Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Οι μέρες στο Bar κυλούν σχετικά ήρεμα, όχι όμως και απονήρευτα. Κάποια από τα παιδιά που ένιωσαν μία άλφα οικειότητα απομακρύνθηκαν σιγά, σιγά από το πλήθος και πια με λόγια ερωτικά, γεμάτα υπονοούμενα σκοτώνουν την ώρα τους. Πρώτοι και καλύτεροι έδωσαν το παράδειγμα η Σοφία με τον Αρη, οι οποίοι εξ' ονόματος της "αγνής φιλίας", έφτιαξαν ένα δικό τους δίδυμο, αλλιώτικο από τα άλλα. Είναι σχεδόν συνέχεια μαζί, αφήνουν υπονοούμενα και πιάνουν το...μπαλαμούτιασμα. Αυτός αρνείται ότι κάτι τρέχει με τη Σοφία, αφενός μεν γιατί στη Θεσσαλονίκη έχει γυναίκα που τον περιμένει, αφετέρου δε γιατί είναι το πρότυπο του άνδρα του σωστού, του ερωτιάρη, που δεν αφήνει θηλυκιά γάτα απείραχτη στο πέρασμα του. Εντάξει, έχει αφήσει τη Μαργαρίτα επειδή λεει τη βλέπει σα φίλη.

Η οικογένεια της "μοιρολογήτρας" Μαργαρίτας έβγαλε έναν αναστεναγμό ανακούφισης, όταν άκουσε τον "φλερτάκια" του μαγαζιού να είναι κατηγορηματικός για τις προθέσεις του απέναντι στην κόρη τους. Δυστυχώς, όμως την ίδια ανακούφιση δε νιώθει η οικογένεια της Σοφίας, η οποία δεν ξέρει τι να πρωτοπιστέψει για τη σχέση των παιδιών. Ερωτροπούν; Είναι φίλος της όπως ο Βαγγελάκης της κυρίας Λίτσας; Βλέπει ο θεσσαλονικιός το βλαστάρι τους σαν ξερολούκουμο; Κι αν ναι, τι θα κάνει το κοριτσάκι τους που είναι ένα άβγαλτο, αθώο μωρό; Όλα αυτά καταλάβεις, τα ρώτησαν στο τηλέφωνο που την πήραν καθότι οι άνθρωποι - μαζί και η γειτονιά ολόκληρη - δε μπορούσαν να ζήσουν με τις αμφιβολίες. Η Σοφία πάντως ήταν καθησυχαστική: "Έλα ρε μην ανησυχείτε, είμαστε φίλοι".

Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι ο "είμαι ο αρχηγός γιατί κατέχω από νύχτα" Λορέντζο δε βλέπει φιλικά την Κρίστα. Όπου πάει η Αφροκύπρια αυτός από πίσω, ενώ είναι τόσο διακριτικός στο φλερτ που όταν της λεει "Έλα ξάπλωσε δίπλα μου. Θέλω να το κάνουμε. Γιατί δε σου αρέσω; Πω μάνα μου τι είσαι εσύ", αυτή ίσα που πετάει τη σκούφια της για τον άνδρα, τον ιππότη που της έλαχε. Αν και δεν είναι λίγοι εκείνοι, που θεωρούν πως στη νεαρά αρέσει αυτή η...αντρίλα που εκπέμπει ο Λορέντζο. Κατά τα άλλα, το βράδυ η δουλειά στο μπαρ στρώνει, ο κόσμος μαζεύεται κι έτσι θα μπει κάνα φράγκο στην τσέπη των παιδιών, που στο τέλος κινδύνευαν να κάνουν τσιμπούσια με κονσέρβες σκουμπρί, σαρδέλες και φασόλια με ντολμάδες γιαλαντζί.