Από τη ΡΕΝΕ ΣΑΡΑΝΤΙΝΟΥ
Το σοβαρό πρόβλημα με την υγεία του που αντιμετώπισε πρόσφατα παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή. Ένας από τους ωραιότερους Έλληνες ηθοποιούς και ένας από τους λίγους με πραγματικά διεθνή καριέρα. Ο Σπύρος Φωκάς στα 74 χρόνια του δηλώνει ότι στάθηκε τυχερός, ότι με την ομορφιά δεν πληρώνεται το νοίκι και αν και απέκτησε φήμη, δόξα και χρήματα μέσα από την καριέρα του στο Χόλιγουντ, για την Ελλάδα δεν κάνει! Τώρα, πιο δυνατός από ποτέ, είναι έτοιμος να ξαναπαίξει στον αγαπημένο του κινηματογράφο, στην ταινία «17» του Γιώργου Παπαθεοδώρου, όπου θα υποδυθεί τον «Πάμπλο».Πρόσφατα αντιμετώπισες σοβαρό πρόβλημα με την υγεία σου.
«Δεν ήξερα τίποτε. Το ανεύρυσμα είναι ασυμπτωματική νόσος. Ήταν κάτω κοιλιακής αορτής, αλλά αν ήταν πάνω, "θα την είχα κάνει". Ξαφνικά με πόνεσε το αριστερό μου χέρι. Εκείνη την ώρα βρισκόμουν με μια φίλη, η οποία με πήγε και στο νοσοκομείο. Εγώ βέβαια δεν ήθελα. Όλα αυτά στο νοσοκομείο της Κορίνθου, όπου με εξέτασε ένας γιατρός και είπε ότι δεν έχω τίποτα. Ένας άλλος όμως, "μάγκας" γιατρός, μου συνέστησε να κάνω ένα τρίπλεξ, και μάλιστα επέμενε. Γύρισα στην Αθήνα και το έκανα. Ήταν 7,5 εκατοστά. Τόσο είχε χαλαρώσει η αορτή. Είχε ξεπεράσει κατά πολύ το όριο».
Παρ’ όλα αυτά σε βλέπω και καπνίζεις.
«Δεν κάνει, το ξέρω, αλλά είμαι αντιδραστικός».
Φοβήθηκες για τη ζωή σου;
«Δεν φοβάμαι. Αυτό με ρωτούσε και ο γιατρός. Του είπα: "Σου έχω εμπιστοσύνη. Αυτή δεν είναι η δουλειά σου; Και να πεθάνω αύριο το πρωί, θα χάσει η Βενετιά βελόνι;"».
Είσαι σκληρός με τον εαυτό σου.
«Γιατί; Όταν βγήκα από το χειρουργείο, έγινε πάρτι από φίλους μέσα στην κλινική. Σηκώθηκα και συμμετείχα. Τι δηλαδή, θα ήταν όλοι αυτοί εκεί κι εγώ ξαπλωμένος;».
«Ξαναχτυπάς» με την κινηματογραφική ταινία «17», όπου θα πρωταγωνιστείς.
«Θα πρωταγωνιστώ; Θα παίζω έναν ?Πάμπλο?, έναν Έλληνα μεγάλο σταρ της "παράστασης"».
Πώς βλέπεις ως άνθρωπος την ιδέα για αυτή την ταινία;
«Πιστεύω ότι είναι πολύ νωρίς. Φοβάμαι την αντίδραση ενός τρελού. Του το είπα και του Γιώργου Παπαθεοδώρου, του σκηνοθέτη: Θα υπάρξουν αντιδράσεις!».
? Θεωρείς ότι κάποιοι θα «θεοποιήσουν» στο μυαλό τους αυτά τα πρόσωπα; Ανάλογα παραδείγματα έχουμε με βιαστές, αλλά και διαφόρων άλλων μορφών εγκληματίες, που έχουν αποκτήσει θαυμαστές και λαμβάνουν γράμματα και δώρα στους τόπους κράτησής τους.
«Αν είναι έξυπνος ο Γιώργος και το προσέξει, όχι, γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι συμπαθείς σε κανέναν».
Αν λάβουμε υπόψη μας ότι τον Σάββα Ξηρό θα υποδυθεί ένας γοητευτικός άντρας, ο Γιάννης Αϊβάζης, και τον Κουφοντίνα ένας επίσης όμορφος άντρας, ο Νίκος Ψαρράς, υποσυνείδητα δεν θα ταυτίσουν με την εικόνα και τις πράξεις;
«Αν ο Αϊβάζης και ο Ψαρράς ήταν να σώζουν ταινίες, θα τους έπαιρναν μονίμως να κάνουν ταινίες. Είναι απλό».
