Συνέντευξη στη Νάνσυ Σταματίου
Μπήκε στη ζωή μας εντελώς ξαφνικά, όπως η τηλεόραση τρύπωσε στη δική της. Μουσικός με περγαμηνές και σπουδαία καριέρα κάθισε στην καρέκλα του παρουσιαστή του πιο αμφιλεγόμενου ριάλιτι της φετινής σεζόν. Η Ευγενία Μανωλίδου, σύντροφος του βουλευτή του ΛΑΟΣ Άδωνη Γεωργιάδη, βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, καθώς επάνω της ξεσπούν όλες οι αρνητικές κριτικές για το τηλεπαιχνίδι «Στιγμή της αλήθειας». Τις τελευταίες μέρες το όνομά της παίζει και πάλι, αφού κάποιοι τη θεωρούν ως το γκανιάν που θα αναλάβει να σώσει τον «Πρωινό καφέ» από τη δυσκολότερη ίσως χρονιά του. Μας μίλησε για όλα και μας τίμησε με τη δική της αλήθεια.Λοιπόν, όχι, δεν θα ξεκινήσουμε αυτή τη συνέντευξη από τη «Στιγμή της αλήθειας» του ΑΝΤ1, αλλά από τη δική σου... στιγμή της αλήθειας. Ευγενία Μανωλίδου, θα παρουσιάσεις τον «Πρωινό καφέ»;
«(Γέλια.) Όχι, και αυτό που απαντώ είναι αλήθεια. Φυσικά και δεν θα παρουσιάσω τον Πρωινό καφέ. Πλάκα μου κάνεις;».
Και πώς προέκυψαν ξαφνικά όλα αυτά;
«Απλούστατο. Προέκυψαν από ένα άσχετο δημοσίευμα εφημερίδας και, δεν σου κρύβω πως, όταν το είδα, με έπιασε μια ταχυπαλμία. Έτσι ακριβώς δε ένιωσα και την προπερασμένη εβδομάδα, που διάβασα πως παραιτήθηκα από το παιχνίδι. Έπαθα σοκ για κάποια δευτερόλεπτα. Δεν ήξερα τι να κάνω και πώς να αντιδράσω. Στη συνέχεια, βέβαια, κατάλαβα πως όσο το παιχνίδι πηγαίνει καλά, κάθε δύο εβδομάδες θα έχουμε και ένα δημοσίευμα επιστημονικής φαντασίας».
Να υποθέσω πως αυτή τη φορά αγχώθηκες περισσότερο, γιατί το δημοσίευμα είχε να κάνει με τον Νίκο Μουτσινά και την Κατερίνα Ζαρίφη;
«Εννοείται. Μάλιστα, πήρα αμέσως τηλέφωνο τον Νίκο και του είπα να μην ακούνε με την Κατερίνα και να μη διαβάζουν τίποτα. Εγώ δεν έχω δεχτεί καμία απολύτως πρόταση ούτε επίσημα ούτε ανεπίσημα. Δεν έχει ειπωθεί απολύτως τίποτα, δεν ισχύει τίποτα απ όλα αυτά».
Όντως δεν έχεις δεχτεί καμία πρόταση καλά, όχι επίσημα, αλλά ανεπίσημα;
«Όχι, καμία, και σου μιλάω ειλικρινά. Μα είναι δυνατόν; Τα παιδιά κάνουν την προσπάθειά τους, το κανάλι τα στηρίζει απόλυτα, οπότε όλα αυτά είναι, επιεικώς, σαχλαμάρες».
