Η μητέρα σου αποφάσισε να οργανώσει οικογενειακό τραπέζι καλώντας θείους, ξαδέλφια, παππούδες και γιαγιάδες. Μαζί τους θα έρθουν και αυτά τα διαβολάκια, μικρά ξαδελφάκια ή ανιψάκια!
Θείες και Θείοι πάλι θα αρχίσουν τις ερωτήσεις για τα εργασιακά σου αλλά και την ανάκριση για τα προσωπικά σου. Πως είναι τα πράγματα στη δουλειά; Πήρες προαγωγή; Σχέση έχεις; Γάμο για πότε βλέπεις; Μήπως να έβαζες πλώρη και για ένα παιδάκι;
Ποιο παιδάκι; Με το που βλέπεις τους μικρούς σατανάδες που κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα σε ζαλίζουν με τις φωνές τους και διαλύουν τα προσωπικά σου αντικείμενα αναθεωρείς κάθε σκέψη σου για δημιουργία οικογένειας. Είχες ξεχάσει πόσους πολλούς αλλά και ενοχλητικούς συγγενείς είχες και πόσο κουραστικά είναι τα οικογενειακά γιορτινά γεύματα. Πως θα αντέξεις μια ολόκληρη ημέρα μαζί τους;
Συμβουλές "επιβίωσης" στο πασχαλινό τραπέζι αλά... ελληνικά
Όλα είναι θέμα διάθεσης, οργάνωσης και τακτικής. Πάρε τα μέτρα σου και κάνε αυτές τις λίγες βαρετές ώρες πιο διασκεδαστικές! Διάβασε μερικές συμβουλές για να μάθεις πως θα ενεργήσεις σε κάθε κατάσταση και να βγεις αλώβητη, γιατί όχι και να περάσεις καλά παρέα με τους συγγενείς.
1. Διαβολάκια ταζμανίας κάνουν επιδρομή στο δωμάτιο σου
Τα ξαδέλφια ή ανιψάκια κάνουν επιδρομή στο δωμάτιο σου αρχίζοντας να πειράζουν και να περιεργάζονται ότι βρουν μπροστά τους. Ανοίγουν τον υπολογιστή σου, ψάχνουν τους φακέλους σου και τα χαρτιά σου, ξετρυπώνουν κρυμμένα φωτογραφικά άλμπουμ και στη συνέχεια χοροπηδούν γελώντας στο κρεβάτι σου! Αν τα παρομοίαζες με κάποιον ήρωα από καρτούν θα ήταν σίγουρα ο σκανταλιάρης Ταζ! Μήπως σου έχουν πάρει τον αέρα;
Συμβουλή επιβίωσης: Γίνε κι εσύ ζαβολιάρα! Αντί να παθαίνεις πολλαπλά εγκεφαλικά κάθε φορά που τα μικρά διαολάκια έρχονται στο σπίτι, αυτή τη φορά πάρε τα μέτρα σου! Η λύση είναι πολύ απλή! Κλείδωσε το δωμάτιο και κρύψε το κλειδί σε μη εμφανές σημείο, σε κάποιο μέρος που δεν μπορούν να ανακαλύψουν!
2. Αγκαλιές που σε πνίγουν και ρουφηχτά φιλιά
Πόσο σιχαίνεσαι αυτές τις ζεστές, σφιχτές αγκαλιές που σε πνίγουν αλλά οι περισσότερες θείες αγαπούν. Αν δε αυτές ακολουθούνται από θορυβώδες ρουφηχτά φιλιά δίπλα στο αυτί που σε κουφαίνουν, τότε ζεις έναν εφιάλτη!
Συμβουλή επιβίωσης: Ότι δεν μπορείς να αποφύγεις απλά απόλαυσέ το! Χαιρέτα εγκάρδια, και αγκάλιασε τις κι εσύ. Όσες αντιστάσεις κι αν κρατήσεις οι θείες θα βρουν τον τρόπο να σου δείξουν έμπρακτα την αγάπη τους. Για πόσο διαρκεί άλλωστε μια αγκαλιά;
3. Η ανάκριση ξεκίνησε με το καλημέρα
Εχεις μόνιμη σχέση; Κι αν όχι γιατί; Δεν θέλεις να μιλάς για τα προσωπικά σου ζητήματα με τους συγγενείς κι αυτό είναι απόλυτα λογικό. Νιώθεις ότι προσπαθούν να εισβάλλουν στη προσωπική σου ζωή και αισθάνεσαι άβολα κάθε φορά που ξεπερνούν τα όρια.
Συμβουλή επιβίωσης: Το χιούμορ είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγεις να δώσεις απάντηση σε τέτοιου είδους ερωτήσεις. Αν για παράδειγμα ερωτηθείς πότε σκοπεύεις να παντρευτείς μεταξύ αστείου και σοβαρού πες πως περιμένεις τον πρίγκιπα που πάνω στο λευκό άλογό του θα έρθει να σε κλέψει… Στη συνέχεια πρόσθεσε πως για να αργεί τόσο… μάλλον κόλλησε στην κίνηση! Θα ακουστεί τόσο αστείο που οι περισσότεροι θα σκάσουν από τα γέλια και θα ξεχάσουν την αρχική ερώτηση.
