Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Τι κι αν έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από την Γιουροβίζιον της Αθήνας και τη συμμετοχή της Άννας Βίσση σε αυτή; Ακόμη θυμόμαστε τον καιρό εκείνο και τα όσα απίστευτα είχαν ακολουθήσει μετά την ένατη θέση της «Απόλυτης» στον διαγωνισμό. Ούι, ακόμη αντηχεί στα αυτιά μου η φωνή Κατερίνας Σουλιώτη από ρεπορτάζ του Star. Μπρρρ. Κι αν εγώ τα θυμάμαι, φαντάσου τι συμβαίνει με την Βίσση.

«Σιχαινόμουνα τον εαυτό μου» δηλώνει στον Θέμο Αναστασιάδη κι αν αρχικά νιώσαμε μία έκπληξη, στη συνέχεια καταλάβαινε κανείς για ποιο λόγο ένιωθε έτσι. «Κάθε μέρα έβλεπα παντού τη φάτσα μου. Έλεγαν συνέχεια για εμένα, με έδειχναν παντού» εξηγεί η αοιδός, η οποία αποκάλυψε ότι είπε ένα «Όχι άλλο» και την έκανε για άλλη γη, γι άλλα μέρη. Και συγκεκριμένα στην Αμερική, όπου την κάλεσε ένας διάσημος μουσικός για συνεργασία. Εξάλλου, η ίδια ταξιδεύει συνέχεια, διότι έτσι ξεκουράζεται, αλλά και γιατί παίρνει καινούργια πράγματα κι εμπειρίες.

Η Βίσση αναφέρθηκε και στην Γιουροβίζιον δηλώνοντας ότι μετάνιωσε που πήρε μέρος το 2006, αφού στην τελική δεν είχε ανάγκη τη συμμετοχή. Περισσότερο κακό της έκανε (κυρίως μετά το τέλος του διαγωνισμού και την ένατη θέση), παρά καλό. Μάλιστα, είπε ότι η Γιουροβίζιον είναι ένας... παιδικός διαγωνισμός, όπου πρέπει να μετέχουν νέοι καλλιτέχνες. Και όχι τραγουδιστές που έχουν ήδη μία σημαντική καριέρα στη χώρα τους. Ωστόσο, ψήθηκε να πει το «ναι» επειδή γινόταν στη χώρα μας. Και κάπου εκεί πέταξε και τη «βόμβα» της... δεν της άρεσε το τραγούδι! Μα γιατί; Ήταν τόσο ωραίο. Χοχο. Είπε, βέβαια, ότι είχε ρυθμό και ήταν μία ροκ μπαλάντα, αλλά δεν ήταν δυνατό κομμάτι. Ε, μην το θάψει εντελώς. Μην ξεχνάμε ότι τότε το υποστήριζε θερμά. Δεν γίνεται τώρα να το απαρνείται έτσι. Ε;