Στο κείμενο αναφέρει χαρακτηριστικά πως :
«Δυο χρόνια πριν, είχα γράψει για την επιλογή μου να κάνω διπλή προληπτική μαστεκτομή, μετά από μια απλή εξέταση αίματος που έδειξε ότι φέρω μια μετάλλαξη του γονιδίου BRCA. Αυτό μου έδινε 87% πιθανότητες να προσβληθώ από καρκίνο του στήθους και 50% από καρκίνο των ωοθηκών.
Έχω χάσει τη μητέρα μου, τη γιαγιά μου και τη θεία μου από καρκίνο. Ήθελα οι υπόλοιπες γυναίκες που διατρέχουν τον ίδιο κίνδυνο να γνωρίζουν τι επιλογές υπάρχουν…
Από εκείνη τη στιγμή η ίδια προγραμμάτιζα την αφαίρεση των ωοθηκών, μια επέμβαση λιγότερο σύνθετη από τη μαστεκτομή, αλλά με σοβαρές επιπτώσεις, καθώς θέτει μια γυναίκα σε υποχρεωτική εμμηνόπαυση.
Ετσι, προετοίμαζα τον εαυτό μου ψυχολογικά και συναισθηματικά, συζητούσα τις πιθανότητες με τους γιατρούς, έκανα έρευνες για εναλλακτικές ιατρικές μεθόδους και κατέγραφα τις ορμόνες μου, για πιθανά υποκατάστατα των οιστρογόνων ή της προγεστερόνης.
Αλλά ένιωθα πως έχω ακόμα χρόνο για να κάνω την επέμβαση. Ομως, πριν από δύο εβδομάδες μου τηλεφώνησε ο γιατρός με τα αποτελέσματα των εξετάσεών μου. Μου είπε ότι η CA-125 είναι φυσιολογική και ανέπνευσα με ανακούφιση, αφού αυτός ο δείκτης, αυτή η πρωτεΐνη στο αίμα, καταγράφει τον καρκίνο των ωοθηκών.
Είναι μια εξέταση που κάνω κάθε χρόνο εξαιτίας του οικογενειακού ιστορικού μου. Ωστόσο, μου είπε πως έχουν ανέβει οι δείκτες που προσδιορίζουν την ύπαρξη κάποιας φλεγμονής και αυτό θα μπορούσε να είναι ένδειξη καρκίνου. Ηθελε να με δει επειγόντως χειρουργός και να ελέγξει τις ωοθήκες μου.
Προσπάθησα να είμαι ήρεμη, να είμαι δυνατή, να σκέφτομαι πως δεν έχω λόγο να ανησυχώ πως δεν θα ζήσω για να μεγαλώσω τα παιδιά μου και να μεγαλώσω τα εγγόνια μου. Τηλεφώνησα στον άντρα μου στη Γαλλία, που έφτασε με αεροπλάνο σε λίγες ώρες.
Το όμορφο με αυτές τις στιγμές στη ζωή είναι πως έχεις τόση διαύγεια. Την ίδια μέρα πήγα στον χειρουργό που παρακολουθούσε τη μητέρα μου και που τον είχα δει τελευταία φορά τη μέρα που πέθανε η μητέρα μου. Εκλαψε όταν με είδε: "Της μοιάζεις τόσο πολύ, είστε ίδιες". Κατέρρευσα. Χαμογέλασαμε όμως και αποφασίσαμε να αντιμετωπίσουμε μαζί το πρόβλημα.
Ηξερα πως αν ήταν καρκίνος θα ήταν στα αρχικά στάδια. Αν ήταν κάτι άλλο μέσα στο σώμα μου, θα το ήξερα σε πέντε μέρες. Πέρασα πέντε μέρες μέσα σε σκοτοδίνη, παρακολουθώντας τους αγώνες ποδοσφαίρου των παιδιών μου, δουλεύοντας, προσπαθώντας να μείνω ήρεμη», αναφέρει με συγκλονιστικό τρόπο η Τζολι και συνεχίζει «Την ημέρα που βγήκαν τα αποτελέσματα και έδειξαν πως ήταν αρνητικά για καρκίνο ένιωσα τεράστια ανακούφιση, αν και λόγω της ραδιενέργειας που είχα απορροφήσει δεν μπορούσα να αγκαλιάσω τα παιδιά μου.
Υπήρχε ωστόσο κάποια μικρή πιθανότητα ακόμη να βρίσκομαι στα πρώιμα στάδια του καρκίνου… Προς ανακούφισή μου, είχα ακόμη την επιλογή να προχωρήσω στην αφαίρεση των ωοθηκών και των σαλπιγγών….
Έπρεπε να κάνω την επέμβαση, δέκα χρόνια πριν από την ηλικία που παρουσίασε καρκίνο, η μικρότερη από τις συγγενείς μου.Η μητέρα μου διαγνώστηκε με καρκίνο σε ηλικία 49 ετών, άρα εγώ έπρεπε να κάνω την επέμβαση στα 39... Την προηγούμενη εβδομάδα έκανα την αφαίρεση σαλπιγγών και ωοθηκών με λαπαροσκόπηση και εντοπίστηκε ένας μικρός όγκος στις ωοθήκες, που δεν ήταν όμως κακοήθης. Επέλεξα να κρατήσω τη μήτρα μου γιατί ο καρκίνος της μήτρας δεν ήταν μέρος του οικογενειακού μου ιστορικού.
Είναι πιθανό να μην έχει αποσοβηθεί πλήρως ο κίνδυνος να παρουσιάσω καρκίνο. Θα αναζητήσω φυσικούς τρόπους να ενισχύσω το ανοσοποιητικό μου σύστημα, να νιώθω θηλυκή προκειμένου να μην πουν ποτέ τα παιδιά μου "η μαμά μου πέθανε από καρκίνο των ωοθηκών".
Ανεξάρτητα από τα υποκατάστατα ορμονών που παίρνω είμαι τώρα σε εμμηνόπαυση. Δεν θα μπορέσω να κάνω άλλα παιδιά, θα υποστώ κάποιες αλλαγές στο σώμα. Ομως νιώθω άνετα με ό,τι έρθει, όχι επειδή είμαι δυνατή αλλά γιατί αυτό είναι μέρος της ζωής. Δεν πρέπει να το φοβάσαι.
Νιώθω στεναχώρια για τις γυναίκες που έζησαν τέτοιες στιγμές νωρίς στη ζωή τους, πριν αποκτήσουν παιδιά. Η κατάστασή τους είναι σίγουρα χειρότερη από τη δική μου. Εμαθα, ωστόσο, ότι υπάρχουν τρόποι για να αφαιρούν οι γυναίκες τις σάλπιγγες αλλά να κρατούν τις ωοθήκες, ώστε να μπορέσουν να αποκτήσουν παιδιά.
Δεν είναι εύκολο να πάρεις τέτοιες αποφάσεις. Αλλά είναι πιθανό να πάρεις τον έλεγχο στα χέρια σου και να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα υγείας. Να ζητήσεις συμβουλές, να μάθεις τις εναλλακτικές, να κάνεις επιλογές που σου ταιριάζουν. Η γνώση είναι δύναμη».
