Είναι από τις ηθοποιούς που εκπέμπουν σεβασμό, λόγω της σεμνότητας, της αξιοπρέπειας και της ευγένειάς της, ενώ και στη ζωή της κρατάει χαμηλούς τόνους. Την απολαμβάνουμε καθημερινά εδώ και 2 χρόνια στο ρόλο της Αγγέλας στο επιτυχημένο σίριαλ «Τα μυστικά της Εδέμ».
Σε μια συνέντευξη-κατάθεση ψυχής στο ΛΟΙΠΟΝ ανοίγει την καρδιά της και με αφοπλιστική ειλικρίνεια περιγράφει για πρώτη φορά την απόπειρα βιασμού που έχει βιώσει, καθώς και τον καρκίνο, που έχει μπει στη ζωή της τα τελευταία 17 χρόνια.
Πώς γίνεται να μην είσαι μητέρα και να υποδύεσαι τόσο καλά μια μητέρα;
«Δεν έχω δικά μου παιδιά, αλλά έχω ένα παιδί της... καρδιάς, τον Ιάσονα. Της φίλης μου γιος, τον οποίο λατρεύω. Τον έχω ζήσει από τους πρώτους μήνες της γέννησής του. Έχω νιώσει το να είσαι μαμά μαζί του, τον τάιζα, του μαγείρευα... Μαζί διακοπές, ταξίδια. Τώρα είναι ένας κούκλος 16 χρόνων, το παιδί της καρδιάς μου, αυτόν έχω γιο. Από την άλλη, έρχομαι στη θέση του άλλου. Το κάνω πάντα στη ζωή μου. Αν είμαι εγώ παιδί, πώς θα ήθελα να μου φερθεί η μαμά μου;».
Έχεις καλή σχέση με τη μητέρα σου;
«Όπως κάθε μάνα με κόρη... σκοτωνόμαστε. Αλλά αγαπιόμαστε. (Γέλια.) Η διαφορά των γενεών είναι έντονη - η μαμά μου είναι 83 ετών».
Τι πιστεύεις ότι καθηλώνει το θεατή να παρακολουθεί ένα καθημερινό σίριαλ όπως τα «Μυστικά της Εδέμ» και να κάνει τέτοια επιτυχία στις τηλεοπτικές μετρήσεις;
«Ξεφεύγει από το δικό του πρόβλημα ο κόσμος και μπαίνει στο πρόβλημα κάποιου άλλου, που είναι διαφορετικό. Είναι και η ώρα τέτοια, που γυρίζουν από τη δουλειά και θέλουν να ξεκουραστούν. Είναι μια πολύ καλή δουλειά, με σασπένς και συνεχείς ανατροπές. Το σενάριο σε κρατάει στην "τσίτα". Δεν επαναλαμβάνεται, δεν το βαριέσαι, έχει γρήγορους ρυθμούς. Αυτό είναι το μυστικό».
Διατηρείτε σχέσεις μεταξύ σας οι ηθοποιοί;
«Τα πιο νέα παιδιά κάνουν περισσότερο παρέα. Εμείς οι μεγαλύτεροι όχι τόσο. Εγώ κάνω παρέα με την εγγονή μου, τη Μαρίλια, και τη Νόρα».
Φέτος για ποιους λόγους θα πρέπει να παρακολουθήσουμε τα «Μυστικά της Εδέμ»;
«Γιατί δεν έχει καμία σχέση με το περσινό, θα δείτε καινούργιες ιστορίες. Γίνεται αστυνομικό, με δολοφονίες, διαμάντια, πολλή αγωνία. Θα έχουμε και καινούργιους έρωτες, νέα πρόσωπα. Θα έχουμε και κότερο!».
Δεν θέλησες ποτέ να κάνεις δικά σου παιδιά;
«Ήρθαν ανάποδα τα πράγματα. Όταν ήμουν πιο νέα, δεν είχα νιώσει το μητρικό φίλτρο. Ο Ιάσονας "ξύπνησε" πράγματα μέσα μου. Δεν είχα ιδιαίτερη επιθυμία να κάνω παιδιά. Καθόλου».
