Συνέντευξη στη Δέσποινα Κωστορρίζου

Ο Στέλιος Μάινας μπορεί να απολαμβάνει την αναγνωρισιμότητα, αλλά παράλληλα προσπαθεί να μένει προσγειωμένος. Το ΛΟΙΠΟΝ τον συνάντησε λίγο πριν ξεκινήσει η καλοκαιρινή περιοδεία της επίκαιρης παράστασης «Η όπερα της πεντάρας», στην οποία συμμετέχει, και συνομίλησε μαζί του για την τηλεόραση και το θέατρο, αλλά και για τη δική του... ψυχοθεραπεία.

H «Όπερα της πεντάρας». Το πιο επίκαιρο έργο για την εποχή της οικονομικής κρίσης που διανύουμε;

«Μάλλον ένα έργο που δεν είναι σημερινό, είναι αυριανό. Θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω σαν μια πολιτική επιθεώρηση. Τα γεγονότα που συμβαίνουν, δηλαδή, είναι τόσο ταυτισμένα μ’ αυτά που γίνονται στο έργο, που νομίζεις ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Κι ακόμη περισσότερο αντιλαμβάνεσαι ότι η ζωή μας κύκλους κάνει».

Στο σύγχρονο θέατρο υπάρχει πολιτικός λόγος;

«Κοιτάξτε να δείτε, σιγά σιγά αρθρώνεται πολιτικός λόγος, γιατί, ξέρετε, ο πολιτικός λόγος είναι λόγος ανάγκης. Δηλαδή, οι άνθρωποι πρέπει να βρεθούν στην ανάγκη για να αρθρώσουν πολιτικό λόγο. Πολιτικός λόγος αρθρώνεται όταν οι άνθρωποι το έχουν ανάγκη. Όταν οι άνθρωποι καταπιέζονται, αδικούνται. Ε, φαίνεται ότι σιγά σιγά αρχίζει να αρθρώνεται και αυτός και όχι μόνο στο θέατρο».

Δεν είστε πάντως ο κλασικός Μακίθ...

«Ο κλασικός Μακίθ; Τι εννοείται κλασικότητα; Πάντως ο Μακίθ που γράφει ο Μπρεχτ στις οδηγίες του είναι ένας businessman. Είναι μάλλον αυτός που ένα πράγμα ξέρει πολύ καλά: Να εκμεταλλεύεται τους υφισταμένους του».

Στα χρόνια της μεταπολίτευσης είχατε ανάμειξη με τα πολιτικά;

«Ήταν πολύ ισχυρά τα γεγονότα της εποχής για να μην αναμειγνύεσαι με την πολιτική. Η πολιτική, όμως, όπως ξέρετε πολύ καλά, σήμερα βρίσκεται σ’ ένα διαφορετικό στάδιο. Έχει εγκαθιδρυθεί η δημοκρατία. Το ‘74 ήμασταν φρέσκοι στη δημοκρατία και από τότε έχουν αλλάξει ?ευτυχώς" πολλά πράγματα προς το καλύτερο».

Σήμερα, αν σας γινόταν μία πρόταση, θα ασχολιόσασταν με την πολιτική;

«Όχι, η δουλειά μου είναι αυτή. Γιατί η πολιτική θέλει αφιέρωση. Είναι κι αυτή όπως και η τέχνη. Δηλαδή, τι εννοώ: Οι άνθρωποι που ασχολούνται με την πολιτική ουσιαστικά αφιερώνουν τον εαυτό τους και πρέπει ν’ αφιερώνουν τον εαυτό τους χωρίς ανταλλάγματα. Όπως είναι και η Τέχνη, άλλωστε, όπως είναι και όλες οι εργασίες που έχουν κοινωνικότητα και δόσιμο. Έτσι τουλάχιστον θα ’πρεπε να είναι».

Η άποψή σας για την τηλεόραση;

«Η τηλεόραση αντικατοπτρίζει το κοινό της, αντικατοπτρίζει το μέσο Έλληνα, η τηλεόραση αντικατοπτρίζει την ανεργία, το κλείσιμο του κόσμου στο σπίτι του. Έτσι είναι, τι να κάνουμε; Η ανάγκη του κόσμου να έχει δωρεάν διασκέδαση, χωρίς να μετακινηθεί».

