Αγαπημένη μου Αγγελική,


Για το Γιώργο Μαζωνάκη κι αυτό που τον κάνει έξω φρενών μου μίλησε η Μαρίτσα, το πρωί που πέρασα από το περίπτερό της. "Μην τύχει και πεις στον Μαζωνάκη, ΟΝΕ, μαύρο φίδι που σε έφαγε!" μου είπε με προειδοποιητικό ύφος. Μόλις το άκουσα, παραξενεύτηκα: "Άμα, δηλαδή, του πω ΤWO, θα είμαι εντάξει ή κινδυνεύω να αρχίσει να με κυνηγάει με την κουμπούρα που είχε ο παππούς του στον Εμφύλιο;" Ωστόσο, μετά από τις απαραίτητες εξηγήσεις που δόθηκαν κατάλαβα ότι One δεν είναι ο αριθμός "1" στα αγγλικά, αλλά το πενταμελές αρσενικό συγκρότημα της χώρας μας.

Ο Μαζωνάκης, αν και δεν έχει έρθει σε ρήξη μαζί τους, προτιμά να μην γίνεται καμία αναφορά του ονόματός τους ενώπιον του, καθότι δεν επιθυμεί να χαλάσει τη ζαχαρένια του. Ο αοιδός είναι εκνευρισμένος, διότι κάθε βράδυ από το καμαρίνι των αγοριών στο "Γκάζι" παρελαύνουν τσούρμο οι θαυμάστριες και ωσάν τις τρελές, σε κατάσταση αμόκ, ζητούν αυτόγραφα. Οι, δε, φωνές και τα παρακάλια τους: "Ρε, γράψτε μου κι εμένα μια αφιέρωση στο τρίτο παΐδι μου στο αριστερό πλευρό", ακούγονταν μέχρι το καμαρίνι του. Κι εντάξει, να επικρατεί και σε σένα η ίδια κατάσταση υστερίας, πάει στο καλό λες "Αχ, τι τραβάμε κι εμείς οι καλλιτέχνες". Αν όμως σε σένα επικρατεί το "άκρα του τάφου σου σιωπή, στον κόσμο βασιλεύει", τι κάνεις τότε; "Έλα μου ντε, τι κάνεις;" με ρώτησε η Μαρίτσα για να απαντήσει η ίδια.

"Τα παίρνεις κρανίο, που λέει και η νεολαία και ζητάς να σου ηχομονώσουν τον τοίχο για να μην ακούς τα ουρλιαχτά". Ο Μαζωνάκης, εννοείται πως δεν ζήτησε το τελευταίο, αλλά όπως με διαβεβαιώνει η περιπτερού είναι πολύ εκνευρισμένος. "Εντάξει, μη νομίζεις ότι την πόρτα του καμαρινιού του την περιδιαβαίνει μόνο αυτός και οι συνεργάτες του, άντε και η Νατάσσα θεοδωρίδου για να πάρει καμιά μπατονέτα ή οι One για να δανειστούν το στυλό του, επειδή των δικών τους τελείωσε το μελάνι," επεσήμανε η Μαρίτσα. "Έχει κι αυτός τις θαυμάστριές του, μόνο που δεν τις πιάνει κρίση - αμόκ. Είναι πιο κυρίες στους τρόπους". Τώρα, εσύ καταλαβαίνεις, τι εννοεί: "Κύριε Μαζωνάκη, καλησπέρα. Είστε ένας καταπληκτικός καλλιτέχνης. Μπορείτε να μας κάνετε μια ιδιόχειρη αφιέρωση στο cd που πήραμε από τον μαύρο στο Θησείο"; Εδώ, που τα λέμε, μια κρίση του τύπου "Ααααα, Γιώργοοοοοο ένα αυτόγραφοοοοο" τη θέλει ακόμη και ο...Νταλάρας!