Από τον ΑΣΤΕΡΗ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Τι κάνει ένα σίριαλ ξεχωριστό; Γιατί οι τηλεθεατές 15-45 χρόνων είναι οι λατρεμένοι των καναλιών; Αλήθεια, οι εγχώριες παραγωγές-μυθοπλασίες κινδυνεύουν από την επέλαση των ξενόφερτων σίριαλ; Και τι ξενομανία είναι αυτή πια που έπιασε φέτος τα κανάλια; Μια «Μαρία η άσχημη» μας ήρθε από τα ξένα, αλλά ποιος να φανταζόταν ότι θα ερχόταν αργότερα σύσσωμο και το σόι της!Εφτά πρόσωπα που με την πένα αλλά και τη σκηνοθετική τους ματιά έχουν διαπρέψει πολλάκις στην τηλεόραση χαρίζοντας άφθονες στιγμές γέλιου και συγκίνησης στο τηλεοπτικό κοινό καταθέτουν στο ΛΟΙΠΟΝ την άποψή τους. Απαντούν στα παραπάνω ερωτήματα και αναλύουν εκείνες τις συνισταμένες που αφορούν το μέλλον των ελληνικών σίριαλ.
Κάκια Ιγερινού: «Ο τηλεθεατής εθίζεται στην κακή αισθητική»
Για ποιο λόγο τα ξενόφερτα σίριαλ έχουν τόση πέραση;
«Θεωρώ ότι επειδή υπάρχει γενικότερα οικονομική κρίση, είναι φυσικό αυτό να έχει αντίκτυπο στην τηλεόραση. Επομένως, τα κανάλια προσπαθούν να βρουν προϊόντα που να κοστίζουν λιγότερο, ώστε τα κέρδη τους, αν μη τι άλλο, να μη μειώνονται. Για την ελληνική τηλεόραση αυτό είναι ιδιαίτερα κακό, γιατί μέχρι τώρα βλέπαμε από μέτριες μέχρι πάρα πολύ καλές σειρές και τώρα βλέπουμε από μέτριες έως πάρα πολύ κακές. Επειδή ο κόσμος δεν θα πάψει να βλέπει τηλεόραση, εθίζεται σε κακή αισθητική. Αυτή είναι η μεγάλη μας απώλεια. Αντί να οργανώσουμε ένα κοινό που να είναι απαιτητικό και συγχρόνως να παίρνει πράγματα από αυτό το μέσο, το οποίο έχει τόσο μεγάλη δύναμη, αρκούμαστε στο να το ψυχαγωγούμε πολύ φθηνά. Βέβαια, πάντα θα υπάρχουν καλές σειρές, αλλά πόσες θα είναι αυτές και πόσο θα αντέχουν; Εκεί είναι το πρόβλημα».
Η μετάδοση ξένων σειρών μπορεί να βλάψει τις ελληνικές ή υπάρχει χώρος για όλα τα είδη;
«Υπάρχει χώρος πιστεύω, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για καλές σειρές, όπως το Prison Break ή το Lost. Δεν είναι απαραίτητο να προβάλλονται μόνο ελληνικά σίριαλ ή ότι μια ξένη σειρά είναι κακή. Θυμάμαι παλιότερα βλέπαμε μετά μανίας το Πετράδι του στέμματος και τα Πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας. Πάντα είχαμε καλές σειρές. Αλίμονο, δεν μπορούμε να πούμε ελληνικά και μόνο ελληνικά. Όμως, τη μερίδα του λέοντος θα πρέπει να την έχει η ελληνική μυθοπλασία. Αυτό δεν ξέρουμε πόσο θα αντέξει, γιατί όταν έρχονται τα ξένα concepts, μοιραία μπαίνεις σε μια άλλη λογική και θα πρέπει να ακολουθήσεις πιθανώς αντιλήψεις που δεν εκφράζουν τον Έλληνα. Βλέπεις τώρα ολόιδια πράγματα που δεν έχουν να σου πουν τίποτα και που είναι ξεσηκωμένα από άλλους λαούς. Δεν μας αρέσουν, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να τα βλέπουμε ως τηλεθεατές. Αυτό είναι κακό».
Υπάρχει όμως και το ζάπινγκ...
«Κι αυτό δυσφορία φέρνει. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη από το παραμύθι. Θέλει κάπου και να μαγευτεί και να ταξιδέψει, να χαμογελάσει, να δακρύσει...».
