Η ζήλια και η κτητική συμπεριφορά ξεκινούν και οι γονείς νιώθουν αδύναμοι να χειριστούν την κατάσταση.

Γιατί ζηλεύει τόσο;

Αν σκεφτείς πως το μεγάλο παιδάκι έμεινε γι΄αρκετό καιρό μόο του και απολάμβανε μόνο του άυλα και υλικά αγαθά, όπως για παράδειγμα η αποκλειστική προσοχή των γονέων αλλά και τα παιχνίδια, η συμπεριφορά του και το αίσθημα απειλής είναι λογική εξέλιξη. Το μεγάλο παιδί αρχίζει κι εμφανίζει μια συμπεριφορά κτητική στα δικαιώματα μέσα στο σπίτι προσπαθώντας να διατηρήσει την ισχύ του και αν επιβεβαιώσει την αποδοχή και αγάπη των γονέων.

Να το τιμωρήσω;

Η αντιμετώπιση με εκδηλώσεις οργής και τιμωρίας κάθε άλλο παρά θα διευκολύνει καταστάσεις. Αντίθετα θα επιτέινει την προσπάθεια του παιδιού για προσοχή και θα δημιουργήσει κλίμα εχθρικό προς το μικρό του αδελφάκι που πλέον θα πάρει τη μορφή του "εχθρού - εισβολέα".

Το κλειδί είναι η κουβέντα

Το κλειδί είναι η δημιουργία νέων ισορροπιών στη νέα σομή της οικογένειας κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με ηρεμία και μεθοδευμένη προσπάθεια. Με συζήτηση σταδιακά το μεγάλο παιδί θ΄αντιληφθεί ότι και το μικρό έχει ίσα δικαιώματα μέσα στο σπίτι.