Όταν λες ανάποδα, τι εννοείς;
«Έχω σπουδάσει οικονομικά, στη Βιομηχανική Πειραιώς. Είχα τεράστιες αντιδράσεις από το σπίτι μου όταν ήθελα να γίνω ηθοποιός. Μέχρι και ξύλο είχε πέσει από τον πατέρα μου και μου είχε βάλει όρο να σπουδάσω στο πανεπιστήμιο. Πήρα το πτυχίο έπειτα από 10 χρόνια και τους το έδωσα. Είπα: "Πάρτε το και αφήστε με ήσυχη". Τώρα οι γονείς είναι αλλιώς. Κάνω μάθημα στην κόρη μιας φίλης, που μου τη φέρνει επειδή θέλει να γίνει ηθοποιός. Σπουδάζει σε κάποια σχολή που δεν της αρέσει».
Βάζεις όρια στη ζωή σου;
«Αναγκάζομαι από την κοινωνία και τις συνθήκες που ζούμε. Τα έχω ξεπεράσει κι έχω φάει τα μούτρα μου. Τα όρια και τα προγράμματα είναι για να τα παραβιάζεις. Αν σου τη... δώσει, μπορείς να πας λίγο πιο πέρα. Εγώ έτσι είμαι. Στα επαγγελματικά μου είμαι πιο ψύχραιμη. Δεν βγαίνει πουθενά... Με το μέλι πιάνεις τη μύγα κι όχι με το ξίδι. Είμαι λιγότερο παρορμητική απ’ ό,τι παλιότερα».
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;
«Οι αρρώστιες. Θέλω να είμαι καλά, όπως και όλοι όσοι αγαπώ. Να εκλείψουν η αρρώστια και ο πόνος. Μεγάλη ευχή. Με έχει σεβαστεί η φύση και εμφανισιακά και από ενέργεια, γι’ αυτό είμαι ευγνώμων. Παρόλο που έχω περάσει καρκίνο στο στήθος, εδώ και 17 χρόνια».
Πώς είναι τώρα η κατάσταση της υγείας σου;
«Με αυτή την αρρώστια δεν ξέρεις πότε είσαι εντάξει».
Αυτή η στιγμή της ζωής σου σε χάραξε;
«Βέβαια. Αυτό με χάραξε, μου άλλαξε όλη τη θεώρησή μου για τη ζωή. Ήμουν απαισιόδοξη και είδα τη ζωή με άλλο μάτι. Άρχισα να ζω για το σήμερα και όχι γι’ αυτό που θα έρθει σε 3 χρόνια. Η ζωή είναι τώρα. Ευγνωμονώ την αρρώστια μου, γιατί μου άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα τα πράγματα. Έγινα αισιόδοξη, χαρούμενη. Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω τις γυναίκες όταν περνούν από αυτό το στάδιο, γιατί ξέρω ότι είναι με "κομμένα πόδια". Χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου...».
Ποιο μήνυμα θέλεις να στείλεις;
«Θέλω να τους πω να βγουν πιο δυνατές από αυτή την αρρώστια. Εγώ βγήκα».
Αυτό που βίωσες με τον καρκίνο είναι ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής σου;
«Σε μικρότερη ηλικία είχα δεχθεί απόπειρα βιασμού. Μόλις έγινε γνωστή στο αστυνομικό δελτίο η απόπειρα βιασμού σε νεαρή ηθοποιό, ήρθαν δημοσιογράφοι στο σπίτι, αλλά εγώ δεν ήθελα δημοσιότητα. Τηλεφώνησα στον ξάδερφό μου, που είναι δικηγόρος, και τους απείλησε με μήνυση».