Καλά, τώρα δεν υπάρχει περίπτωση να παρουσιάσεις τον «Πρωινό καφέ». Αν όμως έρθει ένα κανάλι τον Ιούνιο και σου προτείνει να κάνεις πρωινάδικο για την επόμενη χρονιά, θα το έκανες; Θα έμπαινες στον πειρασμό να κάνεις μια ζωντανή καθημερινή πρωινή εκπομπή;
«Είναι πολύ νωρίς για να σκέφτομαι τέτοια πράγματα και η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς θα μπορούσα να αντιδράσω. Όμως, από την άλλη, δεν θέλω να λέω μεγάλες κουβέντες, του τύπου δεν θα το έκανα ή θα το έκανα, γιατί και πριν από έξι μήνες αν μου έλεγες ότι αυτή τη στιγμή θα έκανα τηλεόραση και θα παρουσίαζα το συγκεκριμένο παιχνίδι, θα σου έλεγα αποκλείεται. Ούτε μία στο δισεκατομμύριο. Άλλωστε, όλα αυτά είναι σχετικά και με τις μουσικές και τις οικογενειακές μου υποχρεώσεις. Δεν έχω σκοπό να παρατήσω τα πάντα για την τηλεόραση».
Αλήθεια, τελικά, πώς έγινε και βρέθηκες στην τηλεόραση;
«Τι να πω; Μη νομίζεις, όλο αυτό είναι και για μένα μεγάλη έκπληξη. Με πήραν τηλέφωνο οι άνθρωποι του καναλιού και της εταιρείας παραγωγής, μου έστειλαν το σενάριο και ένα τρέιλερ του παιχνιδιού και μου ζήτησαν, αν συμφωνώ, να περάσω να κάνω ένα δοκιμαστικό».
Και ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση, όταν είδες το τρέιλερ και διάβασες το σενάριο;
«Και το ρωτάς; Είπα ότι δεν θα το κάνω».
Σε... αγρίεψε αυτό που είδες; Γιατί η «Στιγμή της αλήθειας», τουλάχιστον έτσι όπως γίνεται στην Αμερική, είναι ένα... αγριευτικό παιχνίδι.
«Δεν σου κρύβω ότι, όντως, με αγρίεψε πολύ. Όμως, στη συνέχεια επικοινώνησαν οι άνθρωποι του ΑΝΤ1 μαζί μου, μου εξήγησαν, μεταξύ άλλων, πως δεν θα γίνει με τόσο σκληρό τρόπο στην Ελλάδα, μου είπαν ότι προσωπικά δεν θα αναλάβω κανενός είδους ευθύνη, ότι ο παρουσιαστής σε όλη αυτή τη διαδικασία δεν θα είναι το κεντρικό πρόσωπο, αλλά ο παίκτης και η οικογένειά του. Μου είπαν και πολλά άλλα πράγματα και έτσι με έπεισαν να περάσω από το δοκιμαστικό».
Πώς ένιωσες μετά το δοκιμαστικό;
«Έφυγα τρέχοντας από το πλατό. Θεώρησα ότι δεν ήμουν καθόλου καλή. Θεώρησα ότι δεν θα μπορούσα όλο αυτό να το υποστηρίξω και να το στηρίξω όπως θα έπρεπε».
Το κανάλι, όμως, απ ό,τι φαίνεται, είχε άλλη γνώμη.
«Ναι... (Γέλια.)».
Ο Άδωνης Γεωργιάδης τι σου είπε; Ήθελε να το τολμήσεις ή όχι;
«Μου είπε ότι δεν θα είχα τίποτα να χάσω από τη στιγμή που και η δουλειά μου δεν έχει να κάνει κυρίως με την Ελλάδα. Δεν είμαι μόνιμα μαέστρος κάπου, ώστε να βλάψει το παιχνίδι την καλλιτεχνική μου παρουσία».
Πιστεύεις, δηλαδή, πως αν είχες μια μόνιμη μουσική παρουσία στην Ελλάδα, το συγκεκριμένο φορμά παιχνιδιού θα σου έκανε κακό;
«Ενδεχομένως ναι».
Ουσιαστικά δεν παρουσιάζεις ένα απλό τηλεπαιχνίδι, αλλά ένα σκληρό ριάλιτι...
«Η έννοια ριάλιτι στην Ελλάδα έχει συνδεθεί με το Big Brother, το Fame story και με όλα αυτά τα παιχνίδια που έχουν να κάνουν με εγκλεισμό, οπότε δεν είναι ριάλιτι».
