Σε σοκ ακόμα η κοινή γνώμη από τη δηλητηρίαση 14 ενοίκων ξενοδοχείου στο Λιμνοχώρι της Φλώρινας από διαρροή μονοξειδίου του άνθρακα με έναν άντρα 55 χρονών να δίνει μάχη για τη ζωή του στην εντατική του Μποδοσάκειου Νοσοκομείου Πτολεμαϊδας.
Η είδηση την Κυριακή το πρωί για τους επισκέπτες του ξενοδοχείου που πήγαν να περάσουν το τριήμερο και βρέθηκαν να παλεύουν να πάρουν ανάσα μεταφερόμενοι εσπευσμένα στα νοσοκομεία της περιοχής.
Στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» και τον Σπύρο Σιγούρο, μίλησε ο αδερφός του Πρωταθλητή Ευρώπης, Άγγελου Χαριστέα, Δήμος, που γνωρίσαμε από τη συμμετοχή του στο reality Nomads και που ήταν ανάμεσα στους ενοίκους που δημητηριάστηκαν:
«Εκείνο το βράδυ ήταν πολύ δύσκολο έτσι όπως εξελίχθηκε. Στην αρχή νόμιζα, όπως και τα άλλα παιδιά ότι είχαμε πάθει κάποια δηλητηρίαση, πέφταμε κάτω. Τελικά ήταν από το μονοξείδιο του άνθρακα που εισπνέαμε ενώ κοιμόμασταν. Εγώ έφτασα στο ξενοδοχείο γύρω στις 9 το βράδυ και με το που μπήκα στο δωμάτιο απ’ ευθείας ξάπλωσα. Με το που μπήκα στο δωμάτιο είχε ήδη θέρμανση, είχε ζέστη.
Κοιμήθηκα στις 10 και ξύπνησα στις 12 γιατί ήθελα να πάω τουαλέτα και άρχισα να νιώθω μια δυσφορία, ταχυπαλμία έντονη, τάση για εμετό και με έσωσε που είχε σε ανάκληση το παραθυράκι της τουαλέτας, αλλιώς πιστεύω πως θα έπεφτα απ’ ευθείας μέσα στο μπάνιο. Κρατήθηκα από τη λεκάνη. Έκατσα μισή ώρα σίγουρα, ηρέμησα κάπως, αλλά εγώ νόμιζα ότι έπαθα γαστρεντερίτιδα.
Βγαίνοντας πήγα να ξαπλώσω πάλι γιατί ένιωθα το στομάχι μου χάλια. 1:30 με 2 , ανοίγω τα μάτια μου και ακούω και από τα άλλα δωμάτια να πέφτουν κάτω, κάποιος να φωνάζει βοήθεια, σηκώνω και την κοπέλα που ήταν μαζί μου. Με το που σηκώνεται πέφτει απ’ ευθείας κάτω, προσπάθησα να τη βοηθήσω, της μιλούσα, δεν αντιδρούσε, έκανε κάτι σπασμούς. Και ένιωθα κι εγώ ότι πάω να πέσω, γονατιστός κατάφερα και άνοιξα το ένα φύλλο από την μπαλκονόπορτα γιατί κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά αν και δεν μύριζε κάτι.
Είχε έρθει ήδη το ΕΚΑΒ απ’ έξω και μας έκαναν νοήματα, άνοιξα την μπαλκονόπορτα, τράβηξα και την κοπέλα προς την πόρτα και μετά ευτυχώς άρχισε να μου μιλάει. Βάλαμε τις μπλούζες να καλύψουμε τη μύτη, αν και ζαλισμένοι και λέμε πάμε να βγούμε και ότι γίνει…»
-Από το ξενοδοχείο τι σας είπαν;
«Από το ξενοδοχείο δεν μας έχουν πει το παραμικρό. Ούτε ένα τηλέφωνο τυπικό. Να μας πούνε μια συγγνώμη να ρωτήσουν πώς είμαστε… Εγώ πήρα αρκετές φορές και σε κινητό και σε σταθερό που υπήρχε και δεν το σήκωσε ποτέ κανείς»