Γιατί τηλεοπτικά φαινόμενα όπως το «Παρά πέντε» και το «Είσαι το ταίρι μου» συμβαίνουν σπάνια;
«Η έμπνευση δεν είναι κάτι που την έχει κανείς στο τσεπάκι του και, από την άλλη, όταν βγει κάτι καλό, ο κόσμος δεν θα του γυρίσει την πλάτη, το ανταμείβει».
Λευτέρης Καπώνης: «Στη νεολαία δεν αρέσει η τηλεόραση»
Γιατί πιστεύετε ότι τα ξένα concepts άρεσαν φέτος τόσο πολύ;
«Μετά την πτώση του κομμουνισμού σε όλα αυτά τα κράτη κυριάρχησαν οι ισπανικές σειρές. Φαίνεται λοιπόν ότι στη χώρα μας μάλλον έπεσε κάποια ασφάλεια, άλλαξε το σύστημα και θεωρούν σκόπιμο να αποβλακώσουν τον κόσμο».
Θεωρείτε ότι θα κυριαρχήσουν και τη νέα σεζόν;
«Ναι και ίσως και την επόμενη».
Τι σενάρια ζητάνε τα κανάλια;
«Νομίζω ότι γυρίζουν καμιά 35αριά χρόνια πίσω και θεωρούν ότι κάνουν καινούργια. Γυρίζουν στην εποχή του Απόστολου Τσαγόπουλου, του μακαρίτη, και θεωρούν ότι κάνουν κάτι καινούργιο. Στην ουσία είναι λίγο πριν από την εποχή του Γιάννη Δαλιανίδη όλες αυτές οι σειρές».
Πώς πρέπει να είναι μια σειρά για να είναι αρεστή στους τηλεθεατές 15-45 ετών;
«Αυτό είναι αλήθεια και ψέμα μαζί. Δηλαδή, σ' αυτό το γκρουπ είναι περίπου 3-4 εκατ. άνθρωποι, αλλά πόσοι από αυτούς βλέπουν τηλεόραση; Τους αρέσει; Αν πάμε στα απόλυτα νούμερα λοιπόν, θα δούμε ότι στη νεολαία δεν αρέσει αυτή η τηλεόραση».
Η μετάδοση ξένων σειρών μπορεί να βλάψει τις εγχώριες παραγωγές;
«Πιστεύω ότι σε λίγα χρόνια οι εγχώριες παραγωγές θα είναι ελάχιστες».
Από πού το συμπεραίνετε αυτό;
«Βλέπω την τηλεόραση γενικά και το προς τα πού πάει».
Βασίλης Ρίσβας: «Λείπουν οι αληθινοί χαρακτήρες και η ουσία»
Πιστεύετε ότι θα κυριαρχήσουν και τη νέα σεζόν τα ξενόφερτα σίριαλ;
«Επειδή τα ξένα concepts πήγαν αρκετά καλά φέτος, τα κανάλια θα ποντάρουν πάλι σε ξένες συνταγές. Βέβαια, εδώ είναι και το οξύμωρο του σχήματος... Ποντάρουν σε ξένες συνταγές βασιζόμενοι όμως σε Έλληνες δημιουργούς. Που σημαίνει ότι μόνο μια συνταγή δεν φτάνει, χρειάζεται και το ντόπιο δυναμικό για να προχωρήσει και να γίνει επιτυχία η σειρά».
Το ηλικιακό γκρουπ 15-45 ετών είναι το αγαπημένο των καναλιών. Ποια στοιχεία πρέπει να διαθέτει μια σειρά για να είναι αρεστή σ' αυτό το γκρουπ;
«Δεν νομίζω ότι κάποιος γνωρίζει τη συνταγή. Υποψιάζομαι ότι οι περισσότεροι σεναριογράφοι κινούνται βάση ενστίκτου. Το να ακολουθείς μια συνταγή ντε και καλά γίνεται και τροχοπέδη. Αν μπλέξεις δηλαδή σ' αυτό το κουτάκι, τότε φεύγει η αλήθεια από το κείμενό σου και δεν αφορά τελικά και το κοινό. Νομίζω ότι ένας σεναριογράφος πρέπει να γράψει καταρχάς για τον εαυτό του και αν το κάνει με το σεβασμό και τη δουλειά που απαιτούνται, τότε σίγουρα ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου θα ενδιαφερθεί για τη δουλειά του».
Τι κάνει ένα σίριαλ να ξεχωρίζει;
«Η διαφορετικότητα και πάνω απ όλα να υπάρχει αλήθεια. Έχω την αίσθηση ότι λείπει η αλήθεια, δηλαδή ότι τα πράγματα γίνονται λίγο fake και κινούμενα σχέδια. Λείπουν οι αληθινοί χαρακτήρες και η ουσία των πραγμάτων».
