Διαβάστε μικρό απόσπασμα από τη συνέντευξη του Γιάννη Γιοκαρίνη:
Ξέρω ότι φτάσατε δύο φορές κοντά στον θάνατο. Πόσο διαφορετικά αντιμετωπίζετε τη ζωή τώρα;
«Έφτασα όντως πολύ κοντά στον θάνατο. Η πρώτη φορά ήταν στις 25 Μαρτίου του 2011. Ήμουν μαζί με τη γυναίκα μου στο αμάξι του μικρότερου αδελφού της. Κι εκεί που έλεγα από μέσα μου «τι ωραία που οδηγεί», ήρθε κατά πάνω μας ένας Βαγγέλης που ήταν μεθυσμένος, ο καημένος! Δεν θυμάμαι τη σκηνή της σύγκρουσης, ούτε πρόλαβα να ακούσω το μπαμ. Η επόμενη σκηνή που θυμάμαι είναι να ξυπνάω στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας με τραύματα στο κεφάλι. Ευτυχώς, αυτό ξεπεράστηκε.
Πριν από ενάμισι χρόνο, είχα ακόμα ένα ατύχημα που μου έχει αφήσει κάποια τραύματα στο πόδι, αλλά θα το ξεπεράσω κι αυτό. Επέστρεφα από το εξοχικό που έχω στη Σαλαμίνα με τη μηχανή και σε μία γλυκιά στροφούλα, πέρασε ξυστά από δίπλα μου ένας βιαστικός οδηγός με το αυτοκίνητο του και ακούμπησε τον καθρέφτη μου. Δεν πρόλαβα να δω καν τι μάρκα ήταν το αμάξι. Έχασα την ισορροπία μου και είδα την μπροστινή μου ρόδα να φλερτάρει με το πεζοδρόμιο. Δεν ξέρω ποιος με μάζεψε και με πήγε στο νοσοκομείο.
Εκεί, λίγο πριν μπω στο χειρουργείο, είπαν στη γυναίκα μου, τη Σοφία, ότι υπήρχε περίπτωση να μην ξαναβγώ ζωντανός γιατί είχα χάσει πολύ αίμα. Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά!
Στα εξήντα μου χρόνια, ξέρω ότι δεν λειτουργώ, όπως στα τριάντα ή στα σαράντα μου, αλλά προχωρώ με δύναμη, με πυγμή και με γούστο πάνω από όλα.»
----------------------------------------------------------------
Ο Γιάννης Γιοκαρίνης γεννήθηκε στις 22 Σεπτέμβριου του 1955 στην Κοκκινιά και σπούδασε κλασική μουσική. Ξεκίνησε να παίζει το 1968, πλήκτρα και πέρασε από αρκετά συγκροτήματα, όπως, «Σκορπιός», «2002 GR», «Αγάπανθος», «Ηρακλής» και «λερναία Ύδρα». Η πρώτη του δισκογραφική δουλειά ήταν με το συγκρότημα «Σκορπιός», στο δίσκο «Ποπ Φεστιβάλ ’73». Από το 1981 έως το 1984 δούλεψε σαν πιανίστας στο συγκρότημα του Βαγγέλη Γερμανού. Το 1984 κυκλοφορεί στη Λύρα το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ σε στίχους και μουσική δική του με τίτλο «Φόρα παρτίδα».
