Καμιά φορά φτάνεις στο αμήν με τα κοσμικά. Δεν λέω, περνάμε καταπληκτικά, αλλά έπειτα από λίγο τα πράγματα γίνονται λίγο μουντά. Ίδια πρόσωπα, στα ίδια μέρη, με τα ίδια χάρτινα χαμόγελα. Αρκεί ένα καλό κάλεσμα για να ξυπνήσουμε. Μια αφορμή για να ξαναποκτήσουμε το απαραίτητο χιούμορ που απαιτεί το κοσμικογυρίζειν. Τα γενέθλια του αγαπημένου (όχι απλά αγαπητού) δημοσιογράφου Νίκου Γεωργιάδη ήταν η απαραίτητη «δόση»! Βέβαια, αυτός ο άνθρωπος είναι από μόνος του αντιβίωση κατά της ανίας τόσο στα κείμενά του όσο και από τις ξεκαρδιστικές ατάκες του στον Sfera.

Άρα στην ατζέντα μου το κάλεσμα για τα γενέθλιά του στο ανατολίτικο «Sirkeci» δεν είχε post it «κοινωνικές υποχρεώσεις»! Αν κι εκείνη η βραδιά ήταν κοσμικά φορτωμένη, οι εκλεκτοί καλεσμένοι του έφτασαν από νωρίς. Δεν άργησε να γίνει ο πασάς της βραδιάς, με εμάς ως προσωπικό «χαρέμι» αλλά και oriental χορεύτριες να ξεσηκώνουν και τους πιο σοβαροφανείς. Βέβαια, ξέρω ότι το «εκλεκτοί» θυμίζει κάλεσμα στον «Βάρσο» Κηφισιάς, αλλά οι καλεσμένοι ήταν όντως λίγοι και πολύ καλοί. Καμιά σχέση δηλαδή με τα καλέσματα των 300 καλεσμένων, εκ των οποίων φίλοι είναι οι 50 και οι άλλοι μαϊντανοί!

Ειδικά την ώρα της τούρτας είχαν πλακώσει όλοι από γύρω, αφού ο καθένας δικαιωματικά ένιωθε κοντινός του φίλος. Στην πρόσκληση μάς ζητούσε να τον στηρίξουμε ψυχολογικά, καθώς κάνει βουτιά στην τρίτη δεκαετία! Ο Νίκος δεν έκανε απλή βουτιά έκανε «μπόμπα» σηκώνοντας τα νερά και καταβρέχοντας όσους νομίζουν ότι θα σοβαρευτεί!