Από την Κατερίνα Σταυρίδου
Το όνειρο...
Παιδί Ελλήνων μεταναστών, γεννήθηκε στην Ολλανδία. Πέρασε την εφηβεία του στη Νέα Ορεστιάδα. Στα 19 του μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη, όπου ολοκλήρωσε τις βασικές του σπουδές στη δημοσιογραφία. Το 1998 αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του. Πέρασε από τις σχολές δημοσιογραφίας της Ουτρέχτης στην Ολλανδία και του Άρχους στη Δανία και πήρε το μεταπτυχιακό του από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ, στην Ουαλία, της Μεγάλης Βρετανίας. Το 2000 δοκίμασε την τύχη του στην Αθήνα. Δούλεψε σε εφημερίδες, περιοδικά και internet portal, έγινε μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) και της International Federation of Journalists. Το 2006, θεωρώντας ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, αποφάσισε να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο, να κάνει το γύρο του κόσμου. Τις εμπειρίες του από αυτό το ταξίδι ζωής καταγράφει στο site που δημιούργησε: www.godimitris.gr. Ξεκίνησε από την Ισπανία και ακολούθησαν Αργεντινή, Χιλή (2006), Ουρουγουάη, Βραζιλία, Παραγουάη, Ολλανδία, Κούβα, Μεξικό, Μπελίζ, Γουατεμάλα, Ονδούρα, Ελ Σαλβαδόρ, Νικαράγουα, Κόστα Ρίκα, Παναμάς, Κολομβία, Νέα Ζηλανδία, Χιλή (2009), Περού, Βολιβία.
Τον εντοπίσαμε στο Εκουαδόρ, στους πρόποδες του ηφαιστείου Tungurahua, που ενεργοποιήθηκε πρόσφατα, και το πρώτο πράγμα που μας είπε ήταν ακόμη κι εκεί ανακάλυψε έναν Έλληνα. Αυτός είναι ο στόχος του, ο σκοπός του ταξιδιού του: «Μάλιστα, αυτές τις μέρες το godimitris έγινε η αφορμή για να απελευθερωθούν Έλληνες κρατούμενοι στη Λίμα. Αν δεν είχα κινητοποιήσει θεούς και δαίμονες, δυστυχώς η πρεσβεία μας δεν θα έκανε τίποτα. Τελικά, αν και απλός σερβιτόρος πια, στο Περού κατάφερα να βοηθήσω τις οικογένειες των Ελλήνων, αλλιώς τα παιδιά τους θα έπρεπε να περάσουν το δικό τους εξπρές του μεσονυχτίου για άλλα εφτά χρόνια!».
Χρειάστηκε να κάνει πολλές δουλειές για να μπορέσει να επιβιώσει, ενώ υπήρξαν και στιγμές που λύγισε. Πριν από λίγο καιρό, που βρισκόταν στο Μοντεβιδέο, έγραφε στο site του: «Ως καθαρίστρια σε πολυκατοικία βρήκα τρόπο να πληρώνω για δέκα μέρες ένα δωμάτιο. Έτσι θυσίασα το καλοκαίρι, αλλά και τη δημοσιογραφία για να συντηρηθώ. Ομολογώ ότι και ως καθαρίστρια και ως φωτογράφος τα κατάφερα, αν και αισθάνομαι τύψεις που πήρα τη δουλειά από άλλους. Τι να έκανα όμως...»
Οι δυσκολίες...
Σήμερα, έπειτα από 1.550 μέρες περιπλάνησης στον κόσμο, ο Δημήτρης μας λέει: «Δυστυχώς από δημοσιογράφος είμαι πια σερβιτόρος για να μπορέσω να τα βγάλω πέρα. Αν και κάνω την πιο σημαντική δημοσιογραφική αποστολή της καριέρας μου, δυστυχώς είμαι άνεργος, ανασφάλιστος και τα οικονομικά μου είναι στο όριο. Αυτός είναι και ο λόγος που σταμάτησα για λίγο την ενημέρωση της ιστοσελίδας μου, αλλά σύντομα θα συνεχίσω δυναμικά».
Πώς αποφάσισες να ξεκινήσεις αυτό το ταξίδι;
«Έτσι απλά, πήρα το σάκο μου και αποφάσισα να ξεχυθώ στον κόσμο. Να τον γυρίσω απ’ άκρη σ’ άκρη. Άλλοι κάνουν το γύρο του κόσμου με ποδήλατο, άλλοι με αυτοκίνητο ή με κάποιο άλλο μεταφορικό μέσο. Ως Έλληνας, αποφάσισα το δικό μου "όχημα" να είναι ο ελληνικός πολιτισμός και ειδικότερα η ελληνική γλώσσα, την οποία μπορείς να συναντήσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη».
Είναι αλήθεια αυτό που λένε, ότι παντού υπάρχουν Έλληνες;
«Ναι! Στη Νικαράγουα, όταν ρώτησα αν υπάρχει Έλληνας, μου είπαν ναι και πήγα να τον συναντήσω. Κάποια στιγμή, έτσι όπως ήταν εκείνος μακριά, του φωνάζω: Μπάμπη, έλα εδώ, ρε! και εκείνος τρελάθηκε από την έκπληξη. Στην Οαχάκα του Μεξικό βρήκα κάποιον Παπαγιαννόπουλο. Υπάρχει ολόκληρη οικογένεια με αυτό το όνομα στον τηλεφωνικό κατάλογο. Ο παππούς τους ήταν από την Ελλάδα. Στην Ουσουάια της Παταγονίας, στην Αργεντινή, εκεί που οι πινακίδες γράφουν συμβολικά Το τέλος του κόσμου, συνάντησα τον Demetrio. Παιδί Έλληνα που είχε χάσει κάθε επαφή με την πατρίδα. Τον βοήθησα να βρει τις ρίζες του. Ζήτησε μια ελληνική σημαία για να παρελάσει στις 12 Οκτωβρίου για τη δική τους εορτή. Μέχρι σήμερα του έχουν στείλει 45 σημαίες».
