Αγαπημένη μου Γεωργία,


Μετά από κάμποσες μέρες εξαφάνισης η θεία μου αποφάσισε να δώσει σημεία ζωής. Με ένα τετράδιο στο χέρι μπήκε στο σπίτι καμαρωτή, σα να μη συνέβαινε τίποτε. "Μπροστά σου έχεις τη συνεργάτιδα της Δέσποινας Βανδή" είπε και στρογγυλοκάθισε στον καναπέ. Υπό λογικές συνθήκες, η περίπτωσή της θα έχριζε ιδιαίτερης σημασίας, που έχει το θράσος και φαντασιώνεται τέτοια πράγματα. Ωστόσο, ο περίεργος διαγωνισμός που έκαναν η αοιδός με τον Φοίβο δικαιολογεί απόλυτα τον παροξυσμό της.

Ο στιχουργός και συνθέτης, ο οποίος τον τελευταίο καρό πνίγεται στη δουλειά με τα άσματα που γράφει, ήθελε ένα τραγούδι για να συμπληρωθεί ο τελευταίος δίσκος της αοιδού. Από έμπνευση είχε "να φάνε και οι κότες", ο χρόνος όμως ήταν αυτός που του έλειπε. Έτσι, πρότεινε στη φίλη του Δέσποινα να κάνουν ένα διαγωνισμό, όπου το πολυπληθές κοινό της θα στείλει τους δικούς του στίχους και οι καλύτεροι θα μελοποιηθούν από το Φοίβο για να συμπεριληφθούν στο cd της. Εννοείται, πως στο οπισθόφυλλο θα αναγράφεται και το όνομα του νικητή. Το, δε, "κερασάκι στην τούρτα" είναι το δείπνο με την αοιδό σε γνωστό ρεστοράν των Αθηνών που σπεσιαλιτέ του είναι το σούσι.

Η πρόκληση του διαγωνισμού ήταν μεγάλη και η θεία που κάνει αμάν και πως για λίγη δημοσιότητα, δεν ήταν δυνατό να αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη. Επειδή ο διαγωνισμός έληγε την προηγούμενη εβδομάδα, κλείστηκε σπίτι της και με μοναδική συντροφιά τον...τζόνι άρχισε το γράψιμο. "Μία (1 μ.μ.) κι ούτε ένα μήνυμα, η τηλεόραση έμεινε ανοιχτή και ποιος ηλίθιος θα πληρώσει τη ΔΕΗ, 1" είναι μερικοί από τους στίχους της...σίγουρης επιτυχίας. Οποιαδήποτε, δε, ομοιότητα είναι απλή σύμπτωση.