Aπό τον ΑΛΕΞΗ ΜΙΧΑ

Η πεθερά που έκανε τη ζωή κόλαση της Μπέτυς Λιβανού στην «Αμαρτία της ομορφιάς», η αδερφή του Μάνου Κατράκη στην «Ιστορία μιας ζωής», που δεν θέλησε ποτέ για νύφη της τη Ζωή Λάσκαρη, ακόμα και δεσμοφύλακας αναμορφωτηρίου στη «Στεφανία», η Τασσώ Καββαδία καθιερώθηκε στο ρόλο της κακιάς. Η ίδια πάντως θεωρούσε πως κάποιοι από τους κακούς ρόλους της ήταν απόλυτα συμβατοί με τα δεδομένα της τότε εποχής: «Ήμουν αυστηρή, όχι κακιά, αλλά σωστή για εκείνη την εποχή. Δεν είχα άδικο να αντιπαθώ την Τζένη Καρέζη, που τα έφτιαξε με τον Κούρκουλο, ο οποίος ήταν αρραβωνιασμένος με την κόρη μου, ή με τον Μάνο Κατράκη, που η κομμώτρια Λάσκαρη τον απατούσε και του έτρωγε τα λεφτά».

Αντίθετα, στο θέατρο κάλυψε όλη την γκάμα των ρόλων, με εξαίρεση την αρχαία τραγωδία, που η ίδια δεν θέλησε να παίξει. «Δεν έπαιξα αρχαία τραγωδία, γιατί τη σέβομαι πάρα πολύ, είναι κάτι μουσειακό για μένα. Ποτέ δεν μου έγινε πρόταση. Δεν μου αρέσει το μουσειακό θέατρο, μου αρέσει το καθημερινό θέατρο», είχε πει χαρακτηριστικά.

Σπούδασε πιάνο στην Αθήνα, ζωγραφική και διακόσμηση στο Παρίσι, σκηνογραφία και ενδυματολογία κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, κοντά στον Κάρολο Κουν.

Η Τασσώ Καββαδία πρωταγωνίστησε και στις αρχές της ιδιωτικής τηλεόρασης, συγκεκριμένα στην κωμική σειρά του ΑΝΤ1 «Ο χήρος, η χήρα και τα χειρότερα», με πρωταγωνιστές τη Νόρα Βαλσάμη και τον Κώστα Βουτσά, ενώ μία από τις τελευταίες της εμφανίσεις ήταν στην κωμωδία του Μανούσου Μανουσάκη «Για μια γυναίκα κι ένα αυτοκίνητο».

Μεγάλη επιθυμία των σεναριογράφων των «Επτά θανάσιμων πεθερών» ήταν στην τελευταία τριλογία επεισοδίων της σειράς να πρωταγωνιστήσει η ηθοποιός, κάτι όμως που δυστυχώς δεν μπορούσε να γίνει λόγω της προχωρημένης ηλικίας αλλά και των χρόνιων προβλημάτων υγείας της.