Πώς εντοπίζεις τους Έλληνες;
«Όποιος γυρίζει, μυρίζει, είναι η βασική μου αρχή. Ψάχνω και συχνά με βοηθά και η τύχη. Ζητώ τη βοήθεια των τοπικών ΜΜΕ, που μου συμπαραστέκονται. Περισσότερες από 200 εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις στη Λατινική και Κεντρική Αμερική έχουν αναφερθεί στην προσπάθειά μου».
Πόσο χρόνο μένεις συνήθως σε ένα μέρος;
«Μένω μέχρι να το χορτάσω. Υπήρξαν περιοχές που άντεξα μόλις μερικές ώρες, άλλες που δεν ήθελα να φύγω. Αφήνομαι στο ρυθμό του κόσμου χωρίς να παραπονιέμαι ή να έχω απαιτήσεις».
Με δεδομένο ότι είσαι δημοσιογράφος, όλο αυτό είναι σημαντική επαγγελματική εμπειρία...
«Ναι, είναι μια μοναδική δημοσιογραφική αποστολή. Στην περιπλάνηση αυτή έχω γράψει τα καλύτερα ρεπορτάζ της ζωής μου. Η διάρκεια, ο τρόπος και οι στόχοι της όλης προσπάθειας κάνουν το www.godimitris.gr να ξεχωρίζει σε παγκόσμιο επίπεδο. Χιλιάδες πολίτες του κόσμου μέσα από την ιστοσελίδα ταξιδεύουν σε άγνωστες γωνιές του πλανήτη με φωτογραφίες, βίντεο, με πληροφορίες διασταυρωμένες».
Οι «χαμένοι» Έλληνες
Υπήρξαν και κάποιοι που ήρθαν να σε συναντήσουν;
«Ναι, άλλοι από την Ελλάδα, άλλοι από τις ΗΠΑ, άλλοι από την Ιαπωνία. Επίσης, εκατοντάδες Έλληνες της διασποράς αισθάνθηκαν ότι η Ελλάδα δεν τους ξέχασε, τόσο με την επίσκεψή μου στα σπίτια τους, σε όσο απομακρυσμένο μέρος της γης κι αν ζουν, όσο και με τα ρεπορτάζ. Σε πολλές ελληνικές κοινότητες ήμουν ο μόνος Έλληνας δημοσιογράφος που τους επισκέφθηκε ποτέ. Και το ευχάριστο; Πολλές ελληνικές κοινότητες έχουν πια βιβλιοθήκες ή ταινιοθήκες, σημαίες και αφίσες από την Ελλάδα. Δεκάδες "χαμένοι" Έλληνες βρήκαν τους συγγενείς τους στην πατρίδα».
Υπήρξαν στιγμές που κινδύνεψες;
«Αν προσέχεις, έχεις λίγη τύχη και σκέφτεσαι θετικά, οι πιθανότητες να πάθεις κάτι περιορίζονται. Μέχρι τώρα δεν είχα προβλήματα με το φαγητό, δεν με έκλεψαν, δεν έπαθα τίποτα. Είμαι προετοιμασμένος όμως για τα πάντα και ο Θεός βοηθός».
Πόσο σε έχει αλλάξει αυτή η περιπλάνηση;
«Συνειδητοποίησα ότι το μόνο πράγμα που είμαι σίγουρος πως ξέρω είναι ότι δεν ξέρω τίποτα. Κατάλαβα ότι τα σύνορά μου είναι η μέρα και η νύχτα. Ότι δεν υπάρχει κανένα άλλο όριο. Είναι η πρώτη φορά που η περιουσία μου δεν ζυγίζει παραπάνω από μερικά κιλά ρούχα και έναν μικρό υπολογιστή, αλλά νιώθω τόσο πλούσιος. Ζω ίσως την υπέρβαση του ονείρου μου».
Τις εμπειρίες σου τις αποτυπώνεις πια και στο χαρτί;
«Έπειτα από τόσα ταξίδια, οι εμπειρίες και οι εικόνες περισσεύουν. Δεν χωράνε πια στο site. Έτσι αποφάσισα να ετοιμάσω μια σειρά από ταξιδιωτικά βιβλία. Ήδη κυκλοφόρησε το πρώτο για την Κούβα και ετοιμάζονται τα επόμενα. Επίσης, έχω δημιουργήσει στο site μια νέα ενότητα, το godimitris τηλεόραση. Είναι μια προσπάθεια καταγραφής της περιπλάνησης στον κόσμο σε βίντεο. Ζωντανές ιστορίες όπως τις έχω βιώσει. Μοναδικές εικόνες, αποκλειστικά ρεπορτάζ για τους Έλληνες της διασποράς, για διαφορετικούς πολιτισμούς, ανθρώπους, τοπία, γεύσεις και ειδικά ρεπορτάζ για το περιβάλλον».