Γιώργος Φειδάς: «Να εξάγουμε εγχώρια σίριαλ»
Γιατί πιστεύετε ότι προτιμούνται κατά κόρον τα ξένα concepts;
«Ένα σημαντικό κομμάτι είναι η ήδη επιτυχημένη πορεία τους στο εξωτερικό. Ένας ακόμη λόγος είναι ότι ευθύς εξαρχής υπάρχει διαθέσιμο ολόκληρο το σενάριο, κάτι που βοηθάει στην παραγωγική διαδικασία».
Τι είδους σίριαλ ζητάνε οι ιθύνοντες των καναλιών για τη φετινή περίοδο;
«Ενδιαφέρονται πολύ για νεανικές σειρές. Πάντως, θα ήθελα να προσθέσω στην προηγούμενη ερώτησή σου, αν οι δημιουργοί ασχολούνται με τις ξένες φόρμες, τότε θα ατονήσει η εγχώρια αγορά. Καλό είναι λοιπόν οι υπεύθυνοι να αφήσουν λίγο τις εισαγωγές και να ασχοληθούν με τις εξαγωγές εγχώριων σίριαλ».
Τι κάνει μια σειρά ξεχωριστή;
«Μια σειρά είναι μείγμα διάφορων πραγμάτων. Επίσης, το ξεχωριστή σημαίνει όχι συνηθισμένη και είναι διαφορετική περίπτωση από την πετυχημένη».
Γιατί ξεχωρίζουν σειρές ενός μόνο σταθμού και όχι περισσότερων;
«Ούτως ή άλλως, δεν έχουμε και πολλά κανάλια που να μεταδίδουν ελληνικές σειρές. Από κει και πέρα κάθε σταθμός έχει μια πορεία, η οποία αυτομάτως επηρεάζει και τις σειρές του. Οπότε, αν το κανάλι συνολικά δεν πάει καλά, από άποψη τηλεθέασης, τότε είναι πιθανό αυτή η πτώση να παρασύρει και μια καλή σειρά που φιλοξενεί στο πρόγραμμά του».
Βάνα Δημητρίου: «Η ψυχαγωγία χρειάζεται ποικιλία»
Η μετάδοση ξένων σειρών μπορεί να βλάψει τα ελληνικά σίριαλ;
«Δεν νομίζω ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Μπορούν να επιβιώσουν ξένα και ελληνικά σίριαλ σε αναλογία 50-50. Εξάλλου, στη ζωή μας πρέπει να υπάρχει ποικιλία ως προς την ψυχαγωγία. Ας έχουμε ρουτίνα στις προσωπικές μας σχέσεις».
Τι κάνει ένα σίριαλ ξεχωριστό;
«Οπωσδήποτε η πρωτοτυπία. Επίσης, οι καλά δομημένοι χαρακτήρες και οι ηθοποιοί που καλούνται να τους ερμηνεύσουν. Φυσικά, και η σκηνοθεσία».
Αλήθεια, γιατί βλέπουμε σίριαλ να ξεχωρίζουν κάθε 3 ή 5 χρόνια και όχι πιο συχνά;
«Τα γούστα του κοινού αλλάζουν πολύ γρήγορα. Επιτυχία με επιτυχία διαφέρει στη διάρκεια και τη διαχρονικότητα. Εξάλλου, είναι και το συγκριτικό μέτρο. Τη συγκεκριμένη περίοδο μπορεί ένα σίριαλ να κάνει επιτυχία διότι στον ανταγωνισμό δεν υπάρχει κάτι ανάλογο».
Αννα Αδριανού: «Στροφή στην κωμωδία»
Γιατί οι διευθυντές προγραμμάτων προτιμούν τις ελληνοποιήσεις ξένων σειρών;
«Βόλεψε και βολεύει εν μέρει τα κανάλια, έχουν μαζεμένα όλα τα επεισόδια και κατά κάποιον τρόπο τους απαλλάσσει από την αγωνία που έχουν να παραδώσουν το υλικό. Επιλέγοντας ένα σίριαλ που έχει κάνει επιτυχία έξω, βαδίζουν εκ του ασφαλούς. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι πανάκεια. Δεν πρέπει να εμποδίζει την πρωτότυπη συγγραφή και παραγωγή σεναρίων, γιατί κάθε χώρα έχει τους ρυθμούς της».