Με ποιο κριτήριο επιλέγεις πλέον τις δουλειές σου;
«Δεν επιλέγω, γιατί έτσι κι αλλιώς εγώ δεν δουλεύω. Δεν με θέλουνε. Εγώ πήγα πέρα από το... Λιανοκλάδι. Αν πας πέρα από κει, δεν σε γουστάρουνε. "Τι έχει αυτός" Πώς πήγε και δούλεψε στο εξωτερικό;... Μάλλον τους "χαλάει"».
Με λίγα λόγια, θέλεις να μου πεις ότι η διεθνής καριέρα που έκανες σου στοίχισε τη δουλειά στην Ελλάδα;
«Ναι, αμέ. Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της. Πες μου Έλληνες ηθοποιούς με καριέρα στο εξωτερικό που έχουν δουλέψει στην Ελλάδα...Η Ειρήνη Παππά; Η Νάνα Μούσχουρη; Η Μαρία Κάλλας;».
Όταν ακούς τους νέους ηθοποιούς να θέλουν να φύγουν στο εξωτερικό με βλέψεις για διεθνή καριέρα, τι σκέφτεσαι;
«Έλα μωρέ τώρα... Είναι αστεία πράγματα αυτά. Ας πάνε να δούνε πόσα ?απίδια πιάνει ο σάκος... Θέλουν να πάνε στο Χόλιγουντ να κάνουν τι;».
Εσύ πώς τα κατάφερες να πας στο Χόλιγουντ;
«Είναι πολύ περίεργη ιστορία. Τότε έφευγα για τις Κάνες. Είχα κάνει μια ταινία, την πρώτη μου, που εκπροσωπούσε την Ελλάδα εκείνη τη χρονιά. Τυχαία, ενώ έπινα καφέ στου "Παπασπύρου" στον Πειραιά, πέρασε από μπροστά μου μια φίλη, η Κούλα Παπαγεωργίου, ηθοποιός, και μου είπε: "Σε ψάχνει η Μάνια Κυριακίδου, να πρωταγωνιστήσεις σε μια ταινία στην Ιταλία". Της απάντησα: "Ναι, εμένα περιμένουν, να πάω να τους σώσω". Δεν είχα να χάσω τίποτα. Είχα πέντε φωτογραφίες πορτρέτα, αλλά η ομορφιά δεν έπαιξε ρόλο».
Αφού είδες την κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα, γιατί γύρισες;
«Αυτά που λένε για τους ψηλούς δεν είναι ψέματα. Εύλογη απορία, γιατί δεν κάθισα εκεί. Με τους Αμερικανούς δεν μπορείς ούτε να μιλήσεις. Είναι ζώα».
Έχεις περάσει στην ιστορία των ηθοποιών ως αλησμόνητης ομορφιάς άντρας. Πώς αντιμετωπίζεις σήμερα τον καθρέφτη σου, αρκετά χρόνια μετά;
«Ποιον καθρέφτη; Εγώ δεν κοιτάζω ποτέ σε καθρέφτη. Ποτέ δεν το έκανα, ούτε τότε. Γελάω με αυτούς που κοιτάζονται».
Αν έκανες έναν απολογισμό της ζωής σου...
«Εντάξει είναι. Ήμουν και είμαι απίστευτα ολιγαρκής. Γι’ αυτό δεν έχω και παιδί».
Έζησες μέσα στην πολυτέλεια. Έκανες μεγάλη ζωή;
«Ναι. Τη μερίδα μου την πήρα, εντάξει. Πέρασαν πολλά λεφτά από τη ζωή μου».
Πώς λειτουργείς σ’ αυτή την εποχή που ζούμε χωρίς κινητό τηλέφωνο;
«Το κινητό τηλέφωνο είναι μια ανοησία. Όποιος θέλει να με βρει θα με βρει. Με το κινητό θα με έβρισκαν;».
Τηλεόραση βλέπεις;
«Όχι, δεν βλέπω πολύ. Τι να δω από αυτά τα πράγματα που παίζει;».
Τι είναι αυτό που σε χαρακτηρίζει χρόνια τώρα και δεν το αλλάζεις με τίποτα;
«Το λιοντάρι. Αυτό που βγάζω με τη μουράκλα μου. Δεν ακούω τη γνώμη κανενός. Τα λάθη μου θα τα κάνω οπωσδήποτε, όπως όλοι οι άνθρωποι, και μόνος μου θα τα αντιμετωπίσω».
