Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Ανοίγω η έρμη το πρωί να δω Αλιμπέρτη και πάνω δεξιά στην οθόνη ήταν ένα ρολόι που έγραφε 8.45.59, χρονομετρώντας αντίστροφα. Μπερδεύτηκα. Τι είναι αυτή η ώρα και τι μετράει; Τι θα γίνει σε οκτώ ώρες; Μήπως έρχεται ο Αρμαγεδδών και το πήραν χαμπάρι μόνο στον Alpha; Την ώρα που έπεφτα στα πατώματα για να αρχίσω τις μετάνοιες, βγαίνει από κάτω το σήμα του «Dream Show» και ηρέμησα. Είναι το γνωστό κόλπο που πρώτοι στο Alter (μπορεί και στο Tempo, δεν θυμάμαι) το είχαν κάνει όταν θα ξεκίναγε ο Ευαγγελάτος. Όλα τα μεγάλα γεγονότα θέλουν μία ιδιαίτερη αναγγελία!

Το κόλπο σε εμένα την ευκολόπιστη έπιασε και το βράδυ κάθισα να δω το καινούργιο reality, που τόσο λόγος έχει γίνει γι αυτό και τόσα λεφτά έχουν δαπανηθεί. Πάντως, ότι έχει πέσει πολύ χρήμα φάνηκε. Η έναρξη ήτο φαντασμαγορική με βεγγαλικά, πυροτεχνήματα, καπνούς και άλλα τέτοια. Και κάπου μέσα στο κοινό βρισκόταν ο Μικρούτσικος, ο οποίος φώναζε: «Φέιμστορίτες και Φέιμστοριτισες». Τι σου κάνει η συνήθεια σκεφτόμουν, ενώ γέλαγα για την πατάτα Μικρούτσικου. «Σήμερα, αλλάζουμε σελίδα» συνέχισε ο Ανδρέας και τότε κατάλαβα πως το είπε σκόπιμα, αφού ούτως ή άλλως απευθύνεται στο ίδιο κοινό. Κι αφού έκανε την εισαγωγή του, παρουσίασε την επιτροπή, η οποία αποτελείται από τους Βαγγέλη Περρή, Βάνα Μπάρμπα (έχει παχύνει ή τα μάτια μου τη βλέπουν σαν δίφυλλη ντουλάπα;), Ηλία Ψινάκη (μακράν ο καλύτερος) και Γιάννη Δαλιανίδη (για την απαραίτητη ποιότητα του show).

Και πάμε στους παίκτες, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι καλοί. Τουλάχιστον στο «Dream show» δε νοιώσαμε όπως τις πρεμιέρες του Fame Story, που είμαστε όπου φύγει, φύγει από αυτό που ακούμε. Τα σκηνικά του Παντελιδάκη ήσαν εκπληκτικά, όπως και η σκηνοθεσία του Κακλέα, ενώ η τηλεοπτική σκηνοθεσία του Βιντιάδη αποδεικνύει για ακόμη μία φορά πως το show δεν θέλει απαραίτητα...τον Ιταλό του! Εκεί, που μας τα χάλασε η παραγωγή (ή οι καθηγητές) ήταν στην επιλογή του ρεπερτορίου, όπου οι συμμετέχοντες έπαιξαν από «Ματωμένο γάμο» και «Στέλλα» μέχρι «Καμπαρέ», «Pulp Fiction», αλλά και «Λυσιστράτη» (Που να ήξερε ο Αριστοφάνης πως χιλιάδες χρόνια αργότερα το έργο του θα παιζόταν σε reality στην τηλεόραση). Περιττό να σου πω πόσο έπληξα. Το στόμα μου ξεχείλωσε από το χασμουρητό, ενώ δεν έλειψαν οι φορές που γέλασα με αυτό που έβλεπα. Όπως για παράδειγμα το ζευγάρι που τσακωνόταν στο «Καμπαρέ», αλλά και τους επίδοξους Τζον Τραβόλτα και Ούμα Θέρμαν στη θρυλική σκηνή του χορού, όπου χειρότερη εκδοχή του χορευτικού δεν έχω ξαναδεί. Κι εγώ καλύτερα το χορεύω.

Στο σημείο αυτό θα κάνω μία παράκληση προς την παραγωγή. Αλλάξτε ρεπερτόριο. Όπως και στο Fame Story, μέσα τους δίνουν Αλεξίου, Νταλάρα, Θεοδωράκη, Χατζηδάκη, REM, και Scorpions κι έξω όταν βγαίνουν τραγουδούν Ζήνα, Χρύσπα, Σαρμπέλ, Βαλάντη και στην καλύτερη των περιπτώσεων Βίσση, Βανδή, Ρέμο και Μαζωνάκη. Γι αυτό, αφήστε τη «σκληρή» κουλτούρα και δώστε τους να παίξουν «Μία ελληνίδα στο χαρέμι», «Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο», «Pretty woman», γιατί όταν βγουν έξω, στην καλύτερη περίπτωση θα παίξουν στο «Καφέ τη χαράς»!


Αν ξέρεις κάτι που δεν ξέρω, πες το μου με ένα e-mail:
[email protected]