Όπως και να βιώνει κανείς την απώλεια ενός φίλου (και σε όποια ηλικία και αν έρθει το «κακό»), ιδού τέσσερα μαθήματα που μπορεί αυτή να διδάξει:
1. Μη θεωρείς καμία σχέση δεδομένη
Όσο οδυνηρή κι αν είναι (ή δεν είναι), η απώλεια ενός φίλου μας υπενθυμίζει ότι οι σχέσεις, ακόμα και αυτές που θεωρούμε πιο σημαντικές από άλλες, δεν είναι μόνιμες. Υπογραμμίζει τη σημασία του να αγαπάμε και να εκτιμούμε τους ανθρώπους στη ζωή μας όσο τους έχουμε. Αυτή η συνειδητοποίηση μπορεί να μας ενθαρρύνει να επενδύσουμε χρόνο και προσπάθεια για να χτίσουμε ουσιαστικές συνδέσεις, να καλλιεργήσουμε ισχυρότερους δεσμούς και να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας αγάπης και ευγνωμοσύνης.
Στην τελική, ισχύουν κι σε αυτή την περίπτωση τα αδυσώπυτα κλισέ «Κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει αύριο», «Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες», «Ούτε για τον εαυτό σου δεν μπορείς να είσαι σίγουρος» και «Όλα είναι το ίδιο πιθανά»!
2. Η σημασία της επικοινωνίας είναι μεγαλύτερη από όσο νομίζεις
Συχνά, οι παρεξηγήσεις ή τα ανείπωτα συναισθήματα μπορούν να φέρουν στα άκρα ακόμη και τις καλύτερες φιλίες. Αν φτάσεις να χάσεις έναν φίλο, λοιπόν, ίσως μπεις στη διαδικασία να σκεφτείς τη σημασία της ανοιχτής και ειλικρινούς επικοινωνίας, αλλά καλό είναι να το προλάβεις. Θυμήσου πως είναι σημαντικό να εκφράζεις τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου όπως ακριβώς τα νιώθεις, αλλά και να ακούς ενεργά αυτό που σου λέει ο άλλος αντιμετωπίζοντας ευθέως τυχόν προβλήματα που μπορεί να προκύψουν.
Η αλήθεια είναι πάντα ο σωστός (ο μόνος) δρόμος έτσι κι αλλιώς. Όσο την προσπερνάς, τόσο το όποιο βάρος νιώθεις μεγαλώνει και ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται.
3. Καμία σχέση δεν είναι μονόπλευρη
«Σ' έναν χωρισμό φταίνε πάντα και οι δύο», λέμε όταν μιλάμε για ερωτικές σχέσεις όμως αυτό ισχύει και για τις φιλικές. Μπορεί κάποιος όντως να έχει μεγαλύτερη ευθύνη για την όποια ρήξη, ωστόσο τίποτα δεν έρχεται ένα πρωινό ως κεραυνός εν αιθρία, πράγμα που σημαίνει ότι και οι δύο πλευρές θα πρέπει να «κοιταχτούν» κάπως καλύτερα, πράγμα που οδηγεί στο επόμενο (και ιδιαίτερα σημαντικό) μάθημα.
4. Κοίτα τον εαυτό σου στον καθρέφτη πιο συχνά
Η απώλεια ενός φίλου μπορεί να αποτελεί μια τεράστια συναισθηματική πρόκληση, όμως την ίδια στιγμή μπορεί να σου διδάξει τη σημασία της αυτοφροντίδας, της ανθεκτικότητας και της ικανότητας να βάζεις όρια. Δες αυτή τη μελανή συγγυρία ως μια ευκαιρία να ανακαλύψεις τη δική σου δύναμη και ικανότητα ανάπτυξης, δώσε προτεραιότητα σε μια σοβαρή ενδοσκόπιση και φρόντισε να έχεις γύρω σου μόνο θετικές επιρροές.
Χρησιμοποιήστε αυτή την εμπειρία ως ευκαιρία για αυτοστοχασμό. Κοίταξε τον εαυτό σου στον καθρέφτη και προσπάθησε να κατανοήσεις τις δικές σου ανάγκες, να αντιληφθείς πού έχεις κάνει εσύ λάθος και να εντοπίσεις περιοχές εύφορες για προσωπική ανάπτυξη. Με αυτό τον τρόπο θα θωρακιστείς απέναντι σε μια επόμενη νέα αρχή.
Ghosting: Tι κάνουμε αν ένας καλός φίλος μας εξαφανιστεί ξαφνικά από τη ζωή μας
5. Η συγχώρεση είναι απαραίτητη για να βάλεις την τελεία
Η απώλεια μιας φιλίας μπορεί να περιλαμβάνει συναισθήματα προδοσίας, πληγής ή απογοήτευσης. Το να μπορέσεις να συγχωρήσεις τόσο τον φίλο που έχασες όσο και τον ίδιο σου τον εαυτό, είναι, ίσως το πιο κρίσιμο μάθημα ζωής και η βασική προϋπόθεση για να μπορέσεις να προχωρήσεις παρακάτω. Δεν πρόκειται για κάτι απλό και, σίγουρα, θέλει τον χρόνο του.
Αναγνώρισε ότι οι άνθρωποι κάνουν λάθη και ότι η συγχώρεση είναι ένα δώρο που μπορείς (και πρέπει) να κάνεις στον εαυτό σου. Το να αφήσεις τον αρνητισμό πίσω σου (μαζί με τον πόνο) θα σου δώσει τη δυνατότητα να προχωρήσεις μπροστά με πιο ανάλαφρη καρδιά, ανοίγοντας την πόρτα σε νέες σχέσεις και εμπειρίες.
Χάνοντας έναν φίλο από τη ζωή σου βιώνεις, στην ουσία, ένα πένθος. Το να θρηνείς το τέλος μιας τέτοιας σχέσης είναι μια προσωπική διαδικασία κατά τη διάρκεια της οποίας ίσως χρειαστείς βοήθεια από φίλους, συγγενείς ή ακόμη και από κάποιον επαγγελματία ψυχικής υγείας. Μην ντραπείς να τη ζητήσεις. Μπορεί, τελικά, να είναι πολύτιμη για ένα αύριο που θα σε βρει, αν μη τι άλλο, πιο ώριμη συναισθηματικά.
Και, ναι, η ζωή, όντως συνεχίζεται!
