούν να επανεξετάσεις τι είναι πιο σημαντικό », λέει η Ann Marie Roepke, κλινική ψυχολόγος στο Evoke Training and Consulting στο Σιάτλ. «Μαθαίνεις πράγματα για τον εαυτό σου που δεν θα το έκανες ποτέ αν η ζωή σου ήταν απόλυτα ήσυχη».

Αυτό δεν περιορίζει τον πόνο που προκαλούν τέτοια γεγονότα, σημειώνει η Roepke: «Ο πόνος και το να συνεχίζεις τη ζωή σου μπορούν να συνυπάρχουν». Μάθε ότι μπορεί να υπάρχουν παύσεις και ξεκινήματα. «Η μετά-τραυματική ανάπτυξη είναι ένα ταξίδι και ο καθένας έχει το δικό του χρονοδιάγραμμα ανάκαμψης», προσθέτει η Laura Silberstein-Tirch, ψυχοθεραπεύτρια στη Νέα Υόρκη. «Μπορεί να ξεκινήσει με μικρές στιγμές όπου απλώς παρατηρείς τι νιώθεις και μαθαίνεις να το αποδέχεσαι, παρά να το πολεμάς». Συχνά η ψυχοθεραπεία μπορεί να είναι ένα κρίσιμο εργαλείο για να σε βοηθήσει να επεξεργαστείς τα συναισθήματά σου και να βρεις νόημα, εξηγεί η Silberstein-Tirch.