Όχι, η έννοια ριάλιτι δεν έχει συνδεθεί μόνο με την έννοια του εγκλεισμού, αλλά με την έννοια της σκληρότητας, της ξεγύμνωσης, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
«Εμείς, πάντως, δεν κάνουμε ριάλιτι, γιατί δεν φέρουμε καμία ευθύνη για τους παίκτες. Κάνουμε ριάλιτι μόνο με την έννοια ότι βασιζόμαστε σε... εντελώς αληθινές πληροφορίες. Οι παίκτες μας είναι αυτοί που παίρνουν και μας λένε την ιστορία της ζωής τους και βάσει της ιστορίας τους βγαίνουν και οι ερωτήσεις. Άρα, μπορούν να προστατέψουν τον εαυτό τους. Αν υπάρχει κάτι που δεν θέλουν να το πουν, πολύ απλά δεν το αποκαλύπτουν από την αρχή. Δεν βάζουμε εμείς κανέναν ντετέκτιβ να ανακαλύψει πράγματα για εκείνους».
Και τις ερωτήσεις στις οποίες υποβάλλονται στη συνέχεια τις βλέπουν;
«Φυσικά, γιατί σε όλες απαντούν προκαταβολικά, περνώντας από τον ανιχνευτή ψεύδους, προκειμένου να παίξουν στη συνέχεια στο παιχνίδι. Μάλιστα, και εκεί έχουν τη δυνατότητα, αν θέλουν, να ζητήσουν να αντικατασταθεί κάποια από αυτές τις 50 ερωτήσεις που τους δίνουμε. Οπότε οι ίδιοι είναι υπεύθυνοι για τις πράξεις τους. Είναι ενήλικες άνθρωποι, ώριμοι, συνειδητοποιημένοι. Άρα, γιατί θα πρέπει εμείς να απολογούμαστε για εκείνους;».
Υπάρχει ανιχνευτής ψεύδους στην Ελλάδα;
«Δεν ξέρω αν υπάρχει, πάντως ο συγκεκριμένος που έχουμε εμείς είναι ο ίδιος που χρησιμοποιείται και στην Αμερική. Έρχεται μία φορά το μήνα στη χώρα μας, στις σαράντα μέρες και περνάνε από αυτόν όλοι οι παίκτες μας».
Τι ποσοστό λάθους υπάρχει; Πες ότι εγώ απαντάω κάτι που είναι όντως αλήθεια και το μηχάνημα το βγάζει ψέμα και με πετάει έξω από το παιχνίδι. Τότε τι γίνεται; Είναι κάτι που προφανέστατα ο άλλος δεν μπορεί να το αποδείξει. Δεν μπορεί να αποδείξει αν έχει δίκιο ή άδικο.
«Απ ό,τι ξέρω, ο ανιχνευτής ψεύδους έχει την ίδια ακρίβεια με το τεστ DNA. Σου λέει ότι είναι ψέμα ή αλήθεια κατά 99%. Ποσοστό που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Πάντως, εδώ και έξι χρόνια, που το παιχνίδι βρίσκεται στον αέρα στην Αμερική, κανείς δεν έχει αμφισβητήσει το αποτέλεσμα».
Η «Στιγμή της αλήθειας» είναι ένα παιχνίδι που διαταράσσει προσωπικές σχέσεις, εκθέτει, βγάζει στον αέρα οικογενειακά προβλήματα, για να μη μιλήσω για το εξωτερικό, όπου έχουν διαλυθεί οικογένειες μπροστά στην κάμερα. Αυτό το γεγονός δεν σε κάνει να αισθάνεσαι κάπως ενοχικά; Κάπως δυσάρεστα, άσχημα;
«Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον, αλλά, για την ώρα, δεν παίζουμε τόσο σκληρά στη δική μας Στιγμή της αλήθειας. Σίγουρα, πάντως, σε μια περίεργη στιγμή νιώθεις κι εσύ περίεργα. Όμως, μέχρι εκεί. Είπαμε, έχουμε να κάνουμε με ενήλικες που παίρνουν τα ρίσκα τους. Αν εκείνοι δεν νιώθουν άσχημα που συμμετέχουν και με αυτά που λένε, εγώ γιατί να νιώθω για εκείνους, που μου είναι και ξένοι;».
