Η ψυχολόγος κ. Όλγα Μουλάκη επιχειρεί μια ενδοσκόπηση στην αντρική ψυχή. Τι λέτε, την ακολουθούμε;
Σύμφωνα με τις έρευνες, οι άντρες αντεπεξέρχονται στα δύσκολα με διαφορετικούς τρόπους από τις γυναίκες, όπως με ξεσπάσματα θυμού ή επιθετικότητας, υπερβολική αφοσίωση και ενασχόληση με τη δουλειά, χρήση αλκοόλ, υπερβολικό κάπνισμα, χαρτοπαιξία, ερωμένες ή extreme sports... Και βέβαια μετά από όλα αυτά πληρώνουν το τίμημα: υποφέρουν συχνότερα από ανεξήγητους πόνους και χάνουν τη ζωή τους κατά μέσο όρο νεότεροι συγκριτικά με τις γυναίκες.
Και του άντρα η καρδιά είναι μια... άβυσσος
Άραγε οι άντρες έχουν προσαρμοστεί καλύτερα στην πραγματικότητα, σε σημείο να έχουν λιγότερο ανάγκη έναν ειδικό; Πολλοί θα ήθελαν να είναι έτσι τα πράγματα, και έχουν το δίκιο τους. Τα αγόρια μεγαλώνουν με τις αντρικές μορφές ηρώων: ο ήρωας είναι δυνατός και κατά βάση μόνος. Μαθαίνουν λοιπόν να μη δείχνουν το φόβο ή τον πόνο τους, γιατί κάτι τέτοιο μπορεί να σημαίνει αδυναμία. Μαθαίνουν ότι πρέπει να είναι έντονα ανταγωνιστικοί. Έτσι, από τη μια μεριά προσπαθούν για το καλύτερο, αλλά από την άλλη κρύβουν τα συναισθήματά τους και δημιουργούν μια παραπλανητική εικόνα για τον εαυτό τους και μια συναισθηματική απόσταση από τους άλλους.
Μου θυμίζω τον μπαμπά μου
Οι περισσότεροι άντρες μεγαλώνουν με πατεράδες που κι εκείνοι κρατούσαν συναισθηματικές αποστάσεις από τη σύντροφο, τα παιδιά τους... Ο μπαμπάς τους είναι το μοντέλο που έχουν ως προς την αρρενωπότητα. Πρέπει να μοιάσουν σε εκείνον: να καταπιέσουν τα πιο τρυφερά τους συναισθήματα, να αρνηθούν τις συναισθηματικές τους ανάγκες και να μη δείχνουν ευάλωτοι. Ποιο είναι το κόστος που πληρώνουν; Φυσικά χάνουν την επαφή με τα βαθύτερα συναισθήματά τους και τις ανάγκες τους. Όποιος εκφράζει ανάγκες υποδηλώνει αδυναμία. Έχοντας μάθει να αρνούνται την εσωτερική τους ζωή, αναζητούν ικανοποίηση αλλού. Διοχετεύουν την ενέργειά τους στην καριέρα, στα σπορ... Αναζητούν την κατάλληλη σύζυγο για οικογένεια, περιμένοντας από εκείνη να φροντίσει για τις σεξουαλικές και τις συναισθηματικές τους ανάγκες, με άλλα λόγια να τους κάνει ευτυχισμένους.
Μήπως να το ξανασκεφτώ;
Τι οδηγεί όμως τελικά έναν άντρα στην απόφαση να κάνει ψυχοθεραπεία ή να δει ένα σύμβουλο γάμου; Μια κρίση σε προσωπικό επίπεδο ?ένας χωρισμός ή μια σειρά αποτυχημένων σχέσεων?, η επαγγελματική κούραση ή κάποιο άλλο τραυματικό γεγονός. Για να κάνει αυτό το βήμα, χρειάζεται μεγάλο θάρρος. Άλλες φορές είναι οι γυναίκες εκείνες που τον παρακινούν να δει έναν ειδικό, με την απειλή μάλιστα του χωρισμού ή του διαζυγίου.
