Και μπορεί να χρειάστηκε να λείψουν από το σπίτι τους δύο εβδομάδες σερί, αλλά επέστρεψαν με νόστιμα δώρα και η Ευλαμπία Ρέβη είχε την τύχη να μπορεί σε αυτή τη δεύτερη εβδομάδα να έχει και τον συνάδελφο σύζυγό της Σωτήρη Σκουλούδη, μαζί της. Σίγουρα ένα από τα highlights της εβδομάδας για εκείνη. Όπως και άλλα που έζησαν αυτές τις μέρες που βρέθηκαν στην Καστοριά, τη Φλώρινα και τα πέριξ σημεία ενδιαφέροντος και ασύλληπτης ομορφιάς.
Ο Γιώργος Κουρδής και η Ευλαμπία Ρέβη κάνουν εδώ τον απολογισμό της εβδομάδας τους:
«Καστοριά και Φλώρινα. Δύο πόλεις με σημαντική ιστορία, λαμπρή παράδοση και μια «ανάσα» από τα σύνορα. Η τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου μας βρήκε εκεί, κοντά στους κατοίκους της Βόρειας Ελλάδας που αισθάνονται ότι η φωνή τους δεν φτάνει εκεί όπου λαμβάνει αποφάσεις η κεντρική εξουσία.
Την Δευτέρα, 27 Ιανουαρίου περπατήσαμε δίπλα από την λίμνη της Καστοριάς, την Ορεστιάδα, και καταγράψαμε συγκλονιστικές μαρτυρίες ως προς την κρίση στον κλάδο της γουνοποιίας που έχει οδηγήσει σε τεράστια ποσοστά ανεργίας και έντονα κύματα εσωτερικής μετανάστευσης. Εκεί γύρω από τα βουνά Βίτσι και Γράμμο μιλήσαμε για τα ανεξίτηλα αποτυπώματα που άφησαν στην ευρύτερη περιοχή οι μαύρες ημέρες του Εμφυλίου και τώρα στα χωριά που ερήμωσαν υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να επαναφέρουν τη ζωή.
Το στούντιό μας στήθηκε εκεί γύρω από την λίμνη και την επόμενη ημέρα, όπου λίγο πριν βγούμε στον αέρα παρατηρήσαμε ότι ανάμεσα στους κύκνους της λίμνης υπήρχε ένας που έμοιαζε τραυματισμένος και αμέσως ο Νίκος Παναγιωτόπουλος από την Ομάδα Άμεσης Επέμβασης Καστοριάς ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά μας και πρόσφερε τις πρώτες βοήθειες στο σπασμένο του φτερό. Είμαστε χαρούμενοι γιατί τώρα ο κύκνος αυτός δέχεται την αναγκαία φροντίδα για την ανάρρωσή του και σύντομα θα επιστρέψει «περδίκι» στο φυσικό του περιβάλλον.
Την Τετάρτη, ανηφορίσαμε προς τη Φλώρινα και παρά το ψιλόβροχο οι γέφυρες του ποταμού Σακουλέβα αποτέλεσαν το ιδανικό σκηνικό για να μιλήσουμε για την επιρροή που είχε το τοπίο της πόλης στα έργα ενός από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες της χώρας, του αείμνηστου Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Και καταλάβαμε γιατί τον γοήτευσε και τον σημάδεψε τόσο έντονα αυτή η πόλη. Δεν είναι μόνο τα χρώματα και το κλίμα της, ή το φυσικό τοπίο και η αρχιτεκτονική της, είναι και η άνθρωποι και η κυρίως η ιστορία της.
Την Πέμπτη, 30 Ιανουαρίου βρεθήκαμε στη Μικρή Πρέσπα, δίπλα από το νησάκι του Αγίου Αχιλλείου, που είναι συνδεμένο με μύθους και θρύλους. Εκεί που η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη -όπως ο Κώστας Χαρδαβέλλας μοιράστηκε αργότερα, σε μία επίσκεψή τους στην περιοχή το 1993- είπε ότι «η Ελλάδα δεν τελειώνει στη Φλώρινα, αλλά η Ελλάδα ξεκινά από τη Φλώρινα».
Είπε και κάτι ακόμα: «Τα σύνορα από τόπος τιμής, έγιναν τόπος ποινής». Και δυστυχώς, καταγράψαμε την ίδια εικόνα: χωριά που ρημάζονται από την εγκατάλειψη και την ερημοποίηση, αλλά και δυναμικούς ακρίτες που κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να μείνει ζωντανός ο τόπος τους και φωνάζουν για άμεση λήψη μέτρων στήριξης.
Η εβδομάδα έκλεισε -ένα γεγονός που συμπίπτει με τον πρώτο μήνα ζωής της εκπομπής «Όπου Υπάρχει Ελλάδα»- με το να στήνουμε δύο ταυτόχρονα στούντιο: ένα στο Νυμφαίο, το χωριό καταγωγής του Γιάννη Μπουτάρη, χαρακτηρισμένο από την UNESCO ως ένα από τα ομορφότερα χωριά της Ευρώπης, και ένα από το χιονοδρομικό κέντρο Πισοδερίου, που αποτελεί ένα από τα ιστορικότερα της χώρας. Είναι δυνατόν να ανέβει κανείς Φλώρινα και να μην δει χιόνι;
Και κάπως έτσι γίναμε για ακόμη μια φορά σοφότεροι: το κρύο δεν παγώνει τις καρδιές, οι δυσκολίες δεν λυγίζουν τους ανθρώπους που επιμένουν, τα σύνορα τα κρατούν ασφαλή πρώτα από όλα και πρώτα από όλους οι κάτοικοί τους.
Φυσικά, επειδή αυτός ο κύκλος προϋπέθετε ότι έπρεπε να λείψουμε από το σπίτι μας δύο συνεχόμενες εβδομάδες, επιστρέφουμε όχι μόνο πλήρεις εμπειριών και γεμάτοι με εικόνες αυθεντικής Ελλάδας, αλλά και με φασόλια Πρεσπών και ωραιότατες πιπεριές Φλωρίνης. Ραντεβού ξανά τον Φεβρουάριο…»
Και από που ξεκινάει το ραντεβού τους με τους τηλεθεατές; Από τα πανέμορφα Τρίκαλα!
