Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής

17.10.2008
Ο απολογισμός σχετικά με τις διατροφικές συνήθειές μας και φέτος στην Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 16 Οκτωβρίου, ημέρα που το 1945 ιδρύθηκε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ, είναι τραγικός:

Ο απολογισμός σχετικά με τις διατροφικές συνήθειές μας και φέτος στην Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 16 Οκτωβρίου, ημέρα που το 1945 ιδρύθηκε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ, είναι τραγικός:

  • Περισσότεροι από 850 εκατ. άνθρωποι εξακολουθούν να πεινούν σε όλο τον κόσμο.
  • 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από χρόνια έλλειψη θρεπτικών ουσιών.
  • 40 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από πείνα, ενώ καθημερινά παράγονται 356 κιλά δημητριακά ανά άτομο.
  • Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αυτή τη στιγμή 300 εκατομμύρια ενήλικες σε όλο τον κόσμο είναι παχύσαρκοι ? 100 εκατ. περισσότεροι από το 1995.
  • Μέχρι το 2020 η παχυσαρκία και οι επιπλοκές που δημιουργεί (καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτης και ορισμένοι τύποι καρκίνου) θα ευθύνονται για το 72% των θανάτων παγκοσμίως. Το 1998 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν της τάξης του 60%.
  • Για κάθε δολάριο που ξοδεύει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας για την καταπολέμηση του υποσιτισμού στον κόσμο, η βιομηχανία τροφίμων ξοδεύει 500 δολάρια για την προώθηση των επεξεργασμένων τροφίμων.
  • Στις ΗΠΑ περισσότερο από το 40% των παραγόμενων τροφίμων πετιέται στα σκουπίδια, με κόστος πάνω από 100 δισεκατομμύρια δολάρια για την αμερικανική κοινωνία. Υπολογίστηκε ότι το 14% των τροφίμων που καταλήγουν στα σκουπίδια ενός νοικοκυριού βρίσκεται πακεταρισμένο και δεν έχει λήξει.
  • Αν κάθε Αμερικανός μειώσει την κατανάλωση κρέατος κατά 5%, αν δηλαδή τρώει ένα πιάτο λιγότερο την εβδομάδα, τότε θα παραχθεί ποσότητα δημητριακών ικανή να θρέψει 25 εκατομμύρια ανθρώπους.
  • Η παγκόσμια κατανάλωση κρέατος καταστρέφει δάση σε ραγδαίο ρυθμό. Στην Κεντρική Αμερική τα τελευταία 40 χρόνια το 40% των τροπικών δασών έχει καταστραφεί ή καεί για να μετατραπεί σε βοσκοτόπια βοοειδών.

Παχυσαρκία και ψυχοθεραπεία

Ο τρόπος που οι περισσότεροι άνθρωποι διαχειρίζονται το σώμα τους μόνο παράλογος και απάνθρωπος μπορεί να χαρακτηριστεί. Το συντηρούν με τροφές που η θέση τους είναι μόνο στα σκουπίδια, του στερούν τροφές που του είναι απολύτως απαραίτητες για να λειτουργήσει, του στερούν τη δυνατότητα να κινηθεί και να αναπνεύσει ελεύθερα, με αποτέλεσμα να σκουριάζουν όλοι οι μηχανισμοί του, για να μην αναφερθούμε στις διάφορες επεμβάσεις που το υποβάλλουν προκειμένου να το επαναφέρουν στην προηγούμενη καλή του εξωτερικά κατάσταση - στόχος που ποτέ δεν επιτυγχάνεται.

Το αποτέλεσμα αυτής της παρανοϊκής στάσης ζωής δεν είναι μόνο η καταστροφή της υγείας τους και το άδειασμα της τσέπης τους, αλλά και το ψυχικό κόστος. Γιατί η σχέση διατροφής, άσκησης και ψυχικής υγείας είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη εδώ και πολλές δεκαετίες. Το ποσοστό των παχύσαρκων ατόμων που διακατέχονται από έντονο στρες και πάσχουν από μελαγχολία και κατάθλιψη είναι πολύ μεγαλύτερο συγκριτικά με άτομα που έχουν κανονικό βάρος και γυμνάζονται τακτικά. Και, δυστυχώς, το ποσοστό των παχύσαρκων παιδιών καθώς και των παιδιών που παρουσιάζουν καταθλιπτικά συμπτώματα διαρκώς αυξάνεται. Επειδή δεν μπορούμε να περιμένουμε από τους αρμόδιους στην εκπαίδευση και στον τομέα της υγείας να επέμβουν αποτελεσματικά στη μείωση αυτών των ποσοστών, δεν μας μένει τίποτα άλλο παρά να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας.

Πρώτη, καθοριστική και βασική κίνηση είναι να απευθυνθούμε σε έναν ψυχοθεραπευτή. Και ναι, όσο και αν δεν σας αρέσει, η αλήθεια είναι ότι οι παχύσαρκοι έχουν περισσότερη ανάγκη από ψυχοθεραπεία απ’ ό,τι οι τρελοί, που συγκριτικά με τους πρώτους είναι απειροελάχιστοι.

Πάμε στοίχημα;

Αν κλείσετε την τηλεόραση, σηκωθείτε από τον καναπέ σας, περπατήσετε 40 λεπτά με γρήγορο βήμα -σαν να βιάζεστε να πάτε κάπου-, επιστρέψετε στο σπίτι σας, κάνετε ένα ντους, φορέσετε ένα καθαρό T-shirt και τις παντόφλες σας και καθίσετε στον καναπέ σας, πάμε στοίχημα ότι θα νιώσετε τόσο ευχαριστημένοι με τον εαυτό σας και τόσο πιο ζωντανό το σώμα σας, που σίγουρα θα θελήσετε να επαναλάβετε το εγχείρημα και την επόμενη μέρα;