Νέα Υόρκη, πρώτη βραδιά στο ξενοδοχείο που έγιναν μερικά από τα γυρίσματα της ταινίας. Τα δωμάτια, το φουαγιέ, οι διάδρομοι και η είσοδος ακριβώς όπως θα τα έβλεπα λίγη ώρα αργότερα στη μεγάλη οθόνη. Και η ταινία; Σκέτη απόλαυση! Ξεκαρδιστική, με μια φρεσκάδα που καμία νεανική κωμωδία δεν φτάνει με ευκολία.
Την επόμενη μέρα και με ελάχιστες ώρες ύπνου περιμένω τη σειρά μου για τις συνεντεύξεις ξεφυλλίζοντας το «Vanity Fair» που φιλοξενούσε στο εξώφυλλό του τη Μέριλ Στριπ σε μια συνέντευξη από καρδιάς: «Είμαι 60 ετών και κάνω ρομαντικές κωμωδίες. Η Μπέτι Ντέιβις πρέπει να κάνει τούμπες στο φέρετρό της», έλεγε μεταξύ άλλων. Κι όμως, αν το καλοσκεφτούμε, ακούγεται παράδοξο, αφού δεν υπάρχει κάποια ρομαντική κωμωδία στην οποία να θυμόμαστε τη Μέριλ Στριπ. Κωμωδίες ναι, ρομαντικές ταινίες ναι, ρομαντική κωμωδία, όμως, είδος που ταυτίζεται με συγκεκριμένη ηλικιακή γκάμα, όχι. Εξήντα ετών και πιο όμορφη από ποτέ. Με την κούραση να σκιάζει λίγο το πρόσωπό της έμοιαζε σαν την κοπέλα που μου περιέγραφε ένα χρόνο πριν, που στα 20 της είχε έρθει στην Ελλάδα με ένα σακίδιο και έκανε διακοπές στα νησιά. Της θυμίζω την προηγούμενη συνάντησή μας και της προσφέρω ένα CD που περιλαμβάνει το τραγούδι «Think of Meryl Streep». Και η συνέντευξη αρχίζει...
Τι θα συμβουλεύατε όσους επιλέγουν να είναι ο «άλλος» άντρας ή η «άλλη» γυναίκα στη ζωή κάποιου;
Στιβ Μάρτιν: «Θεωρώ ότι κάποιες γυναίκες "και γιατί όχι και άντρες" ευημερούν όταν ασπάζονται το ρόλο του "άλλου" ή της "άλλης". Είναι μάλλον "ο τύπος σχέσης" που θέλουν να έχουν. Ήξερα κάποτε μια γυναίκα που κράτησε έναν τύπο τέτοιας σχέσης για πολύ καιρό. Δεν ήθελε ο άντρας να αφήσει τη σύζυγό του και τελικά κατέληξε κάτι βασανιστικό και για τους τρεις τους».
Μέριλ Στριπ: «Προσωπικά θα το έβρισκα πολύ δύσκολο. Πάντως, για την ηρωίδα μου δεν είναι και τόσο δύσκολο, ιδιαίτερα όταν ο Τζέικ (σ.σ.: πρώην άντρας της) αποφασίζει να δεσμευτεί σε αυτή την περιπέτεια».
Σε μια σκηνή της ταινίας ο Στιβ Μάρτιν μαστουρώνει μαζί με τη Μέριλ Στριπ σε ένα πάρτι και χαλαροί... αφήνονται στην «ανοησία» που επιδεικτικά είχαν αρνηθεί με την ιδιότητα των μεγάλων. Θα χρειαζόταν, Στιβ, να μαστουρώσεις για να ερωτευτείς αυτή την αξιαγάπητη γυναίκα;
Στιβ Μάρτιν: «Κάποιες στιγμές μάλλον χρειάζεσαι έναν καταλύτη για να προχωρήσεις, ιδιαίτερα όταν έχεις πληγωθεί και χρειάζεσαι κάτι για να...».
Μέριλ Στριπ: «Πήδημα είναι η λέξη (Έντονα γέλια.)».
Στιβ Μάρτιν: «Βλέπεις; Τόσο γελοίος μπορείς να γίνεις... και τότε λες ελεύθερα επιτέλους, αισθάνομαι καλά...».
Μέριλ Στριπ: «Ατυχής διατύπωση»!
Τελικά, το sex γίνεται πιο sexy όταν είναι μέρος μιας «ενδόμυχης σχέσης»;
Μέριλ Στριπ: «Ναι... Είναι όπως το σχολείο. Ό,τι σου απαγορεύουν να κάνεις είναι περισσότερο διασκεδαστικό! Αυτή η ερώτηση έχει σωστή τοποθέτηση, γιατί υποτίθεται ότι το ζευγάρι δεν πρέπει να "το κάνει"».