Ξεπερνιέται αυτό ποτέ;
«Τώρα το ξεπέρασα! Για 10 χρόνια και πλέον δεν έμπαινα σε ασανσέρ με άλλον άνθρωπο, εκτός και αν είχε αρκετό κόσμο. Ακόμα και τώρα ψιλοφοβάμαι άμα είναι ένας μόνο. Είμαι πολύ περήφανη, γιατί πάλεψα και τον έδιωξα τον "τύπο". Στο τέλος μου είπε ότι θέλει να φύγει. Τον έπιασαν, αλλά η δίκη δεν έγινε ποτέ. Πήγα δύο φορές στο δικαστήριο, αλλά ήταν πολύ επώδυνο. Η δίκη έγινε στην Άμφισσα. Ήταν γύρω στα 25, γεροδεμένος. Ήθελα να ησυχάσω και όχι να τα αναμοχλεύω συνέχεια».
Τελικά, τι απέγινε;
«Ήταν αγνώστου διαμονής και μετά τις αναβολές το άφησα. Δεν τον βρήκαν, έφυγε. Το αστείο ήταν ότι με ρώτησαν οι αστυνομικοί τι δουλειά είχα τόσο αργά στο δρόμο μόνη μου. Είχα πάει σ’ ένα πάρτι κι επειδή είχα αυτοκίνητο, έκανα κατ’ οίκον διανομή τους φίλους και έφτασα τελευταία στο σπίτι. Για πολύ καιρό μετά την απόπειρα περπατούσα στο δρόμο και όταν άκουγα βήματα πίσω μου, έτρεμα από το φόβο».
Μίλησέ μου για την Αγγέλα των «Μυστικών της Εδέμ», για τρίτη τηλεοπτική χρονιά φέτος...
«Δεν ξέρω και πολλά. Μέχρι το 13ο επεισόδιο. Η Αγγέλα μεγαλώνει το δεύτερο εγγόνι, είναι χαρούμενη, δεν ξέρω αν βγει στη σύνταξη, μπορεί... Φροντίζει την Εύα να ξαναφτιάξει τη ζωή της. Θα βοηθήσει».
Πότε συνέβη η απόπειρα βιασμού;
«Στο ασανσέρ της πολυκατοικίας την εποχή του Παπαχρόνη. Πάλεψα μαζί του, ενώ στο ένα χέρι κρατούσε το μαχαίρι στο λαιμό μου και με το άλλο μού έκλεινε το στόμα. Μόλις άφηνε το στόμα μου, φώναζα "Βοήθεια" και πατούσα με το ένα χέρι μου, που ήταν ελεύθερο, το κουδούνι κινδύνου στο ασανσέρ.
Μόλις πατούσα το κουδούνι, άφηνε το στόμα μου και έπιανε το χέρι μου. Το μαχαίρι φυσικά πάντα στο λαιμό μου! Τότε, την εποχή του Παπαχρόνη, ήταν της... μόδας οι βιαστές. Όσο για τη συμπεριφορά της αστυνομίας; Αισχρή! Στο αστυνομικό τμήμα με αντιμετώπισαν σαν πόρνη. Αναγκάστηκα να τους πω ότι δεν είμαι, ότι είμαι απλώς ηθοποιός και φοιτήτρια, τι δουλειά κάνει ο πατέρας μου, ο πεθερός μου. Τότε ήμουν παντρεμένη. Μετά με ρώτησαν: "Κυρία Χήναρη, θέλετε έναν καφέ;". Έμεινα όλη τη νύχτα μέσα και μου έλεγαν να μην κάνω μήνυση, για να μην εκτεθώ. Εγώ τους είπα ότι ήθελα να κάνω, για να προφυλαχθούν τα άλλα κορίτσια. Να τον κυνηγήσουν. Από τότε έκανα 3 μήνες να κυκλοφορήσω μόνη μου».
Από τη ΡΕΝΕ ΣΑΡΑΝΤΙΝΟΥ
