Ελένη Σουγκλάκου: "Στη ζωή πρέπει να παίζεις δυνατά"

16.05.2007
«Με αδίκησαν. Και όχι μόνο εμένα. Υπήρχαν πολύ πιο όμορφες κοπέλες από αυτές που διάλεξαν». Η κόρη του Απόστολου Σουγκλάκου, η 17χρονη Ελένη, ξεσπά λίγους μήνες μετά το θάνατο του πατέρα της κι ενώ παλεύει μαζί με τη μητέρα της Πόπη να κλείσει την πληγή που άφησε ο ξαφνικός χαμός του, αφού πήρε μια μεγάλη απογοήτευση. Αν και τη διάλεξαν μέσα από 300 κοπέλες στις 50 καλύτερες για τα καλλιστεία του ΑΝΤ1, την έκοψαν στην τελική επιλογή.

Από τη Σίσσυ Μενεγάτου

Ημελαχρινή Ελένη, που ονειρευόταν τον τίτλο της Μις Γιανγκ 2007, δεν το βάζει κάτω. Παρόλο που είναι ένα παιδί χαμηλών τόνων, έχει πάρει το πείσμα και την αγωνιστικότητα του πατέρα της. «Θα ξαναδηλώσω συμμετοχή στα καλλιστεία», είπε αποφασισμένη στο ΛΟΙΠΟΝ. «Τα όνειρά σου πρέπει να τα κυνηγάς», μου έλεγε ο πατέρας μου και αυτό θα κάνω. «Θέλω να ασχοληθώ με το μόντελινγκ και την υποκριτική, γι αυτό του χρόνου θα γραφτώ σε σχολή μοντέλων και σε δραματική σχολή, αλλά θα συνεχίσω και τις σπουδές μου στην αισθητική και την κομμωτική. Θέλω να ανοίξω ένα μεγάλο κομμωτήριο. Όσο για την πασαρέλα, κι εκεί πιστεύω ότι θα τα καταφέρω». Δίπλα στην Ελένη, η μητέρα της Πόπη, ο καλός της άγγελος, δεν την αφήνει λεπτό από τα μάτια της. Μαζί ήρθαν στο ραντεβού και μου άνοιξαν την καρδιά τους για όλα αυτά που βιώνουν τους τελευταίους μήνες, γεγονότα που έχουν φέρει «τούμπα» τη ζωή τους.

Η Πόπη Σουγκλάκου, μια όμορφη νέα γυναίκα, ξαφνικά βρέθηκε χωρίς το στήριγμά της. «Ο Απόστολος ήταν σαν ένα μεγάλο παιδί. Έδινε μόνο αγάπη. Ήταν γίγαντας στο σώμα και στην ψυχή, γι αυτό ο κόσμος τον αγαπούσε πολύ», ήταν οι πρώτες της κουβέντες, προσπαθώντας να κρύψει τη λύπη της από τη μικρή της κόρη (σ.σ.: έχει άλλα δύο παιδιά), που ήταν η πιο «δεμένη» με τον πατέρα της. «Αποφάσισα να την αφήσω να πάει στα καλλιστεία γιατί το ήθελε πολύ και για να ξεφύγει λίγο από όλη αυτή τη στεναχώρια που περνάει με το χαμό του πατέρα της. Ήταν πολύ δεμένη μαζί του και νιώθει σαν να έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της. Είμαι συνεχώς κοντά στα παιδιά μου, μάνα και πατέρας πια, και παλεύω να τα ζήσω», πρόσθεσε η πικραμένη Πόπη. «Το ότι κατάφερα να μπω μέσα στις 50 πρώτες ήταν πολύ σημαντικό για μένα», μας είπε η Ελένη.

«Μου έδωσε φτερά. Σίγουρα βοήθησε και το κομποσκοίνι του πατέρα μου, που δεν το αποχωρίζομαι λεπτό. Όταν όμως με έκοψαν, ένιωσα πολύ αδικημένη. Πήγα σπίτι κλαίγοντας, αλλά φρόντισε να με ηρεμήσει η μαμά μου με μια αγκαλιά», συμπλήρωσε.

Τι σου έλεγε ο πατέρας σου για το χώρο της showbiz;

«Δεν ήθελε να μπω μέσα σ' αυτόν. Ήξερε πόσο δύσκολος, άδικος και σκληρός είναι ο κόσμος της showbiz και φοβόταν μη με πληγώσουν και με εκμεταλλευτούν. Εγώ όμως επέμενα και μου είπε πως, αν το αποφασίσω, θα είναι δίπλα μου. Όμως, δυστυχώς».

Η Ελένη «έσπασε», κόμπιασε. Δεν μπόρεσε να μην αφήσει τα δάκρυά της να κυλήσουν. Είναι σαν όλα τα παιδιά που χάνουν τον πατέρα τους. Νιώθει το κενό, την απουσία. Πόσο μάλλον που ο πατέρας της ήταν τόσο στοργικός μαζί της.

«Μου λείπουν οι βόλτες που κάναμε μαζί, τα αστεία μας, η αγκαλιά του. Είχε φοβερό χιούμορ ο πατέρας μου και μεγάλη καρδιά, που χωρούσε όλο τον κόσμο», είπε έπειτα συγκινημένη.

Στα 17 σου έχασες τον πατέρα σου και τώρα ένιωσες και μια απόρριψη. Έπειτα από αυτά νιώθεις πιο δυνατή;

«Πονάω, αλλά δεν το βάζω κάτω. Ναι, νιώθω πιο δυνατή. Πιστεύω ότι αυτό θα ήθελε και ο πατέρας μου. Να μη στεναχωριέμαι και να συνεχίσω να κάνω αυτά που έχω ονειρευτεί. Νιώθω ότι ο πατέρας μου με φυλάει από εκεί που είναι».

«Κι εγώ νιώθω ότι ο Απόστολος είναι κοντά μας. Ήταν ένας υπέροχος σύντροφος και πατέρας. Τώρα αγωνίζομαι για τα παιδιά μας», συμπλήρωσε η Πόπη, που, όπως μας είπε, περιμένει με αγωνία την τιμητική σύνταξη που της υποσχέθηκε ο υπουργός Πολιτισμού Γιώργος Βουλγαράκης για να τα βγάλει πέρα.

Ο Απόστολος είχε πολλούς φίλους. Σας έχουν σταθεί ηθικά;

«Αυτοί που μας έχουν σταθεί μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Δυστυχώς, κάποιοι αδελφικοί φίλοι του Απόστολου ούτε συλλυπητήρια δεν πήραν να πουν. Δεν περίμενα τόση αδιαφορία.

Δεν πειράζει, όμως. Ο Σουγκλάκος αγαπήθηκε από όλη την Ελλάδα, από τον απλό κόσμο και το όνομά του το ξέρουν και οι πέτρες. Άλλωστε, έχει γίνει και σλόγκαν, το ποιος θα δείρει τον Σουγκλάκο».

Χέρι χέρι έφυγαν μαμά και κόρη Σουγκλάκου από το σημείο της συνάντησής μας, όπως και όταν ήρθαν. Στο μυαλό μου είχαν μείνει τα τελευταία λόγια της νεαρής Ελένης: «Η ζωή είναι ένα παιχνίδι και δεν πρέπει να εγκαταλείπεις, έλεγε ο μπαμπάς μου. Γι αυτό κι εγώ θα επιμείνω και θα νικήσω. Όπως έκανε κι εκείνος όταν αντιμετώπιζε τους αντιπάλους του στο ρινγκ.

Τι Σουγκλάκου είμαι; Η ζωή αξίζει αν παίζεις δυνατά».