4. Η κριτική σε φέρνει εκτός εαυτού
Με το που κάθισαν στο τραπέζι ξεκίνησε και η κριτική. Κριτική για τα ρούχα που φοράς, τον τρόπο ζωής σου, τη διατροφή σου, τα λάθη της σημερινή γενιάς. Σε αυτό σιγοντάρουν φυσικά και οι γονείς σου. Σιχαίνεσαι να πρέπει να απολογείσαι για τη ζωή σου και τις επιλογές σου και δεν πρόκειται να το κάνεις παρουσία συγγενών.
Συμβουλή επιβίωσης: Βάλε τα όρια σου. Τις περισσότερες φορές οι συγγενείς που σε φέρνουν εκτός εαυτού δεν καταλαβαίνουν ότι το κάνουν. Κάθε φορά που εκνευρίζεσαι προσπάθησε να μείνεις ήρεμη, κοίτα στο πάτωμα, μέτρα έως το 10 και στη συνέχεια σκάσε ένα αφοπλιστικό χαμόγελο και δήλωσε με ήρεμο τόνο φωνής πως προφανώς η οπτική γωνία από την οποία βλέπετε τα πράγματα είναι διαφορετική. Στη συνέχεια προσποιήσου πως άκουσες το κινητό σου να χτυπά, σήκω από το τραπέζι και απομακρύνσου. Επιστρέφοντας, το πιθανότερο είναι να συζητούν κάτι διαφορετικό. Φανερά ευδιάθετη πάρε μέρος στην κουβέντα και οδήγησες την εκεί που εσύ θέλεις.
5. Βαρετές συζητήσεις που σε κοιμίζουν
Εχετε τελειώσει το φαγητό, ο καφές έχει σερβιριστεί και η συζήτηση καλά κρατεί. Είναι όμως τόσο βαρετή που με δυσκολία κρατάς ανοιχτά τα βλέφαρά σου.
Συμβουλή επιβίωσης: Κατ΄αρχήν μην είσαι προκατειλημμένη. Αν όντως η συζήτηση είναι τόσο βαρετή, προσπάθησε να ανοίξεις η ίδια ένα θέμα της αρεσκείας σου ή να συζητήσετε κάτι που σε απασχολεί. Αν δεν γνωρίζεις τον τρόπο με τον οποίο θα το κάνεις, η επικαιρότητα θα σε βγάλει από τη δύσκολη θέση είτε το ζήτημα είναι πολιτικο, οικονομικό ή ακόμη και αισθηματικό! Ακόμη και αν οι απόψεις των συγγενών σου είναι άκρως αντίθετες από τις δικές σου, άκουσές τους προσεκτικά.
6. Παλιές ιστορίες από την εποχή του... Παγκοσμίου
Το πορσελάνινο φλιτζάνι του καφέ υπήρξε αφορμή για να ξεκινήσουν ιστορίες του… Β Παγκοσμίου πολέμου. Υπάρχει σωτηρία;
Συμβουλή επιβίωσης: Μην υποτιμάς τους ηλικιωμένους. Αν τους δώσεις την ευκαιρία θα σου αποδείξουν ότι είναι πολύ καλοί ομιλητές ενώ διαθέτουν απίστευτο και ώριμο χιούμορ! Μπορείς να τους ρωτήσεις να σου διηγηθούν ιστορίες από το παρελθόν που δίχως άλλο θα βρεις ενδιαφέρουσες. Ζήτα να σου πουν για αστεία περιστατικά στα οποία πρωτοστάτησαν οι γονείς σου, τα παρατσούκλια που τους είχα βγάλει στο σχολείο, γκάφες που έκαναν και σκανταλίες που τους οδήγησαν στο να τιμωρηθούν, Οι εξιστορήσεις θα ακολουθούν η μια την άλλη και το πιθανότερο είναι πως όλοι θα ξεκαρδιστείτε από τα γέλια.
7. Ο χρόνος δεν κυλάει…
Φάγατε, ήπιατε, συζητήσατε, αναπολήσατε το παρελθόν αλλά ο χρόνος δεν κυλάει. Οι δείκτες του ρολογιού δείχνουν χαλασμένοι και απορείς πόσο ακόμη θα διαρκέσει το μαρτύριό σου;
Συμβουλή επιβίωσης: Να είσαι προετοιμασμένη. Τράπουλα, επιτραπέζια παιχνίδια και ανοιχτή τηλεόραση θα κρατήσουν τους συγγενείς κι εσένα αρκετά απασχολημένους. Ο χρόνος θα περάσει γρήγορα κι εσύ θα έχεις διασκεδάσει!
Αν ακολούθησες όλες τις παραπάνω συμβουλές αλλά η κατάσταση παραμένει ίδια τότε το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι υπομονή. Μερικές ώρες είναι θα περάσουν…
Από τη Δήμητρα Γκούντρα
