Ο Λεωνίδας και οι 300 πήγαν Χόλιγουντ

12.03.2007
Φεστιβάλ Βερολίνου. Ίσως η πιο αναμενόμενη πρεμιέρα για την οποία είχαν εξαντληθεί τα εισιτήρια 3 ημέρες πριν ήταν οι «300». Το όνομα του Φρανκ Μίλερ, γνωστού σχεδιαστή γραφικής νουβέλας (κόμικς που περιγράφουν μια ιστορία με σχεδόν κινηματογραφικό τρόπο), αποτελεί εγγύηση για το νεαρό κινηματογραφόφιλο κοινό που θα σπεύσει στις αίθουσες για να θαυμάσει τους ηρωικούς Σπαρτιάτες.

Aπό τον Αλέξανδρο-Ρωμανό Λιζάρδο

Η προηγούμενη ταινία στην οποία είχε βάλει τη σφραγίδα του, το «Αμαρτωλή πόλη», που βασίστηκε στην ομώνυμη σειρά από τις γραφικές νουβέλες του, είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία. Η κίνηση δε του δημιουργού να τη συνυπογράψει με το σκηνοθέτη Ροντρίγκες στέρησε στο δεύτερο τη θέση του στο σωματείο Αμερικανών σκηνοθετών, αφού υπάρχει απαράβατος όρος: «Κάθε ταινία να υπογράφεται από έναν και μόνο επαγγελματία σκηνοθέτη».

Στους «300» ο Φρανκ Μίλερ δεν βρέθηκε πίσω από την κάμερα, αν και η αρωγή του, όπως μάθαμε στη συνέχεια, με το σκηνοθέτη Ζακ Σνάιντερ ήταν καταλυτική. Όσο όμως προσεγμένο και να είναι ένα δημιούργημα που βασίζεται στην ελληνική ιστορία, όταν η αισθητική κόμικς και η βία κυριαρχούν, μπορούμε να μιλάμε για μια ταινία που βγάζει έστω και από το παραθυράκι τη χώρα μας προς τα έξω ή την τοποθετεί στο μάτι του κυκλώνα; (Ποιος καλύτερος να μας απαντήσει το παραπάνω ερώτημα από τον ίδιο τον Ζακ Σνάιντερ;)

Ως Έλληνας είχα τις επιφυλάξεις μου για το τελικό αποτέλεσμα, έχοντας νωπές τις μνήμες του «Αλέξανδρου» και της «Τροίας». Με εντυπωσίασε όμως η προσοχή στη λεπτομέρεια. Πραγματοποιήσατε κάποιες ειδικές μελέτες;

«Κάναμε πολλές έρευνες, αλλά τα εύσημα για την εμμονή στις λεπτομέρειες ανήκουν στον Φρανκ (Μίλερ). Αυτός ταξίδεψε στην Ελλάδα και επισκέφτηκε τις Θερμοπύλες, όντας μεγάλος θαυμαστής και μελετητής της συγκεκριμένης μάχης. Πολύς κόσμος μού άσκησε κριτική για την απεικόνιση των Σπαρτιατών χωρίς πανοπλίες και υποδήματα, αλλά από τη στιγμή που η ταινία αποτελεί μια λυρική εξιστόρηση της μάχης προσπάθησα να τους απεικονίσω με τον τρόπο που φαντάζομαι ότι και οι ίδιοι θα ήθελαν να τους θυμούνται. Αν ταξιδέψεις στις Θερμοπύλες, θα δεις ότι στο άγαλμά του ο Λεωνίδας εμφανίζεται γυμνός και ξυπόλυτος. Η ελληνική αισθητική άποψη του πολεμιστή έχει να κάνει με τον τρόπο που τον φανταζόμαστε παρά με το πώς μας τον περιγράφουν οι ιστορικοί. Δεν ήταν προτεραιότητά μου να κάνω μια ιστορικά σωστή ταινία, αλλά να συνθέσω τη μυθική ατμόσφαιρα της εποχής».

Είστε γενικότερα οπαδός της μυθολογίας;

«Ναι είμαι. Το περίεργο είναι ότι με την ταινία του Βόλφγκανγκ (Πέτερσεν), την Τροία, προσπάθησε να δώσει μια ρεαλιστική νότα σε μια μυθική ιστορία, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Αυτό που με ενδιέφερε εμένα είναι να αποδώσω το τι σήμαινε αυτή η μάχη για τους Έλληνες εκείνη την εποχή. Δηλαδή, αν ένας αρχαίος Σπαρτιάτης διηγούνταν την ιστορία των Θερμοπυλών το βράδυ σε μια παρέα, πώς θα την περιέγραφε; Μια τέτοια ταινία ήθελα να κάνω».

Ίσως να ακουστεί εξεζητημένο, αλλά και ο Κλιντ Ίσγουντ στα «Γράμματα από το Ίβο Τζίμα» και ο Μελ Γκίμπσον στο «Αποκαλύπτω» χρησιμοποιούν ιαπωνικούς και ινδιάνικους διαλόγους αντίστοιχα, για να δώσουν μια παραπάνω νότα γνησιότητας στις ταινίες τους. Εσάς σας πέρασε η σκέψη να χρησιμοποιήσετε διαλόγους στα αρχαία ελληνικά;

«Ειλικρινά το συζητήσαμε! Χωρίς πλάκα, καθίσαμε να το σκεφτούμε.

Το θέμα είναι ότι η πρόζα του Φρανκ είναι τόσο καλογραμμένη, που δεν ήθελα να την παραποιήσω!».

