Μπορεί τα αυτοκίνητα του Dustball 4000 να είναι αντικείμενα του πόθου και αναμφισβήτητα λαμπερής υπερβολής, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο κάτοχός τους, εκτός από την προφανή οικονομική άνεση, δεν σκέφτεται και «τα παιδάκια-που-πεινάνε». Το κλασικό δηλαδή που λένε όσοι κοιτάζουν με ζήλια αντί για θαυμασμό την κατακόκκινη Ferrari Enzo την ώρα που στρίβει στη Βασιλίσσης Σοφίας για να σταματήσει στην είσοδο του «Ηilton». Τη φιλανθρωπική τους ευαισθησία απέδειξαν έμπρακτα οι διοργανωτές, συμμετέχοντες και επώνυμοι φίλοι του πιο λαμπερού αγώνα πολυτελών αυτοκινήτων δίνοντας δυναμικό «παρών» σε φιλανθρωπικό δείπνο στο «Ηilton», όπου δημοπρατήθηκαν αντικείμενα τέχνης φιλοτεχνημένα από τη Μίνα Βαλυράκη-Παπαθεοδώρου, καθώς και αντικείμενα «λατρείας» (όπως μια μπάλα υπογεγραμμένη από τον Ριβάλντο) για να ενισχύσουν τους σκοπούς του Συλλόγου «Ελπίδα». Η δεξίωση όπως και οι καλεσμένοι δεν ήταν ακριβώς ό,τι μας έχουν συνηθίσει, αφού συνήθως τα events του Dustball αν και glamorous είναι κυρίως χαρούμενα parties με νεαρόκοσμο. Βέβαια, το κλίμα ήταν και πάλι χαρούμενο, αφού το τέλος της βραδιάς χάρισε σε πολλά παιδιά που δίνουν τη σκληρή μάχη με τον καρκίνο ένα επιπλέον χαμόγελο.