Από την ΑΡΙΑΝΝΑ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

Αποτελεί τη φωτεινή εξαίρεση στον κανόνα που θέλει έναν ηθοποιό να υπηρετεί με επιτυχία μόνο ένα είδος. Ο Γιάννης Βούρος σε μια πορεία αρκετών χρόνων στην ηθοποιία έχει αποδείξει ότι μπορεί να κινείται αριστοτεχνικά από την τραγωδία στον Αριστοφάνη, από το «Έγκλημα και τιμωρία» στη φάρσα, από ελληνική κωμωδία μέχρι μπουλβάρ και μιούζικαλ. Δεν υπάρχει ένα είδος και συγκεκριμένη γκάμα ρόλων που να μην μπορεί να υποδυθεί με μοναδική άνεση και μαεστρία.

Πάντα ήθελα να σας ρωτήσω πώς γίνεται να υπηρετείτε τόσα διαφορετικά είδη με τέτοια ευελιξία...

«Δεν έχει να κάνει τόσο με την υποκριτική ευελιξία, αλλά με το πόση αγάπη το κάνει. Θέλεις να το κάνεις τόσο καλά κι επειδή είναι η δουλειά σου, να μην υποτιμήσεις το είδος. Λέμε πάμε να κάνουμε τραγωδία και νομίζουμε ότι πρέπει να έχει μια βαρύνουσα θέση στο βιογραφικό μας σε σχέση με ένα μπουλβάρ».

Οι περισσότεροι, όμως, «ντύνονται» με την εικόνα που θεωρούν ότι τους δίνει μεγαλύτερο prestige.

«Για μένα ο ηθοποιός έχει να κάνει με το τι κουβαλάει ως προσωπικότητα. Έχει να κάνει με το τι τον απασχολεί πια. Ιδέες, σκέψεις, φιλοσοφία. Ποτέ δεν κρύφτηκα πίσω από βιτρίνες και εντυπώσεις. Έλεγα πάντα αλήθειες και νομίζω αυτό με το ένστικτό του ο κόσμος το αναγνώρισε».

Όπως στο talk show «Ζήτημα αγάπης»;

«Βέβαια. Ατύχησα τότε, που ήταν η είσοδος των ριάλιτι και έπεσε η εκπομπή απέναντι σε άλλες που είχαν σαν στόχο να ξεφτιλίσουν ή, αν θέλετε, να αποδομήσουν χαρακτήρες μπροστά στις κάμερες. Εγώ δεν μπορούσα να το κάνω αυτό και έτσι η εκπομπή έκανε γύρω στο 15%. Αποφασίσαμε λοιπόν με τον Τζόνη Καλημέρη να σταματήσει».

Αλλά σας αποζημίωσε η εκπομπή «Εσύ αποφασίζεις», αργότερα.

«Ναι, ήταν μια πολύ καλή και δύσκολη εκπομπή και όλα ήταν στον αέρα. Έπρεπε να πεις πράγματα που καταγράφονταν στη συνείδηση του κόσμου και έπρεπε να πάρει κάποιες αποφάσεις το κοινό για το ποιον υποστηρίζει».

Πολλοί, κατόπιν εορτής, κάτι ίσως όχι και τόσο επιτυχημένο το αφορίζουν. Εσείς;

«Δεν έχω αφορίσει τίποτα. Έχω αναγνωρίσει λάθη που έχω κάνει, αλλά δεν μπορώ να τα αφορίσω, γιατί αυτά καθόρισαν την περίοδο εκείνη της ζωής μου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και καθόρισαν τις μετέπειτα κινήσεις μου, που επίσης εκπορεύονταν από τη στιγμή που εγώ αναγνώριζα ένα λάθος. Δηλαδή, ένα ντόμινο η καριέρα, ένα ντόμινο είναι όλη μας η ζωή».

Αξιοποιείτε πάντα τα λάθη σας για να πάτε παρακάτω;

«Έχουν υπάρξει και στιγμές που έχω σηκώσει ψηλά τα χέρια και έχω πει: ?Όχι, δεν αντέχω. Αυτό δεν ξέρω πώς να το χειριστώ?».