Για τη νέα τηλεοπτική σοδειά τι μηνύματα παίρνετε;

«Λιτότητα, λιτότητα, λιτότητα...».

Υπάρχει κάποια απόρριψη που να σας έχει κοστίσει περισσότερο επαγγελματικά;

«Η απόρριψη γενικότερα είναι ένα συναίσθημα που κρατάει πάρα πολύ λίγο. Βεβαίως, πάντα σε στενοχωρεί, αλλά διαρκεί πολύ λίγο, γι’ αυτό και ξεχνιέται κι απ’ τον κόσμο. Ο κόσμος σε θυμάται πάντα στα καλά πράγματα. Η μνήμη λειτουργεί μόνο στις καλές περιπτώσεις».

Καλλιτεχνικές ανησυχίες είχατε από μικρός;

«Όχι, τις απέκτησα μεγάλος».

Την επιτυχία την απολαμβάνετε;

«Δεν τη γνωρίζω. Η επιτυχία δεν είναι κάτι που πρέπει να σου χτυπάει την πόρτα. Είναι κάτι που πρέπει να αντικατοπτρίζεται στους άλλους, αλλά όχι σ’ εσένα. Εσύ πρέπει να κάνεις απλώς τη δουλειά σου».

Η αναγνωρισιμότητα σας ενοχλεί;

«Όχι. Την έχω συνηθίσει. Είναι κι αυτό ένα κομμάτι της δουλειάς σου και πάλι έχεις ευθύνη πώς θα τη διαχειριστείς».

Η δημοτικότητά σας έχει δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα στην προσωπική σας ζωή;

«Κανένα απολύτως, ποτέ. Άλλωστε, εμείς δημιουργούμε προβλήματα στον εαυτό μας κι όχι οι άλλοι σ’ εμάς».

Εγκλωβισμένος νιώθετε στους ρυθμούς ζωής;

«Σαφέστατα. Ένας εγκλωβισμένος απ’ την ταχύτητα της ζωής που δεν την προλαβαίνουμε. Κι από την εναλλαγή των πραγμάτων που μας ξεπερνάνε».

Μεγαλύτερη δυσκολία στο επάγγελμά σας;

«Πολλές είναι οι δυσκολίες, αλλά νομίζω ότι η μεγαλύτερη είναι το να βρεις ένα στόχο και να κρατάς σταθερά το τιμόνι σε κάτι που πραγματικά θέλεις να κάνεις στη ζωή σου».

Εκτός από θέατρο, τι άλλο έχει η ζωή σας;

«Τηλεόραση, κινηματογράφο...».

Ποιος είναι ο Στέλιος Μάινας όταν σβήνουν τα φώτα;

«Ο Στέλιος Μάινας είναι ο ίδιος κι όταν ανάβουν τα φώτα, ο ίδιος κι όταν σβήνουν. Εξάλλου, αυτή είναι η δική μας ψυχανάλυση, η δική μας ψυχοθεραπεία. Μέσα από το θέατρο και τους ρόλους μας βγάζουμε μικρά κομμάτια απ’ τον εαυτό μας. Γι’ αυτό και σπάνια θα δείτε ηθοποιούς στο ψυχιατρείο».

Τι άλλο να περιμένουμε από τον Στέλιο Μάινα;

«Προς το παρόν αυτή τη μεγάλη περιοδεία και μετά ακολουθεί παύση για μίνι διακοπές το Σεπτέμβριο».

Δεν συζητάτε κάτι τηλεοπτικά για του χρόνου;

«Υπάρχουν συζητήσεις και βρίσκονται στα σκαριά διάφορες δουλειές, αλλά ξέρετε, στην τηλεόραση, αν κάτι δεν ξεκινήσει να γίνεται, αν δεν πουν το πρώτο πάμε, δεν υφίσταται. Πρέπει και εγώ αυτό έχω μάθει από τη δική μου πείρα να περιμένεις να γίνει το πάμε? για να σιγουρευτείς ότι είσαι σε μια δουλειά».