Στο πλατό της εκπομπής «Καλημέρα είπαμε;» με τη Ζωή Κρονάκη και τον Τάσο Ιορδανίδη βρέθηκε ο δημιουργός πολλών τηλεοπτικών επιτυχιών, Μανούσος Μανουσάκης που αυτό το διάστημα ετοιμάζει τη νέα του σειρά «Το Δίχτυ».

Και μετά την πρώτη καλημέρα συνεχάρη τους παρουσιαστές για τη στήλη που έβαλαν στην εκπομπή με τα καμαρίνια των θεάτρων.

«Το καμαρίνι έχει τεράστιο ενδιαφέρον, είναι μια δραματουργία από μόνο του. Κάποια μπορείς να πεις; Και κάποια δεν μπορείς να τα πεις. Το ενδιαφέρον είναι το θέαμα. Το θέαμα είναι το ενδιαφέρον. Το τι συμβαίνει στο συνεργείο ή τι κάνουμε στο break στο γύρισμα, αυτό που βλέπει ο θεατής στην οθόνη είναι το ενδιαφέρον. Τα υπόλοιπα είναι ευχάριστα, πιπεράτα, καλά, αλλά μεταξύ μας».

-Τι θα κάνατε αν δεν ήσασταν εδώ, Κυριακή πρωί;

«Αν δεν ήμουν εδώ, θα ήμουν σπίτι μου και θα διάβαζα σενάρια. Είναι η ευκαιρία το Σαββατοκύριακο να κάνεις δουλειές που δεν έχεις χρόνο να τις κάνεις μες τη βδομάδα».

-Έχετε πει, έχω διαβάσει, πως ένα ιδανικό farewell θα ήταν είστε στο σετ…

«Ναι, το έχω πει. Δεν είναι λογικό για τον καθένα μας να είναι πάνω στη δράση όταν αποχαιρετά αυτόν τον κόσμο, από το να είναι σε απόσυρση, με τα σάλια του και τις μύξες του.

Κανείς δεν έχει ηλικία, ούτε ο σουβλατζής ούτε ο καλλιτέχνης. Μην το διαφοροποιούμε. Και ο σουβλατζής θα πεθάνει πάνω στην τσίκνα του, άμα είναι ερωτευμένος με αυτό. Εμένα ο παππούς μου δούλευε στο μαγαζί μέχρι 96 χρονών, δεν έφευγε».

-Απείχατε συνειδητά αυτά τα 8-10 χρόνια από την τηλεόραση;

«Όχι δεν με ζητάγανε. Έκαναν άλλου είδους πράγματα, διαφορετική λογική, διαφορετική φιλοσοφία τηλεόρασης. Κάτι που δεν τους ταίριαζε και δεν μου ταίριαζε. Ήταν μια διάσταση κοινή συναινέσει».

Αλήθεια έχει χρόνο για τον εαυτό του;

«Δεν έχω ανάγκη να έχω προσωπικό χρόνο για κάτι άλλο. Έχω τις ελιές, κάνω ιστιοπλοΐα, ποδήλατο. Αλλά ο ελεύθερός μου χρόνος είναι η δουλειά μου. Είμαστε πάρα πολύ τυχεροί και ευγνώμονες όλοι εμείς που κάνουμε αυτή τη δουλειά ότι δεν πάμε στη δουλειά λέγοντας, άντε πάλι, πάμε εκεί. Πάμε με χαρά. Το ότι πάμε σε μια δουλειά που μας εκφράζει υπαρξιακά, μας εκφράζει την ψυχή μας, το πνεύμα μας, τα πάντα, είναι τεράστιο προνόμιο στην εποχή μας»

Ενώ έχει σαφή θέση για το αν θα επέλεγε για δική του δουλειά ένα πρόσωπο που δεν έχει σχέση με την υποκριτική αλλά είναι δημοφιλές.

«Αν έχει τη διάθεση να στρωθεί κάτω και να δουλέψει και να μελετήσει και να εκπαιδευτεί ναι, αλλά όχι επειδή είναι στην επικαιρότητα. Επειδή μου κάνει το πρόσωπό του χαρακτηριολογικά, όχι επειδή έχει likes, προς Θεού, ποτέ.

Αλλά αν ήταν ένα πρόσωπο που έβλεπα στον δρόμο και έλεγα "πω, πω αυτός είναι και κανένας άλλος" ή "αυτή είναι και καμία άλλη" θα επένδυα χρόνο σε αυτόν. Αλλά θα έπρεπε να επενδύσει χρόνος και αυτός, διπλάσιο από τον δικό μου. Τώρα, αν θέλει να κάτσει να μελετήσει, να δουλέψει κτλ. εντάξει, θα το έκανα.

Άλλωστε μην ξεχνάτε κανείς δεν πέθανε από κακή ηθοποιία, δεν είναι και χειρουργική επέμβαση με ερασιτέχνη χειρουργό» ολοκλήρωσε με πολύ χιούμορ.