Ελενάρα μου καλημέρα,


Χθες καθώς ήμουν σπίτι μου και βαριόμουν αφόρητα, αφού δεν είχα τι να κάνω μπήκα στο Ιντερνετ, μήπως και μάθω κανένα κους, κους. Βλέπεις δεν είχε ειδήσεις, ούτε και τον "Γυάλινο τοίχο" της Τατιάνας για να μάθω τίποτε. Εκεί, λοιπόν που περιπλανιόμουν στον κυβερνόχωρο - πως τα λέω άμα θέλω ε; - έπεσα πάνω σε μια είδηση που πραγματικά με συγκλόνισε. Δυο αδέρφια Ελένη μου, όταν ήταν έφηβοι είχαν βάλει σκοπό να εξοντώσουν ο ένας τον άλλον.

Κι αν αναρωτιέσαι που κρύβεται το "πικάντικο" της υπόθεσης σου λέω ένα: οι σύγχρονοι Κάιν και Άβελ, δεν είναι οι οποιοιδήποτε. Πρόκειται για τα ΤΕΚΝΑ - ο τόνος στο έψιλον - του Μάρτιν Σιν. Δηλαδή, τον Τσάρλι Σιν και τον Εμίλιο Εστεβεζ. Όπως δήλωσε ο πρώτος τα δύο αδέλφια όταν ήταν παιδιά, αλλά κι αργότερα έφηβοι είχαν κάκιστες σχέσεις. Λες και δε βυζάξανε της ίδιας μάνας το γάλα. Μισιόντουσαν πραγματικά, ενώ ποτέ δεν έβγαιναν μαζί, να πάνε για ένα καφεδάκι ή μια μπυρίτσα. Συμπεριφέρονταν ωσάν δύο ξένοι.

Ο Εμίλιο ως μεγαλύτερος, μόνο το καλό παράδειγμα δεν έδινε. Το τι χουνέρια είχε κάνει στον Τσάρλι δε λέγονται. Ούτε φαντάρος να ήταν ο κακομοίρης. Να φανταστείς, μια φορά στη διάρκεια ενός τσακωμού, ο Εμίλιο πήρε ένα αλυσοπρίονο κι άρχισε να κόβει την πόρτα του δωματίου που ήταν κλειδωμένος ο αδερφός του. Τελικά την έσπασε, αλλά το επεισόδιο σταμάτησε εκεί, διότι είχαν μπει οι γείτονες που άκουσαν τι συνέβη από τις αγριοφωνάρες τους.

Ο πατέρας Μαρτιν βεβαίως και μάλωνε τα τέκνα του, όμως ο άνθρωπος δε μπορούσε κάθε λίγο και λιγάκι να σταματάει τους καβγάδες τους. Εξάλλου, ηθοποιός είναι, όχι πυροσβέστης. Και στο κάτω κάτω αν οι ίδιοι δεν είχαν τσίπα πάνω τους, τι να κάνει κι αυτός. Πάντως, Ελενάρα μου, τα παιδιά τώρα τα πάνε πολύ καλά. Ε να μου πεις, μεγάλωσαν πια.