Τελικά, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η ανθρώπινη ψυχή πόσο κοστίζουν; 200.000 ευρώ; Αυτά τα χρήματα είναι αρκετά για να... ξεγυμνωθείς;
«Αυτό είναι ένα ερώτημα που δεν σου κρύβω πως απασχολεί κι εμένα. Το βρίσκω εξοργιστικό, αδιανόητο. Από την άλλη μεριά, βγαίνουν σπίτια στον πλειστηριασμό για 10.000 και 20.000 ευρώ, οπότε όλα είναι σχετικά. Εγώ, πάντως, δεν θα έπαιρνα με τίποτα στον κόσμο μέρος σε ένα τέτοιο παιχνίδι. Θα προτιμούσα, αν με έκανε η ανάγκη, να πλύνω σκάλες!».
Σε παλιότερες συνεντεύξεις σου είχες αφορίσει την τηλεόραση και είχες πει πως δεν αφήνεις ούτε τα παιδιά σου να βλέπουν κάποιο πρόγραμμα. Τώρα είσαι μέσα σ' αυτή...
«Ούτε τώρα αφήνω τα παιδιά μου να δουν τηλεόραση. Τους είπα: Θα δείτε μόνο το πρώτο επεισόδιο του παιχνιδιού. Δεν αφορίζω ακριβώς την τηλεόραση, απλώς με βρίσκει κάθετα αντίθετη το να κάθεσαι σε έναν καναπέ παθητικά, να μην κάνεις τίποτα και να χαζεύεις ένα... κουτί, την ώρα που μπορείς να κάνεις χιλιάδες άλλα πράγματα. Δεν φταίει σε αυτό η TV, αλλά ο κόσμος».
Τώρα, όμως, πληρώνεσαι από την τηλεόραση...
«Γι αυτό, μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες».
Τελειώνοντας, να σε ρωτήσω κάτι ακόμα; Οι ανθρώπινες στιγμές χωράνε στην τηλεόραση; Αποκάλεσες τον Άδωνη Γεωργιάδη «μπουμπούκο» τις προάλλες και έγινε χαμός. Το μετάνιωσες;
«Όλα χωράνε... Εξαρτάται βέβαια από τη στιγμή και μάλλον όταν το είπα τις προάλλες, δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή. Πάντως, ήταν κάτι αυθόρμητο, μου ξέφυγε και σίγουρα δεν θα το ξανακάνω».
Σου έκανε παράπονα στη συνέχεια;
«Όχι, στιγμιαία μου είπε: Θα με καταστρέψεις. Όμως, δεν με μάλωσε, γιατί έτσι τον φωνάζω στο σπίτι μας, έτσι επικοινωνούμε. Κι εκείνος μπουμπούκα μου με λέει, οπότε κατάλαβε ότι δεν το είπα για να το πω, αλλά γιατί μου ξέφυγε. Τι να κάνω; Νιώθω πολύ τρυφερά για τον Άδωνη. Απλώς οι δημοσιογράφοι βρήκαν την ευκαιρία να χλευάσουν. Πολλοί από αυτούς δημοσιογράφοι και μη που το διακωμώδησαν πιστεύεις πως είναι πιο σοβαροί; Πολλοί πηγαίνουν στο σπίτι τους και χτυπάνε τη γυναίκα τους από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αυτή είναι η σοβαρότητα;».
Μετά απ όλα αυτά έχεις μετανιώσει που είπες το «ναι» στη «Στιγμή της αλήθειας»;
«Όχι βέβαια Γιατί να το έχω μετανιώσει; Άξιζε τον κόπο. Είναι μια τρομερή εμπειρία όλο αυτό που ζω».
Αλήθεια, τι σου λέει ο κόσμος στο δρόμο;
«Στην αρχή μου κάνουν την παραδοσιακή ερώτηση: Μήπως είσαι στην τηλεόραση;. Κι εγώ τους απαντώ: Αυτό που απάντησες είναι αλήθεια, και πεθαίνουμε από τα γέλια! Ένα σου λέω, έχω γίνει προσωπικός εξομολόγος. Όλοι με το που με βλέπουν ξεκινάνε να μου λένε την ιστορία της ζωής τους. Απίστευτο;».
