«Κλείνουμε 800 τεύχη, να το γιορτάσουμε;» με ρωτάει η Κατιάνα, που πετάει τη σκούφια της για χαρές και πανηγύρια.

«Το 800 είναι μαγικός αριθμός, να το γιορτάσουμε!» αποφασίζει αντ’ εμού ο Κώστας Λεφάκης και ρίχνοντας το βλέμμα στον ουρανό, βλέπει την Αφροδίτη να τα ρίχνει στον Άρη και όλοι μαζί στα νεύρα μου!

Γιατί, αν το ΛΟΙΠΟΝ γιορτάζει τα 800 τεύχη του όλα στολίδια, τι να λέμε τώρα, εγώ γιορτάζω 33 χρόνια θητείας και αντοχής στο χώρο. Άπειρες φορές έχω αναρωτηθεί τα τελευταία δεκαπέντε τι αμαρτίες, άραγε, πληρώνω και βρίσκομαι εδώ να κάνω αυτήν τη δουλειά. Ποια εγώ; Που λέξη δεν μου παίρνεις αν δεν θέλω, που δεν σχολιάζω ποτέ και κανέναν για τίποτα, που όλα (ή σχεδόν) τα βρίσκω φυσιολογικά και μπορώ να τα δικαιολογήσω και, στην τελική, καλά κάνει όποιος έχει γκόμενα (αφού μπορεί!) και ακόμα πιο καλά όποιος/-α βαρέθηκε, χωρίζει και πάει γι’ άλλα. Γιατί έτσι είναι η ζωή μας. Μια συνεχής αλλαγή. Μια αστείρευτη ροή γεγονότων και μεταμορφώσεων. Όλων μας η ζωή. Και μακριά από εμάς η υποκρισία, οι μαϊμουδιές και τα δήθεν. Μ’ εμένα, τουλάχιστον, ποτέ δεν συνυπήρξαν ούτε και με το έντυπο.

Καμιά φορά σκέφτομαι (και είναι αλήθεια, να το ξέρετε) ότι τα αταίριαστα βγάζουν τα πιο ταιριαστά δεσίματα.

Έτσι έγινε με το ΛΟΙΠΟΝ και μένα, για να φτάσουμε σε μια σχέση απολύτως συζυγική. Το βρίζω, μου γκρινιάζει. Το διώχνω, με κλοτσά? αλλά πάλι εδώ είμαστε. Σαν μια βουβή συνωμοσία, ένα ανομολόγητο σύμπλεγμα κοινών ιδιομορφιών. Λες, τελικά, να έχει δίκιο ο παππούς Φρόιντ που εγώ μια ζωή σνομπάριζα, ακόμα και όταν τον σπούδαζα; Μήπως ένας διακριτικός ψυχολόγος στο βάθος του είναι ένας άτολμος, λανθάνων κουτσομπόλης; Ποιος ξέρει, μπορεί!

Τελικά, ας το παραδεχτώ δημόσια μήπως παρασυρθεί ο εαυτούλης μου και το ομολογήσει:

Μια χαρά τα περάσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Και ας είχαμε να αναμετρηθούμε με τόσα πολλά. Ανταγωνισμό, αγωνίες, ξαφνικές αλλαγές, λυσσαλέες απαιτήσεις, παγίδες, χαρές, πόνους Όλα τα ζήσαμε. Και όλα τα κάναμε με ήσυχη συνείδηση και τελικά μεγάλη δικαίωση. Από εσάς, το κοινό μας. Γιατί είστε οι ίδιοι άνθρωποι που αγοράζετε και άλλα, πιο λαμπερά, gossip έντυπα, που βλέπετε κάθε μέρα στην TV εκπομπές με θεματολογία άπειρες φορές πιο τολμηρή και εντυπωσιακά (να πω ψεύτικα;) δοσμένη. Ε ναι, είστε οι ίδιοι που εξακολουθείτε να διαβάζετε κι εμάς. ΛΟΙΠΟΝ, αν αυτό είναι λίγο, τότε ποιο είναι το πολύ;

Σας ευχαριστούμε όλους μέσα από την καρδιά μας και δίνουμε μια υπόσχεση μέχρι την επόμενη γιορτή:

Τα καλύτερα έρχονται!

Μαίρη Σπυριδογιαννάκη

«Πριν από 800 εβδομάδες το τμήμα κυκλοφορίας έβαλε ένα στοίχημα-πρόκληση, που δεν θα τολμούσε ούτε ημερήσια εφημερίδα! Τύπωσε 250.000 φύλλα αριθμός τεράστιος ακόμη και σήμερα για το πρώτο τεύχος του ΛΟΙΠΟΝ, που κυκλοφόρησε στις 12 Μαρτίου του 1992. Το τμήμα κυκλοφορίας «έχασε» αυτό το στοίχημα, γιατί η εφημερίδα εξαντλήθηκε τις πρώτες εφτά ώρες από το ντεμπούτο της στα περίπτερα.

Έτσι, γράφτηκε ένας σταθμός στο σύγχρονο ελληνικό Τύπο:

Το ΛΟΙΠΟΝ δημιούργησε σχολή και από τότε εκδόθηκαν τουλάχιστον 20 περιοδικά που προσπάθησαν να το μιμηθούν.

Τα περισσότερα από αυτά δεν υπάρχουν σήμερα, αλλά το ΛΟΙΠΟΝ υπάρχει και θα εξακολουθεί να υπάρχει, γιατί το αγαπήσατε και το αγαπήσαμε, έγινε το εβδομαδιαίο ραντεβού κάθε οικογένειας και 15 χρόνια μετά εξακολουθεί να ενημερώνει με το δικό του ανθρώπινο τρόπο όλους τους Έλληνες».

Γιάννης Βαρλάμης
Επί 800 εβδομάδες διευθυντής κυκλοφορίας του ΛΟΙΠΟΝ και όχι μόνο!