Θα μοιραστείτε μαζί μας μια τέτοια στιγμή;

«Μετά την αποτυχία του θεατρικού μου ?Ελέφαντα?, γιατί εκεί δεν έπαιξαν ρόλο στην αποτυχία μόνο οι δικές μου αποφάσεις, αλλά και οι αποφάσεις των ανθρώπων που εγώ επέλεξα. Κι εκεί ψέγω τον εαυτό μου. Βέβαια, δεν είμαι κανένα μικρό παιδάκι που με πήραν απ’ το χέρι και μου είπαν αυτό θα κάνεις, με αυτούς θα συνεργαστείς. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε ονόματα συνεργατών, προς Θεού. Μιλάω για αποφάσεις που έχουν να κάνουν με το κριτήριό μου εκείνης της εποχής. Άρα αυτό δημιουργήθηκε σαν σκέψη και εικόνα στο μυαλό μου, πήγα να το υπηρετήσω και αποδείχθηκε ότι κακώς το έκανα».

Λέγεται ότι το πληρώσατε πολύ ακριβά...

«Και το πληρώνω ακόμα, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με το οικονομικό, πιστέψτε με. Έχει να κάνει με το ότι συνειδητοποίησα πως η σόουμπιζ είναι πια ένας χώρος όπου πολλά από τα παιχνίδια παίζονται με σημαδεμένη τράπουλα. Κι εκεί ευνουχίζεσαι και ακυρώνεσαι. Εκεί δεν ξέρεις αυτό πώς να το αντιμετωπίσεις. Κι εγώ δεν μπορώ να παίξω έτσι. Ομολογώ ότι για αρκετό καιρό με είχαν ακυρώσει».

Πώς το χειριστήκατε αυτό;

«Ένας άνθρωπος που έχει μάθει να παράγει, να καταθέτει, να ανταγωνίζεται σε ένα στίβο υγιούς άμιλλας αισθάνεται ότι είναι καταργημένος και το παιχνίδι έχει πάει αλλού. Άρα ή μπαίνω σ’ ένα παιχνίδι τέτοιο ή μένω να το παρακολουθώ από την κερκίδα».

Ήρθε η ώρα να ξαναμπείτε στο παιχνίδι;

«Μέχρι και πρόσφατα ήμουν ψιλοακυρωμένος. Έλεγα ότι θα δουλεύω σε άλλες δουλειές, που δεν θα υποτιμούν τη νοημοσύνη του θεατή, και θα δούμε. Τώρα όμως έχω βάλει ένα στόχο για του χρόνου το χειμώνα αντίστοιχο με αυτά που έχετε δει στο παρελθόν. Αυτά που εγώ ξέρω να κάνω, με το περιεχόμενο και την αισθητική, με το εικαστικό αποτέλεσμα που με αφορά».

Μπορούμε να πούμε ότι αυτός ο χρόνος ήταν καιρός βαθιάς περισυλλογής και ανασύνταξης δυνάμεων για τη δική σας θεατρική δουλειά;

«Όχι, όχι, δεν το είδα έτσι. Το άφησα να κυλήσει. Αυτό το διάστημα θα μπορούσε να με οδηγήσει στο να αποχωρήσω τελείως από αυτόν το χώρο. Δεν ήταν προδιαγεγραμμένη περίοδος για να σκεφτώ το επόμενο βήμα. Έτσι κι αλλιώς, βάζω στόχους από τη στιγμή που θα συγκεκριμενοποιηθεί κάτι».

Τι αναστάτωση πήγατε να προκαλέσετε σε μια φιλήσυχη «Πολυκατοικία»;

«Αυτό ήρθε πραγματικά ως μάννα εξ ουρανού, γιατί, όπως γνωρίζετε, είχαμε ξεκινήσει μια σειρά με τον Καφετζόπουλο στον Alpha, που δεν ευτύχησε. Αυτή η συνεργασία λύθηκε μέσα σε μια μέρα, Παρασκευή. Δευτέρα μου έγινε πρόταση από την Άνωση για την Πολυκατοικία».

 Στο «Δυο τρελοί τρελοί παραγωγοί» δείχνετε να διασκεδάζετε σε ένα ρόλο γκέι σκηνοθέτη, με ψηλά τακούνια και τουαλέτα με παγέτες...

«Όταν με πήρε τηλέφωνο ο Σταμάτης, μου είπε ότι είναι ένας ρόλος που δεν είναι ο πρωταγωνιστικός, αλλά έχει μια πρόκληση. Τον ρώτησα τι είναι. Αυτή η πρόταση ερχόταν ακριβώς έπειτα από μια άχαρη περίοδο. Ήταν μια πρόκληση να ξανακάνω μιούζικαλ είχα να κάνω από το 1993, να ντυθώ γυναίκα εγώ. Και δεν υπογραμμίζω την αρρενωπότητά μου ή το αρσενικό μου στοιχείο, αλλά αυτό που ο κόσμος έχει εισπράξει από μένα. Το να βρεθώ στη σκηνή με γόβα και τουαλέτα ήταν πρόκληση. Έπειτα και το δίδυμο των παραγωγών, που παίζουν ο Παύλος Χαϊκάλης και ο Αντώνης Λουδάρος, ήταν εγγύηση ότι έχεις καλά ζύγια».