Η ταινία αποτελεί ίσως το πρώτο μπλοκ-μπάστερ όπου στο τέλος οι καλοί πεθαίνουν. Δεν φοβάστε ότι αυτό ίσως αποτελέσει πρόβλημα για το αμερικάνικο κοινό που έχει συνηθίσει στη λογική του αίσιου τέλους;

«Ξέρεις, είναι αστείο, αλλά και ο Φρανκ μου είπε κάτι παρόμοιο. Μου είπε ότι όταν πρωτοείδε σαν πιτσιρικάς τους 300 Σπαρτιάτες, την ταινία του 62, καθόταν και σκεφτόταν ότι οι καλοί θα πεθαίνανε, οπότε ρώτησε και τον πατέρα του: Μπαμπά, θα πεθάνουν οι καλοί; για να πάρει την απάντηση: Ναι, γιε μου, την έχουν βαμμένη!. Τότε ήταν που κάτι άλλαξε μέσα του και διαμόρφωσε την αισθητική τού τι ακριβώς είναι ήρωας. Ότι δηλαδή ακόμα και οι ήρωες πεθαίνουν.

Εγώ πίστευα ότι ο ήρωας παίρνει το κορίτσι και φεύγει στο ηλιοβασίλεμα. Η ταινία αυτή όμως ήθελα να είναι πιστή στο πρότυπο της ουσίας του ήρωα, και κοντά στο όραμα που είχε γι αυτόν ο Φρανκ».

Πριν από κάμποσο καιρό στο Λος Άντζελες μιλούσα με κάποιους Έλληνες του Χόλιγουντ οι οποίοι μου είπαν ότι πριν γυριστεί η ταινία το στούντιο σας ζήτησε να γυρίσετε μια αυτόνομη σκηνή για να τους δώσετε μια ιδέα. Αληθεύει αυτό, και αν ναι, μπορείτε να μου δώσετε κάποιες παραπάνω πληροφορίες;

«Ναι, αλήθεια είναι. Κάναμε ένα γύρισμα που απεικόνιζε μια σκηνή μάχης και περιλάμβανε και τα σχέδια που είχαμε για τα κοστούμια. Αυτό λοιπόν το δείξαμε στα στελέχη του στούντιο, που αντελήφθησαν τη διαφορετικότητα και τις προοπτικές της ταινίας και την εγκρίνανε».

Μετά τους «300» υπάρχουν φήμες ότι θα ασχοληθείτε με την κινηματογραφική μεταφορά και άλλου κόμικς, το «Watchmen» του Άλαν Μουρ...

«Ναι, βρισκόμαστε στο στάδιο της προ-παραγωγής και ελπίζουμε να ξεκινήσουμε γυρίσματα το καλοκαίρι Θεού θέλοντος. Προς το παρόν πάει πολύ καλά και χαίρομαι πολύ γι αυτό, καθώς το Watchmen είναι λίγο-πολύ ο βασιλιάς των βιβλίων κόμικς και αποτελεί τεράστια ευθύνη».

Σας ευχαριστώ πολύ.

Film Trivia

Οι «300» στηρίχτηκαν στην ομώνυμη γραφική νουβέλα του Φρανκ Μίλερ και όχι στην ιστορία του Ηρόδοτου.

Η ταινία γυρίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε green box (ένα ψεύτικο περιβάλλον) και στη συνέχεια με τη βοήθεια Η.Υ. προστέθηκαν οι περιοχές και το υπόλοιπο ντεκόρ.

Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι θα γυριστεί και δεύτερο μέρος της «Αμαρτωλής πόλης», με πιθανή συμμετοχή και της Αντζελίνα Τζολί, πάλι βασισμένη πάνω στη δουλειά του Φρανκ Μίλερ.

Ο Ζακ Σνάιντερ είναι γνωστός λάτρης των κόμικς. Για να «δοκιμαστεί», πριν πείσει τα στούντιο να αναλάβει τη σκηνοθεσία της ταινίας, δέχτηκε χωρίς αμοιβή να σκηνοθετήσει μια σκηνή όπως την είχε οραματιστεί.

Ο Τζέραλντ Μπάτλερ, που ερμηνεύει τον Λεωνίδα, ήταν ο ηθοποιός πίσω από το «Φάντασμα της Όπερας» και θεωρείται από τους ανερχόμενους Βρετανούς ηθοποιούς.

Ο Ροντρίγκο Σαντόρο στο ρόλο του Ξέρξη είναι ο πιο εμπορικός ηθοποιός της Βραζιλίας. Στη διεθνή του πορεία βλέπουμε συμμετοχές στις ταινίες «Αγάπη είναι...» μαζί με τον Χιου Γκραντ και στην τηλεοπτική σειρά «Αγνοούμενοι».

Ως πρόσωπο έγινε γνωστός ως ο «άντρας στο πλευρό της Νικόλ Κίντμαν» στο διαφημιστικό του αρώματος Channel.

Τα σώματα των Σπαρτιατών όπως και των Περσών δεν έχουν υποστεί ηλεκτρονική επεξεργασία, αλλά μακιγιάζ για να δείχνουν πολύ γυμνασμένα.

Ταινία με ανάλογο θέμα είχε γυριστεί και πάλι το 1962.

Στην πρεμιέρα της ταινίας στο Φεστιβάλ Βερολίνου παρευρέθη και ο υπουργός Πολιτισμού της Ελλάδας Γιώργος Βουλγαράκης.