Τι ζητάνε περισσότερο οι υπεύθυνοι των καναλιών;
«Κωμωδίες. Θα υπάρξει μεγάλη στροφή προς αυτό το είδος. Δεν ξέρω αν θα μας βγει σε καλό ή κακό.
Γιατί οι ιθύνοντες έχουν «βάλει στο μάτι» το group 15-45 χρόνων;
«Αυτό είναι ένας νόμος που επέβαλαν οι διαφημιστές και μου είχε κάνει κι εμένα εντύπωση. Ουσιαστικά οι αγοραστές που έχουν τα λεφτά είναι από 40 και πάνω. Όμως, αυτές οι ηλικίες έχουν διαμορφωμένη γνώμη για το τι θέλουν να αγοράσουν».
Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που πρέπει να έχει μια σειρά για να είναι ελκυστική στο συγκεκριμένο group;
«Οι ανθρώπινες σχέσεις, ο έρωτας, το πώς θα τα βρουν με τον εαυτό τους, πώς θα ζήσουν πιο αρμονικά, δηλαδή τα βαθιά ανθρώπινα προβλήματα. Γιατί τα μεγάλα ανθρώπινα θέματα είναι κοινά για όλους».
Μανούσος Μανουσάκης: «Χάνουμε την καλλιτεχνική και επιχειρηματική τόλμη»
Κατά τη γνώμη σας για ποιο λόγο τα κανάλια ακολουθούν την τακτική της ελληνοποίησης ξενόφερτων concepts;
«Τα κανάλια, όπως και όλες οι επιχειρήσεις, μετά από μια αρχική ορμή και επαναστατικότητα στην επαγγελματική τους διείσδυση, όταν σιγουρεύουν τη θέση τους στην αγορά, γίνονται όλο και πιο συντηρητικοί. Έτσι και αφού εδραίωσαν το μερίδιό τους στην αγορά, γίνονται όλο και συντηρητικότερα στις επιλογές τους βαδίζοντας στα σίγουρα, όπως πιστεύουν. Από την άλλη βέβαια, δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας, ούτε και μέθοδος μέτρησης των τάσεων μιας πληθυσμιακής ομάδας όταν θέλουμε να δημιουργήσουμε κάτι το εξαιρετικό. Όλες αυτές οι ενδείξεις για τη μελλοντική αποδοχή ενός τηλεοπτικού προϊόντος αφορούν μέτριες αποδόσεις, που επιχειρηματικά όμως είναι ικανοποιητικές. Για να δημιουργηθεί ένα έργο που θα συνεπάρει το κοινό, που θα μιλήσει στην καρδιά του κόσμου, χρειάζεται τόλμη, και επιχειρηματική και καλλιτεχνική. Αυτή την τόλμη χάνουμε σιγά σιγά».
Ποια στοιχεία πρέπει να διαθέτει μια σειρά για να είναι ελκυστική στο κοινό 15-45 χρόνων, το αγαπημένο των καναλιών και των διαφημιστικών εταιρειών;
«Δεν υπάρχει καμία συνταγή. Έχουμε δει τις πλέον αποτυχημένες απόπειρες σειρών, που πίστεψαν ότι επειδή οι ήρωές τους είναι νεαροί, έφηβοι, φοιτητές κ.λπ., θα προσέλκυαν την πληθυσμιακή ομάδα που έχει γίνει φετίχ όψιμα στην Ελλάδα. Γιατί λέω όψιμα; Διότι σε όλο τον τηλεοπτικά προηγμένο κόσμο αυτού του είδους οι εμμονές σε συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες έχουν καταργηθεί, καθώς αποδείχθηκαν επιχειρηματικά λανθασμένες».
Πέραν τούτου, εγώ διερωτώμαι τι κοινό έχει ένας 15άχρονος μαθητής της Β Λυκείου με μια 45άχρονη κυρία με δύο παιδιά και με καταχρεωμένη κάρτα και πώς ταυτίζονται τα γούστα και τα θέλω τους».
Πιστεύετε ότι η μετάδοση ξένων σειρών μπορεί να επηρεάσει τους τηλεθεατές τόσο, ώστε να γυρίσουν την πλάτη τους στα ελληνικά σίριαλ;
«Έχω τεράστια εμπιστοσύνη στο ελληνικό κοινό, ότι θα επιλέξει να δει αυτό που το αφορά, είτε είναι ξένη σειρά είτε ελληνική είτε ποδόσφαιρο είτε οποιαδήποτε εκπομπή».