Αγαπημένε μου Γιώργο,


Δεν ξέρω πως πέρασες το τριήμερο και που πήγες, εγώ όμως που έμεινα πίσω στο "κλεινόν άστυ" τα πέρασα περίφημα. Κάθε βράδυ ήμουν έξω, τιμώντας έτσι την ένδοξη παραλιακή. Δε σου κρύβω πως μέσα μου πίστευα ότι σ' όποιο μαγαζί κι αν πήγαινα θα ήμουν εγώ και τα . . . γκαρσόνια. Έλα, όμως που διαψεύστηκα.

Η αρχή έγινε την Παρασκευή, όπου πήγα στο "Romeo". Ξέρεις ποια είδα εκεί; Την Άννα Βίσση, παρακαλώ. Πρώτο τραπέζι πίστα ήταν η αοιδός μαζί με την παρέα της, την οποία μεταξύ άλλων απάρτιζαν: ο επιχειρηματίας Νίκος Βαρβέρης, η Κρίστη Τσολακάκη - ξέρεις η κολλητή της - και η Γιολάντα Διαμαντή. Η τελευταία να σου πω μου έκανε εντύπωση που βρέθηκε στην παρέα, διότι αν θυμάσαι στο παρελθόν ο Λάμπης Λιβιεράτος μόλις χώρισε από την Αννούλα και πριν καταλήξει στην Εύη Αδάμ, έκανε ένα . . . πέρασμα από την εκκολαπτόμενη ηθοποιό - σωστά το έγραψα -, μοντέλο, παρουσιάστρια κ.τ.λ. Είχα, λοιπόν την εντύπωση πως οι σχέσεις του δεν ήταν και τόσο . . . κολλητές. Αλλά τι με νοιάζει εμένα.

Η παρέα που λες George, το καταδιασκέδασε εκείνο το βράδυ. Από τις 12.30 μ.μ. που πήγαν, μέχρι τις 3 το πρωί που έφυγαν δε σταματούσαν να πετάνε άνθη στους επί πίστας αοιδούς και να σιγοψιθυρίζουν μαζί τους, διάφορες επιτυχίες. Να φανταστείς, παιδί μου, η Βίσση σε κάποια φάση που η Κοκκίνου έλεγε το άσμα της Βανδή "Στα 'δωσα όλα" το σιγοψιθύρισε. Μα το Σάκη Ρουβά, σου μιλάω ειλικρινά. Αφού, η Κοκκίνου ταράχτηκε, τα έχασε το κορίτσι, αλλά μετά περήφανη που έφερε τη μεγάλη καλλιτέχνιδα σε τσακίρ κέφι είπε και την "Ανδρική κολόνια", αλλά η Αννούλα προτίμησε να ξεδιψάσει με λίγο ουισκάκι. Δεν το έκανε επίτηδες, απλά στέγνωσε το λαρύγγι της.

Εγώ, Γιώργο μου, δε σου κρύβω ότι από μέσα μου ζητούσα να εμφανιστεί η Βανδή μπας και είχαμε ανάλογο "επεισόδιο" με αυτό του "Privilege". Δυστυχώς, όμως η αοιδός είχε επισκεφτεί το εν λόγω κέντρο το προηγούμενο βράδυ για το bachelor party της κολλητής της, Κικής Τσόλκα. Μαζί με τον Ντέμη και τον . . . Γιάννη Λιονάκη. Κι αν αναρωτιέσαι που κολλάει ο μοντέλος, σου λέω ότι είναι ο "αυτοκόλλητος" του Νικολαϊδη. Όπου Γιάννης . . . Ντέμης, για να καταλάβεις.

Το Σάββατο, φίλτατε συνάδελφε πήγα Πλούταρχο. Επειδή, ήμουν κουρασμένη από τις κραιπάλες της προηγούμενη ημέρας προτίμησα πιο διακριτικές καταστάσεις, γι αυτό και κάθισα τρίτο τραπέζι. Στο, δε, πρώτο ξέρεις ποιος καθόταν; Ο Λευτέρης Πανταζής. "Καλά δεν είχε πάει Μύκονο ή κάπου αλλού"; Η αλήθεια είναι πως κι εγώ δεν κατάλαβα πως ξέμεινε στην πρωτεύουσα. Πάντως, ο λόγος σε καμία περίπτωση δεν ήταν οικονομικός, διότι ο αοιδός το συγκεκριμένο βράδυ χάλασε στο "Ποσειδώνιο" τόσα, όσα θα χαλούσαμε εσύ κι εγώ μέσα σε μια εβδομάδα στα Πουκέ. Και προτού με κατηγορήσεις ως υπερβολική, σε ενημερώνω πως ο ΛΕ. ΠΑ πλήρωσε με επιταγή.

Παιδί μου, το τι γαρύφαλλο έριξε, δεν το συζητώ. Κάθε στίχος από τον Πλούταρχο μεταφραζόταν σε ένα δίσκο. Άσε, το άλλο σε κάποια φάση κι ενώ το κέφι είχε φτάσει στο κατακόρυφο, ο Πανταζής πήρε το μικρόφωνο που του πρόσφεραν ως είθισται κι άρχισε να τραγουδά. Και δεν είπε ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά εφτά ολόκληρα τραγούδια. Πως λέμε "Εφτά τραγούδια θα σου πω". Έτσι κι αυτός. Δίπλα καθόταν η αγαπημένη του - συγνώμη Τζορτζ, αλλά μου διαφεύγει το όνομά της - και όλο καμάρι σιγοντάριζε τον καλό της.