Γυρίσματα για την τηλεόραση, παραστάσεις στο θέατρο. Είναι γεγονός ότι σπουδάζετε κιόλας;

«Μου την έδωσε να κάνω θεατρολογία πριν από 4 χρόνια, έδωσα εξετάσεις και μπήκα στο πανεπιστήμιο, στη Φιλοσοφική. Τώρα ετοιμάζω την πτυχιακή μου».

Είστε και δάσκαλος;

«Στο Θέατρο των Αλλαγών».

Αγχώθηκα με τόσα που κάνετε... Ίσως γι’ αυτό δεν ασχολείστε πια με την πολιτική;

«Η πολιτική μου δράση έχει διακοπεί ακριβώς επειδή πίστεψα ότι είχα κάνει το καθήκον μου κάποια στιγμή και παρέδωσα τη σκυτάλη σε κάποιους άλλους. Συνειδητοποιώ όμως ότι μάλλον δεν το κάναμε το χρέος μας, γιατί βλέπεις την αποδόμηση του κράτους, των φορέων, των οργανισμών, όλων. Και όπως ο Αντώνης ο Καφετζόπουλος ξαναμπαίνει στα πράγματα, είπαμε ότι έχουμε χρέος να κάνουμε κάτι και μπήκα στην πολιτική, οργανώνοντας το πολιτικό μου γραφείο, ως εκλεγμένο μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ».

Με δυο λέξεις, πώς θα περιγράφατε τη σχέση σας με την πολιτική;

«Υπάρχει ένα πτηνό στη ζούγκλα του Αμαζονίου. Όταν πιάνει φωτιά στο δάσος, όλα τα ζώα τρέχουν πανικόβλητα κι εκείνο κουβαλάει νερό με το ράμφος του και το ρίχνει στη φωτιά. Όταν λοιπόν του λένε: Τι κάνεις, παιδί μου;, αυτό απαντάει: Αυτό που μου αναλογεί».

Πώς τα καταφέρνετε και διαχειρίζεστε το χρόνο;

«Έρχονται κάποιες στιγμές που λέω: Κουράστηκα. Τον τελευταίο χρόνο το έχω πει δυο τρεις φορές».

Τι σας πυροδοτεί ξανά;

«Με μια φράση: Εδώ έχουμε δουλειά να κάνουμε?. Αυτό που τώρα με τρέφει, το σκέφτομαι και αποτελεί τη ζωοδόχο πηγή είναι η παράσταση που σχεδιάζω και θα ανέβει στο Θέατρο Προσκήνιο».

Βρίσκετε χρόνο για την οικογένειά σας;

«Υπάρχει ποιοτικός χρόνος. Ποτέ δεν ήμουν ποσοτικά δίπλα στα παιδιά μου. Ο Στέφανος, ο μεγάλος μου, τελειώνει κι αυτός το πανεπιστήμιο και κοντράρουμε τώρα ο ένας τον άλλο για το ποιος θα τελειώσει πρώτος. Ο μικρός ?10 χρόνων?, ο Αλέξης, είναι μεγάλη μάρκα και η Μαρία-Λουίζα, που έχει πάρει τον πολύ δύσκολο δρόμο. Τη γυναίκα μου τη βλέπω το πρωί που με ξυπνάει και το βράδυ με περιμένει να πούμε τα νέα της ημέρας».

Όταν είστε σπίτι, πώς περνάτε;

«Θα παίξουμε με το μικρό, θα συζητήσουμε με το μεγάλο, με τη Λένα θα πούμε τα οικογενειακά, τα θέματα του σπιτιού. Θα αράξουμε...».

Μένετε σε πολυκατοικία;

«Εκτός από μια περίοδο της ζωής μου, από μικρό παιδί μένω σε μονοκατοικία. Έχω γεννηθεί σε μονοκατοικία, έχω μεγαλώσει στις αλάνες της Φιλαδέλφειας. Έχω μάθει να ζω σε μονοκατοικία. Και τώρα εκεί που μένω είναι όπως το σπίτι που μεγάλωσα. Με κήπο μπροστά και πίσω, όπως το πατρικό μου».

Τα σχέδιά σας, εκτός από το Θέατρο «Προσκήνιο»;

«Το καλοκαίρι θα είμαι με τον Παύλο Χαϊκάλη και τον Αργύρη Αγγέλου στο Αι δύο ορφαναί. Θα κάνουμε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα».