Από τη Ρενέ Σαραντινού
Ο Φώτης Μεταξόπουλος δεν χρειάζεται συστάσεις, είναι ένας μύθος. Όταν επικοινώνησα μαζί του για να δώσει αυτή τη συνέντευξη, με ρώτησε: «Είσαι σίγουρη; Τι έχω να πω εγώ που "πουλάει"; Εσείς έχετε να ασχοληθείτε με την Τζούλια Αλεξανδράτου...». Τελικά, μίλησε! Και είπε πολλά!Είστε από τους τελευταίους μύθους.
«Αυτόν τον καιρό είμαι συνεχώς στο νεκροταφείο. Χάνω κι από ένα φίλο. Ο Λάκης Μιχαηλίδης, που έχει γράψει τα περισσότερα ελληνικά έργα, "έφυγε" και ήμασταν μόνο 30 άνθρωποι στην κηδεία του. Έχουν περάσει όλοι οι πρωταγωνιστές του θεάτρου και του κινηματογράφου, έχουν κάνει επιτυχίες, έβγαλαν λεφτά και, δυστυχώς, έτσι όπως έχουμε γίνει, έχουν χαθεί η ανθρωπιά και η συναδελφικότητα».
Υπάρχουν ταλέντα;
«Βγαίνουν ταλαντούχοι ηθοποιοί, αλλά τους καταστρέφει η τηλεόραση. Είναι αχόρταγοι. Κάποτε περνούσε μπροστά από τον Αυλωνίτη ένας θηλυπρεπής και τον ρωτούσε "τι ώρα είναι;". Φεύγοντας ο Αυλωνίτης έλεγε: "Αυτός είναι τοιούτος". Γέλαγε ο κόσμος με την ψυχή του. Σήμερα υπάρχει τόση ξεφτίλα, που ντρέπομαι να δω τηλεόραση».
Πολλά είναι τα talent shows για το χορό στην ελληνική τηλεόραση. Πώς τα κρίνετε;
«Είναι όλα σκουπίδια».
Συμμετείχε όμως και ο γιος σας, ο Πάνος, σε ένα από αυτά.
«Το έλεγα και το λέω και μου "βάζει χέρι" γι’ αυτό. Ο γιος μου έγινε γνωστός από αυτά τα δυο τρία που έκανε. Ήταν όμως ντόμπρος, η κριτική του σωστή, έλεγε αντρίκεια τα πράγματα. Δεν υπάρχουν πια αντρίκειες γνώμες. Όταν είσαι άντρας, δεν μπαίνεις στην τηλεόραση. Ανοίξτε τα κανάλια να δείτε τι γίνεται κάθε μέρα, λιγοστεύουν οι άντρες. Δεν μου άρεσε αυτό από την αρχή και του το είπα. Εκείνου του άρεσε και, δυστυχώς, τα χρήματα έπαιξαν ρόλο. Γι’ αυτά γίνονται όλα».
Σας έγινε πρόταση να συμμετέχετε σε χορευτικό talent show;
«Όχι, δεν τολμάνε, γιατί ξέρουν τη γνώμη μου, ποιος είμαι και τι έχω πει. Είμαι "μαρκαρισμένος" και δεν τους συμφέρει».
Δεν σας στοιχίζει αυτό; Οικονομικά, αλλά και από θέμα προβολής;
«Όχι, υπάρχει ωραιότερη προβολή για μένα από το ότι κάθε εβδομάδα είμαι στις ελληνικές ταινίες που βλέπει ο κόσμος; Είναι τιμή μου. Τι να το κάνω το "ζωντανό";».
Έχετε χορτάσει τη ζωή σας;
«Όχι. Διψάω ακόμα για ζωή. Γεννήθηκα σε μια μεγάλη ευτυχισμένη οικογένεια καλλιτεχνών, που, ενώ έχουν "φύγει" οι περισσότεροι, βρίσκονται στις τηλεοράσεις. Όλα αυτά τα σίριαλ όμως ή ο σημερινός κινηματογράφος δεν θα υπάρχει αύριο. Δεν θα μείνει τίποτα.
Πες μου ένα σημερινό καλλιτέχνη που βγήκε πριν από 2 χρόνια πώς τον λένε; Όσο είναι στην τηλεόραση είναι πρώτο όνομα. Όταν σβήσουν τα φώτα, χάνεται. Τα φώτα του θεάτρου δεν σβήνουν ποτέ. Η Καλουτά πήγε 94 και κουβάλαγε τα φώτα πάνω από το κεφάλι της».
Πώς είναι τώρα η ζωή σας;
«Έχω κάνει τρία παιδιά. Τον Πάνο από τον πρώτο μου γάμο και άλλα δύο από τον τρίτο. Τώρα σκέφτομαι να κάνω και άλλα δύο, με την τέταρτη γυναίκα μου. Θα δούμε... Γιατί να μην κάνω;».
