Ο ίδιος ο Παύλος Κοντογιαννίδης λέει ότι όταν τον ρωτάνε νιώθει απολογούμενος και ετοιμάζεται να περάσει δοκιμαστικό για κάτι δυνατό! Μιλώντας στο Λοιπόν που κυκλοφορεί και τον Ανδρέα Θεοδώρου ο αγαπημένος ηθοποιός ξεδιπλώνει την πληθωρική του προσωπικότητα σε όλες της τις εκφάνσεις.

-Γιατί δεν σας βλέπουμε φέτος σε κάποια σειρά στην τηλεόραση;

«Ρωτήστε τις σειρές ή μάλλον τους παράγοντες που κάνουν τις σειρές. Εγώ είμαι εδώ, μάχιμος και ορεξάτος και δυνατός. Βρίσκομαι όμως μονίμως απολογούμενος απέναντι στους περισσότερους είτε είναι δημοσιογράφοι ή πάμπολλοι συνάνθρωποί μας που μου κάνουν την ίδια ερώτηση. Καιρός να δημιουργήσουν ένα κίνημα διαμαρτυρίας προς τους αρμόδιους τηλεοπτικούς φορείς (γέλια). Πλάκα θα είχε... Πάντως μεταξύ μας κάτι συζητιέται με κάποιον δημιουργό πολύ φέρελπι -δεν λέμε ακόμα όνομα- για κάτι πολύ δυνατό και άκουσον άκουσον θα κάνουμε δοκιμαστικό μετά από τρία τηλεοπτικά βραβεία και τόσα σουξεδάκια! Θα μου πει κάποιος και ο Μάρλον Μπράντο με δοκιμαστικό πήρε τον
ρόλο του Ντον Βίτο Κορλεόνε στον Νονό».

-Θεωρείτε πως το γεγονός ότι δεν ανήκατε ποτέ σε κάποια «κλίκα», σας κόστισε στην καριέρα σας;

«Πρώτον δεν είμαι καριερίστας. Οπότε δεν υπήρξα δουλικό, ούτε στις δουλειές μου, ούτε γενικά στη ζωή μου. Όπως με αποκαλούσε κολακευτικά ο αείμνηστος μέγας Ηλίας Λογοθέτης «Παύλε αδούλωτε!». Oι περισσότεροι παράγοντες με κάποια εξουσία σε όλους τους χώρους, θέλουν την κολακεία τους. Εγώ πιστεύω στην αξία του καθενός σε ίση βάση. Επίσης όταν έχεις απόψεις, στερείς από τους άλλους το μονοπώλιο της αυθεντίας τους. Όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στην δημιουργία. Έχω άποψη και οι απόψεις δεν αρέσουν και τόσο στο σύστημα».

-Θα σας δούμε στην ταινία για το «Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;», ή αυτός ο κύκλος έχει κλείσει οριστικά για εσάς;

«Η ταινία νομίζω έχει τελειώσει και δεν με αφορά το θέμα! Θα με δείτε στην ταινία του Γιάννη Σμαραγδή Ο Καποδίστριας».

-Τι ήταν τελικά αυτό που έφταιξε στη συγκεκριμένη σειρά και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ;

«Είναι χιλιοειπωμένο αυτό. Το εγώ και το ψώνιο ορισμένων. Δεν με αφορά το θέμα».

-Πιστεύετε ότι μετά το metoo ο χώρος του θεάτρου κάπως εξυγιάνθηκε;

«Η ποιότητα στις σχέσεις των ανθρώπων δεν αλλάζει από την μια μέρα στην άλλη. Η τιμωρία δεν είναι πάντα αποτελεσματική. Είναι θέμα παιδείας, είναι θέμα σεβασμού προς τον συνάνθρωπο οποιουδήποτε φύλου. Όταν σε μια κοινωνία τα «εγώ» προηγούνται της αξιοπρέπειας, η κοινωνία αυτή δεν διορθώνεται εύκολα».

-Εσείς βιώσατε ποτέ τοξικές συμπεριφορές και αν ναι, πώς τις διαχειριστήκατε;

«Ναι, μερικές πολύ έντονα! Όταν είσαι καλός στη δουλειά σου, δεν σε χαίρονται οι «αυθεντίες». Θέλουν μέτριους για να είναι αυτοί από πάνω. Και τώρα που μιλάμε, την στιγμή που το θεατρικό μας έχει επιτυχία, ξέρεις πόσοι έχουν πικραθεί; Οι καημένοι, θα τους φάει η μιζέρια τους και το καλάμι που κουβαλάνε. Αν δεν χαίρεσαι με τη χαρά και την επιτυχία του άλλου, κατά βάθος είσαι πολύ δυστυχής και καημένος».