Η συγχώρεση, όμως, έχει ανάλογη σημασία στη ζωή γενικότερα; Σας ρωτώ, γιατί, όταν η ηρωίδα σας συγχωρεί τον πρώην σύζυγό της, τότε ξεκινάει εκ νέου τη ζωή της.
Μέριλ Στριπ: «Επικροτώ αυτή την άποψη. Η συγχώρεση είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη στο ανθρώπινο οπλοστάσιο της ψυχής».
Στιβ Μάρτιν: «Θεωρώ ότι δεν μπορείς να εξαναγκάσεις κάποιον να ζητήσει συγγνώμη. Δεν μπορείς να αναγκάσεις τον εαυτό σου να συγχωρέσει. Ή έρχεται φυσικά ή ξεχνιέται με το χρόνο... Δεν είναι τόσο απλό όσο να λες ?σε συγχωρώ? και να γίνεται τόσο απλά πράξη».
Μέριλ Στριπ: «Έτσι σκέφτομαι κι εγώ. Δεν θα ήθελα να ακουστώ ιδιαίτερα "σοβαρή", αλλά η αλήθεια είναι ότι η "συμφιλίωση" στη Ρουάντα ή τη Νότιο Αφρική είναι εξαναγκαστική. Προσπαθούν να αλληλο-συγχωρεθούν. Έρχεται όμως ενάντια σε κάθε ανθρώπινο ένστικτο. Αν όμως τα καταφέρεις, αν μπορείς να κάνεις την προσπάθεια να συγχωρέσεις, είναι κάτι που δεν περιγράφεται με λόγια».
Γιατί κατά τη γνώμη σας εναντιώνεται όλων των ανθρώπινων ενστίκτων;
Μέριλ Στριπ: «Γιατί; Μα η εκδίκηση είναι μια τόσο εύκολη υπόθεση. Η διαμάχη είναι περισσότερο ικανοποιητική. Σε ικανοποιεί να χτυπάς αυτόν που σε χτύπησε πρώτος. Αυτό είναι και το δυσκολότερο στάδιο όταν μεγαλώνεις παιδιά, να τα πείθεις να λένε συγγνώμη. Τους λες: "Πες συγγνώμη" και ανταπαντούν ότι δεν θέλουν να συγχωρέσουν. Τους λες πάλι ότι ξέρεις πως δεν θέλουν να συγχωρέσουν, αλλά πρέπει να προσπαθήσουν! Η προσπάθεια στη συγχώρεση είναι πολύ σημαντική!».
Στις ταινίες για τις οποίες είναι υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα, το «Τζούλι και Τζούλια» αλλά και το «Είναι μπερδεμένο», η Μέριλ φτιάχνει την «τέλεια τούρτα». Είναι όμως καλή μαγείρισσα στο σπίτι της; Είχες δύο ταινίες στις οποίες μαγειρεύεις! Ποια είναι λοιπόν η «συνταγή» που έμαθες για τη ζωή μέσα από τις ταινίες;
Στιβ Μάρτιν: «Συνταγή ζωής λοιπόν! Λίγη συγχώρεση, λίγο να ξεχνάμε!».
Μέριλ Στριπ: «Λίγη συγχώρεση σίγουρα. Πάντως, με όρους μαγειρικής δεν έμαθα ακόμα να κάνω το τέλειο κέικ σοκολάτας, αν και στις δύο ταινίες τα καταφέρνω μια χαρά».
Τελειότητα λοιπόν;
Μέριλ Στριπ: «Μπα... Μάλλον πρέπει να με απομακρύνουν από τα κέικ σοκολάτας!».
Πόσο δύσκολο ήταν για μια κυρία «σαν και του λόγου σας» να πει «τελικά, είμαι λίγο τσούλα»;
Μέριλ Στριπ: «Αγαπημένε μου, να ’ξερες!».
Στιβ Μάρτιν: «Ήθελα τόσο να την ακούσω να το λέει... Ή έστω να το πω εγώ!».
Μέριλ Στριπ: «Ο Στιβ θα σκότωνε όντως για να πει μια τέτοια ατάκα! Εγώ όμως δεν θα του την παραχωρούσα (Γέλια.)».
Ως μητέρα η συμβουλή στα παιδιά σου είναι να συγχωρούν και να ξεχνούν;
Μέριλ Στριπ: «Να μην ξεχνούν ποτέ!».
Στιβ Μάρτιν: «Ακόμα και όταν σε συγχωρούν, είναι δύσκολο να συγχωρέσεις».
Μέριλ Στριπ: «Σωστά τα λες!
Όμως, η πράξη της συγχώρεσης απελευθερώνει το συνάνθρωπό σου, όχι από τη δυσχέρεια να βγουν από τη θέση τους. Κάποιος πρέπει να το ξεκινήσει. Είναι μια μεγαλειώδης ιδέα. Είναι το κέντρο της ειρήνης για το χριστιανισμό. Υπάρχει κάτι στην ουσία μοναδικό και επαναστατικό ταυτόχρονα».
