Είναι ένας από τους Dragons στο πετυχημένο project των επενδύσεων που έφερε στην Ελλάδα και παρουσιάζει ο Σάκης Τανιμανίδης και ο νέος κύκλος του – ο τρίτος στη σειρά- μόλις έκανε πρεμιέρα στον Ant1.
Πώς όμως ένας πετυχημένος επιχειρηματίας, γόνος μιας γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας αποφάσισε να κάνει αυτό το βήμα και να γίνει και τηλεοπτικό πρόσωπο; Ο ίδιος ο Χάρης Βαφειάς βρέθηκε καλεσμένος στο EQ της Έλενας Παπαβασιλείου και μίλησε για αυτή του την απόφαση.
«Δεν ήθελα να κάνω το Dragon’s Den, αλλά ο Σάκης είναι παμπόνηρος. Μου είχε πει ότι μίλαγε με κάποιον που εκτιμάω πολύ και είχα πει αν είναι αυτός θα είμαι κι εγώ… Στη συνέχεια με πρέσαρε πολύ και τελικά χαίρομαι που το έκανα γιατί είναι ψυχοθεραπεία. Πώς και ξεχνάω τα καθημερινά τα δικά μου. Είναι πολύ απατητιικά τα γυρίσματα 8-10 ώρες μέρα παρά μέρα, αλλά το ευχαριστιέμαι.
Στους ανθρώπους που έρχονται θέλω να κρατάω ισορροπία. Αν δω ότι κάποιος από τους άλλους είναι αγενής εγώ θα είμαι καλός. Γιατί δεν είναι ωραίο να έρχεται ένας άνθρωπος να δείξει κάτι, να τρέμει από το τρακ κι εσύ να του τη λες κιόλας.
Πιο πολύ από το προϊόν κοιτάω τη χημεία που έχω με τον άνθρωπο. Έχω επενδύσει σε πράγματα που το προϊόν ήταν μάπα αλλά είθχα καλή χημεία με τον άνθρωπο που το έφερε. Ξέρεις γιατί; Αν έχω καλή χημεία και το προιόν είναι μάπα μαζί μπορούμε να το φτιάξουμε. Αν έχω ένα καλό προϊόν αλλά δεν έχω χημεία με τον άνθρωπο που το έχει ξέρω ότι δεν θα με ακούσει και δεν θα μπορέσουμε να συνεργαστούμε.
Η Ελλάδα είναι μια μικρή αγορά. Κι έχουν φέρει μερικές πολύ καλές ιδέες που σκέφτομαι αν τις πήγαιναν στο Dragon’s της Αγγλίας για παράδειγμα που είναι μια πιο ισχυρή χώρα με μεγαλύτερη αγορά θα είχαν περισσότερες πιθανότητες να πετύχουν πολλά περισσότερα».
-Με την τηλεόραση θα ήρθε και περισσότερη αναγνωρισιμότητα…
«Πιο πολύ μου μιλάει ο κόσμος από τα social μετά το Dragons Den. Νομίζω ότι είμαι ο μόνος από τους κριτές που απαντάω σε όλους έναν-έναν. Το εκτιμούν αυτό, μου το γράφουν και χαίρομαι, γιατί δεν μου αρέσει που οι άλλοι τους σνομπάρουν και δεν τους απαντάνε καθόλου.
Εγώ τους δίνω και συμβουλές και, αν κάποιος τις ακολουθήσει και πετύχει, χαίρομαι σαν να έχει πετύχει ο γιος μου. Συνδέομαι πάρα πολύ μαζί τους.
Σε μία ομιλία στο Deree πριν λίγες μέρες, ο κοσμήτορας μου είπε ότι δεν είχε ξαναδεί τόση συμμετοχή. Ήρθαν 4-5 παιδιά και μου είπαν συγκεκριμένες ιδέες στο τέλος, τους συμβούλευσα πέντε πράγματα και τους είπα ότι, αν τα κάνουν και πετύχουν, να μου στείλουν μήνυμα κι εγώ θα χαρώ. Δεν το είπα έτσι, το πίστευα. Θα είναι για μένα μεγάλη χαρά.
Γιατί εγώ δεν το είχα αυτό. Εγώ δεν είχα κάποιον επιτυχημένο νέο να τον συμβουλευτώ. Είχα τον πατέρα μου με συμβούλευε αλλά σε πολλά δεν συμφωνούσαμε. Και αυτά τα παιδιά αντίστοιχα μπορεί να μη μιλάνε με τους γονείς μου και γι’ αυτό να απευθύνθηκαν σε μένα»