Η κρίση των 40+
Είναι η περίοδος που ο άντρας έχει παλέψει στη δουλειά του, στη σχέση του κι όμως νιώθει ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά: «Αυτό ήταν όλο; Πού πήγε η ευτυχία;». Μέχρι τότε είχε την ελπίδα ότι εκεί έξω, στο μεγάλο και περιπετειώδη κόσμο θα τη βρει. Στο μέσο της διαδρομής της ζωής κάτι τον έκανε να κοιτάξει πίσω και να συνειδητοποιήσει ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Κάτι σημαντικό λείπει. Ίσως είναι η πρώτη φορά που στρέφεται προς τα μέσα στην αναζήτηση απαντήσεων. Καταλαβαίνει ότι αυτή η αίσθηση αποτυχίας δεν οφείλεται ούτε στη δουλειά του, ούτε στη γυναίκα του, αλλά στον τρόπο που σκέφτεται και που ζει.
Αυτή είναι η ευκαιρία μου!
Μια ευκαιρία για αλλαγή. Ο θεραπευτής μπορεί να προσφέρει καθοδήγηση, υποστήριξη, ευαισθησία και ένα ασφαλές περιβάλλον για να εξερευνήσει ένας άντρας τις βαθύτερες και κρυμμένες πτυχές του εαυτού του, να θεραπεύσει παλιά τραύματα, να ανακαλύψει και να εκφράσει τον αυθεντικό εαυτό του. Να εμπιστευτεί και να καταφέρει να σχετιστεί πιο ολοκληρωμένα. Το κάλεσμα της αλλαγής είναι εκεί, φτάνει να δει την κρίση σαν μια πρόσκληση σε αυτό που αναζητούσε, πριν να είναι αργά.
Πού να ανοίξω την ψυχή μου;
Δύσκολα ένας άντρας θα ζητήσει συναισθηματική βοήθεια από την παρέα του. Η ερωτική σχέση θα σηκώσει όλο αυτό το βάρος. Ωστόσο, αποδίδει μεγαλύτερη σημασία στη σεξουαλική πλευρά μιας σχέσης, χωρίς να αναγνωρίζει πόσο σημαντική είναι για τη γυναίκα η συναισθηματική επαφή. Η έκφραση των συναισθημάτων του γίνεται μέσα από τις πράξεις και λιγότερο με τα λόγια, ενώ οι γυναίκες έχουν ανάγκη το αντίστροφο. Κι αυτές οι διαφορές στην επικοινωνία συχνά καταλήγουν σε συγκρούσεις.
Τι δουλειά έχω εγώ στον ψυχολόγο;
Το μοντέλο της αρρενωπότητας υπαγορεύει στον άντρα να είναι δυνατός, ανεξάρτητος και συναισθηματικά ανθεκτικός. Τι να κάνει λοιπόν σ’ έναν ψυχολόγο: να μιλήσει για τα συναισθήματά του ή να ζητήσει λύση στα προβλήματά του; Οι ίδιες αντιλήψεις που ευθύνονται για τις συναισθηματικές και τις συμπεριφοριστικές δυσκολίες των αντρών είναι αυτές που τους δυσκολεύουν να παραδεχτούν ότι έχουν πρόβλημα και να αναζητήσουν επαγγελματική βοήθεια.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ
Η κ. Όλγα Μουλάκη είναι ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια με ειδίκευση στην ατομική θεραπεία και τη θεραπεία οικογένειας-ζεύγους. Έχει μεταπτυχιακό τίτλο στις Πολιτισμικές Σπουδές και την Ανθρώπινη Επικοινωνία. Διοργανώνει και συντονίζει σεμινάρια αυτογνωσίας, αυτοανάπτυξης, επικοινωνίας και σχέσεων.
