Δεν γνωρίζουμε την απάντηση σε αυτό, αλλά μια ενθαρρυντική απάντηση θα μπορούσε να είναι - ποτέ! Γνωρίζουμε ότι για την πλήρη ευχέρεια μιας γλώσσας, είναι καλύτερο να ξεκινήσεις την εκμάθησή της από νεότερη ηλικία, αλλά πολλοί άνθρωποι που ξεκινούν μια γλώσσα ως ενήλικες, μπορούν επίσης να επιτύχουν ένα πολύ υψηλό επίπεδο ευχέρειας.
Όπως αναφέρει το Considerable, μια πρόσφατη μελέτη που χρησιμοποίησε δεδομένα από περισσότερους από μισό εκατομμύριο ανθρώπους, διαπίστωσε ότι οι μαθητές αγγλικής γλώσσας που είχαν την πιο άπταιστη γνώση της γλώσσας, είχαν αρχίσει να μαθαίνουν αγγλικά πριν από την ηλικία των 18 ετών. Μετά από αυτή την ηλικία, η ικανότητα να αποκτήσει κανείς τέλεια ευφράδεια μειώνεται. Ωστόσο, πολλοί από τους συμμετέχοντες στη μελέτη που είχαν αρχίσει αργότερα από τα 18, είχαν επιτύχει σχεδόν τέλεια ευφράδεια.
Διάβασε επίσης: Σκέφτεσαι να μεταναστεύσεις; Αυτές είναι οι 10 καλύτερες χώρες του κόσμου για να ζήσεις
Τι σημαίνει να μιλά κάποιος «άπταιστα» μια γλώσσα;
Αν «άπταιστα» σημαίνει «δεν διακρίνεται από έναν ντόπιο ομιλητή», τότε το παράθυρο της επίτευξης φαίνεται να κλείνει στην ενηλικίωση. Αλλά αν σημαίνει «ικανότητα εύκολης διαχείρισης της επαγγελματικής και προσωπικής καθημερινότητας» ακόμη και σε πολύ υψηλό επίπεδο, το παράθυρο της δυνατότητας παραμένει ανοιχτό.
Ο Len Rix, ένας βραβευμένος λογοτεχνικός μεταφραστής της ουγγρικής στα αγγλικά, δεν μιλούσε ουγγρικά μέχρι που άρχισε να τα σπουδάζει στα 47 του χρόνια. Είχε ακούσει έναν Ούγγρο φίλο του που μιλούσε τη γλώσσα στο τηλέφωνο και γοητεύτηκε τόσο πολύ από τον ήχο της, που αποφάσισε ότι έπρεπε να τη μάθει.
Έμαθε τη γλώσσα μέσω βιβλίων, ταινιών και καρτών flash και αργότερα, μιλώντας με φίλους. Ανέπτυξε περαιτέρω τις ικανότητές του ασχολούμενος με έργα μετάφρασης. Δεν ήταν εύκολο. Το πάθος του για τη γλώσσα, τον ενέπνευσε να αφιερώσει τις δύσκολες, απαραίτητες ώρες για να μιλήσει άπταιστα.
Ο λόγος που τα παιδιά είναι καλύτερα από τους ενήλικες στην εκμάθηση γλωσσών, μπορεί να μην οφείλεται αποκλειστικά στο νεαρό μυαλό τους, αλλά και σε άλλους περιορισμούς που συμβαίνουν με τη πάροδο της ηλικίας, όπως αναφέρει το Considerable. Οι ενήλικες είναι απασχολημένοι με άλλα πράγματα που τους δυσκολεύουν να αναδημιουργήσουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μαθαίνουν τα παιδιά: πολύς χρόνος για να ασχοληθούν με τη γλώσσα και το κίνητρο να τη χρησιμοποιήσουν αναγκαστικά.
Επιπλέον, σε μεγαλύτερη ηλικία ο άνθρωπος μαζεύει γνώση και εξουσία που μπορεί να τον κάνει πιο απρόθυμο να ακουστεί ότι δεν γνωρίζει μια γλώσσα. Μιλώντας μια γλώσσα που δεν γνωρίζεις καλά είναι ένα κρίσιμο μέρος της μάθησης, αλλά απαιτεί από εσένα να είσαι άνετη με τα λάθη.
Διάβασε και αυτό: Το παιδί μου δεν θέλει να πάει σχολείο: Σχολική άρνηση ή άγχος αποχωρισμού;
Φυσικά, τα παιδιά φαίνεται να μαθαίνουν εύκολα τη γλώσσα, αλλά δεν μεταβαίνουν από το μηδέν σε λογοτεχνική μετάφραση, σε σύντομο χρονικό διάστημα ή ακόμα και σε χρόνια. Οι ενήλικες έχουν γλωσσική ικανότητα που απαιτεί από τα παιδιά να χρειαστούν πολύ χρόνο για να την αποκτήσουν.
Φυσιολογικά, όταν οι ενήλικες μαθαίνουν μια γλώσσα, θέλουν να μπορούν να εκφράζονται με το ίδιο επίπεδο πολυπλοκότητας που είναι συνηθισμένοι με τη μητρική τους γλώσσα. Οι μικρότεροι μαθητές δεν παρεμποδίζονται από αυτή την επιθυμία. Μαθαίνουν τη γλώσσα με ένα πρακτικό καθήκον κάθε φορά: ζητώντας ένα ποτήρι νερό, παρουσιάζοντας τον εαυτό τους, περιγράφοντας το κατοικίδιο ζώο που θα ήθελαν να έχουν.
Οι μεγαλύτεροι που μιλάνε άπταιστα νέες γλώσσες είναι σε θέση να βρουν έναν τρόπο να ξεπεράσουν τους περιορισμούς που συνοδεύουν την ηλικία, οι οποίοι δεν είναι βιολογικοί ή ανυπέρβλητοι. Κατανοούν πώς να περιβάλλουν τη γλώσσα και να παρακινούνται να τη χρησιμοποιήσουν. Ξεπερνούν την απροθυμία τους να μοιάζουν σαν να μην ξέρουν τι κάνουν. Δεν είναι εύκολο, αλλά δεν είναι μόνο η ηλικία που το καθιστά δύσκολο.