Είστε ερωτευμένος;
«Πάντα είμαι. Είμαι 42 χρόνων, αλλά η ταυτότητά μου λέει 75. Και σκοπεύω να πάω στα 120!».
Διδάσκετε σε 7 σχολές χορού. Πόσες από αυτές είναι δικές σας;
«Δεν έχω καμία. Δεν είμαι έμπορος. Έχω βάλει μόνο το όνομά μου. Είμαι καλλιτέχνης. Έχω 4.000 παιδιά».
Τι λέτε σ’ αυτά τα παιδιά, τα παροτρύνεται;
«Ο χορός δεν είναι μόνο επάγγελμα, είναι υγεία. Αν δεν έκανα χορό, θα ήμουν κατάκοιτος, με το πρόβλημα που έχω στη σπονδυλική μου στήλη. Τώρα, που δεν με αφήνει ο γιατρός να κάνω χορό, είμαι άρρωστος».
Παρακολουθείτε παραστάσεις στο θέατρο;
«Είδα πρόσφατα τη Μαρινέλλα, αλλά στεναχωρήθηκα. Είναι τρεις ιστορίες μαζί. Όποτε εξηγούσε μόνη της, την αποθέωναν. Όταν έβγαινε με μπαλέτα, φουστάνια... Ο κόσμος πάει να δει τη Μαρινέλλα και δεν υπάρχει Μαρινέλλα. Έχει δύο σκηνές που εμφανίζεται σαν να τιμωρείται. Κάθεται σ’ έναν τοίχο, μια άσπρη μάντρα, προσπαθεί να ισορροπήσει. Την αφήνουν εκεί για να κάνει φινάλε. Αν ζαλιστεί η γυναίκα και πέσει... Είναι η ηλικία της γυναίκας που πρέπει να τη μεταχειριζόμαστε με αυτόν τον τρόπο; Η Μαρινέλλα είναι ένα λαρύγγι και μια προσωπικότητα που σε καθηλώνει».
Αφού είναι φίλη σας και την αγαπάτε, γιατί δεν της τα είπατε;
«Της είπα: "Θα έρθω να σ’ τα πω γιατί πρέπει να σ’ τα πω". "Ναι, έλα σε παρακαλώ", μου είπε. Δεν μπόρεσα να πάω να της τα πω. Ίσως είναι μια ευκαιρία αυτή. Θέλω να καταλάβει. Έχω δει καταπληκτικές δουλειές του Φασουλή. Εδώ δεν ξέρω τι έπαθε».
Βγάλατε χρήματα από την καλλιτεχνική σας πορεία;
«Παίρνω 700 ευρώ σύνταξη έπειτα από τόσα χρόνια. Την εποχή τη δική μου τα χρήματα ήταν καλά, αλλά όχι τρελά. Τώρα έχουν γίνει αυτά. Δεν τρελαίνεσαι; Στεναχωριέμαι».
Είστε ασυμβίβαστος...
«Μου έχει κοστίσει. Υπάρχει μια μόδα που λέγεται "γλείψιμο". Δεν το έκανα ποτέ. Αγαπούσα τα ταλέντα. Δεν απέκτησα φίλους. Δεν καταλάβαιναν την αλήθεια που τους έλεγα. Όταν έλεγα κάτι στην Αλίκη (Βουγιουκλάκη), το άκουγε».
Ζούμε την εποχή των γκέι μέσα από την τηλεόραση;
«Και οι χορευτές "κουβαλούσαν" αυτή τη σεξουαλική ταυτότητα. Ανέκαθεν ο κόσμος νόμιζε ότι όποιος γίνεται χορευτής είναι γκέι ή θα γίνει γκέι. Δεν είναι έτσι. Υπάρχουν χασάπηδες, μανάβηδες, μπετατζήδες που είναι γκέι. Ο χορός ήταν η βιτρίνα που ήθελε το παιδί που ήταν θηλυπρεπές να το δείξει, να το δει ο θεατής που ήταν από κάτω ότι ήταν "τέτοιος", για να βρουν τα ταίρια τους».
Πώς μείνατε μακριά από την «άσωτη» καλλιτεχνική ζωή;
«Όλα ξεκινούν από τους γονείς. Ο πατέρας μου ήταν πάμπτωχος. Τη μητέρα μου την έχασα 5 χρόνων, μαζί μ’ ένα αδελφάκι μου, από φυματίωση. Ο πατέρας μου έφυγε από την ίδια αρρώστια αρκετά χρόνια αργότερα. Πάλεψε για να μας μεγαλώσει. Το μεγαλύτερο ελάττωμά μου ήταν ότι κάπνιζα από 14 χρόνων. Το άλλο ήταν όταν περνούσε γυναίκα! Παναγία μου! Τα παιδιά μου ευτυχώς δεν καπνίζουν και ευτυχώς βγήκαν αντράκια. Ευτυχώς!».