Έχεις μπει ποτέ στη διαδικασία να βαθμολογήσεις το ταλέντο σου;
«Το έχω κρίνει πολύ αυστηρά. Δεν έχω βάλει 10 με τόνο ποτέ».
Για ποιο πράγμα έχεις μετανιώσει;
«Αυτή που κακίζω και όπου τη βρω θέλω να τη σκοτώσω είναι η πρώτη μου γυναίκα. Όταν είπα το μεγάλο "ΟΧΙ" σε μια πρόταση που μου έκαναν στην Ιταλία. Ήταν "γη και ύδωρ". Το έκανα για εκείνη και, όταν γύρισα σπίτι, μου είπε ότι έπρεπε να δεχτώ. Μιλάμε για 7ετές συμβόλαιο με πολλά λεφτά. Η πρώτη μου γυναίκα ήταν διαμάντι, σπανίου μεγέθους και αξίας».
Διατηρείς με κάποια από τις τρεις γυναίκες της ζωής σου επαφές;
«Ναι, με την πρώτη. Η δεύτερη ζει στην Πάρο, όπου έχει ένα ξενοδοχείο ο άντρας της, και η τρίτη είναι η... τρίτη. Αγαπάω και την πρώτη και τη δεύτερη, όχι την τρίτη, γιατί έγιναν κάποιες "ματσαράγκες"».
Ποια ήταν ο μεγάλος σου έρωτας;
«Η δεύτερη γυναίκα μου. Ήταν ο μεγάλος μου έρωτας. Ο έρωτας πεθαίνει, η αγάπη όχι. Άλλο πράγμα».
Τι άλλο αγαπάς στη ζωή σου;
«Τις γυναίκες. Αφού ο γιατρός μού το επιτρέπει... Αγαπάω, οπωσδήποτε, εμένα και τα πάω και καλά μαζί μου. Μ’ αρέσω, μου συγχωρώ και πράγματα».
Έχεις φίλους;
«Τρεις, που είναι δοκιμασμένοι σε φωτιά και σίδερο. Μάγκες. Οι άνθρωποι φαίνονται. Πόσο να σε κοροϊδέψουν;».
Κάποιο παράπονο που έχεις;
«Να μου δώσουν κάνα φράγκο. Μου χρωστάνε 35.000 ευρώ από ταινίες. Παίρνω 400 ευρώ σύνταξη, τόσα έγιναν τώρα».
Ποιον επικαλείσαι στις δύσκολες στιγμές;
«Κανέναν. Είμαι άθεος, πάντα ήμουν. Πιστεύω στον Ιησού Χριστό μόνο και στις δύσκολες στιγμές επικαλούμαι τον Σπύρο».
Αυτές τις δύσκολες στιγμές που πέρασες δεν είχες ανάγκη από ένα δικό σου άνθρωπο;
«Υπήρξα τρεις φορές παντρεμένος στη ζωή μου. Πέρα από τους γονείς μου, που "λείπουν", ένα κορίτσι, η Λίλα, φίλη μου, ήταν αυτή που με έσωσε. Γιατί εκείνη επέμενε να πάμε στο νοσοκομείο. Εγώ έλεγα ότι πονάει μόνο το χέρι μου και θα ξεφτιλιστώ αν θα πάω γι’ αυτόν το λόγο».
Έπειτα από τρεις γάμους, τώρα, δεν σου λείπει ένα παιδί, που θα ήταν πραγματικά δικός σου άνθρωπος;
«Δεν έχω παιδιά από επιλογή. Είχα αυτό το δικαίωμα, να μου λείπουν τα παιδιά. Είναι σκέτη στεναχώρια».
Το γεγονός ότι υπήρξες ωραίος άντρας δεν έπαιξε ρόλο;
«Τι να το κάνεις; Δεν πληρώνεται το νοίκι με την ομορφιά. Εδώ δεν θέλουν να με δουν στα μάτια τους. Ένας νεόκοπος σκηνοθετάκος είπε πριν από λίγες μέρες σ’ ένα φίλο, επίσης σκηνοθέτη, που με πρότεινε για μια ταινία που γυρίζει: "Μωρέ καλός είναι αυτός, αλλά για το εξωτερικό, για εδώ δεν κάνει". Για εδώ δεν κάνω!».