Στα στατιστικά δεδομένα της παρέας (που αναμφίβολα δεν φιλοδοξούν να το παίξουν αντικειμενικά ούτε ισχυρίζονται πως αποτελούν εν δυνάμει αξιόπιστο δείγμα) παρατηρείται το εξής παράδοξο: εκείνοι που ασχολούνται λιγότερο ή και καθόλου με την μαγειρική, κάνουν ένα (τουλάχιστον) πράγμα όχι απλώς καλά, αλλά εξαιρετικά! Η φίλη μου η Στέφη, για παράδειγμα, φημίζεται για τα ωραία μελάτα αβγά που κάνει, παρότι οι καλύτερες επιδόσεις της είναι σε τομείς που ουδεμία σχέση έχουν με τηγάνια και κατσαρόλες. Συζητώντας, λοιπόν, το θέμα κάποια στιγμή μαζί της, μου είπε ότι ακολουθεί την τακτική των 7 λεπτών. Μπαίνουν δηλαδή τα αβγά στο σκεύος και ο συνολικός χρόνος βάφτισμα-βρασμός είναι 7 λεπτά.
Υπάρχουν διάφορες σχολές στο βράσιμο των αβγών για να βγουν μελάτα σωστά, δηλαδή ζουμερός κρόκος για βούτηγμα λεπτοκομμένου παραλληλεπίπεδου ψωμιού, με το περίβλημα κατά τι σφιχτότερο να τον κρατάει και ψημένο ασπράδι αλλά μαλακό. Δεν είναι διόλου προφανές λοιπόν, ότι θα αυτό το αποτέλεσμα θα συντελεστεί στον αυτόματο, χωρίς μέτρημα, όχι λόγω της δυσκολίας αλλά εξαιτίας της συντομίας του χρόνου, παράμετρος που αν η αυτοπεποίθηση ή η άγνοια παραβλέψει, θα χρειαστεί να φάει κανείς πολλά σφιχτά ή νερουλά αβγά πριν ανακαλύψει για πολλοστή φορά την πυρίτιδα.
Η δική μου τακτική μέχρι πρόσφατα ήταν 3 λεπτά, χρόνος μετρημένος με ντριν χρονόμετρου, από τη στιγμή που το νερό αρχίζει να βράζει. Τα αβγά από το ψυγείο μπαίνουν σε νερό βρύσης με μερικές σταγόνες ξίδι, για την περίπτωση που υπάρξει αφανές ράγισμα.
Ο έτερος γνωστός τρόπος είναι να βαφτίσουμε τα αβγά (που είναι όμως, σε θερμοκρασία περιβάλλοντος) στο νερό που ήδη βρίσκεται σε σημείο βρασμού, να μετρήσουμε πάλι 3 λεπτά και να τα βγάλουμε, όχι μόνο απ’ τη φωτιά αλλά και από το καυτό νερό πάραυτα. Διασκευή αυτού του τρόπου είναι τα αβγά να μπουν μέσα σε νερό που βράζει, να βράσουν για 1 λεπτό ακριβώς και να μείνουν μέσα στο βραστό νερό για άλλα 3 λεπτά (εκτός φωτιάς).
Ανάλογη με αυτή την τελευταία τεχνική είναι και η μέθοδος της συνταγής, που προτείνει ο Simon Hopkinson, άλλως γνωστός ως good cook, την οποία έχω υιοθετήσει τελευταία και σας την μεταφέρω. Tα αβγά εδώ μπαίνουν σε κρύο νερό και με το που αρχίζουν να βράζουν, μένουν στο νερό συνολικά 4 λεπτά πριν κάνουν στη συνέχεια σκωτσέζικο ντους. Έτσι, υπάρχει ένα μόνο μέτρημα χρόνου ενώ απαιτείται η μικρότερη κατανάλωση ενέργειας, άρα η μέθοδος είναι 2 σε 1, οικονομική και φιλική στο περιβάλλον.
Σε κάθε περίπτωση, όλα τα παραπάνω ισχύουν για κανονικά σε μέγεθος, φρέσκα αβγά κότας είτε είναι άσπρα είτε καφετίζοντα, εφόσον το επιθυμητό είναι η συγκεκριμένη σχέση πυκνότητας κρόκου-ασπραδιού. Οι αθεράπευτα λάτρεις των αβγών (και είμαι μέσα σ’ αυτούς) κάνουν πάντα (σχεδόν από βίτσιο) τους προσωπικούς μικροσυντονισμούς, παίζοντας εξεζητημένα ακόμη και με τα δευτερόλεπτα, αφού η μαγεία των εμμονών δικαιολογεί μια επιπλέον πινελιά ματαιοδοξίας στο κυνήγι της κάθε υποκειμενικής τελειότητας.
Y.Γ. Οποιοσδήποτε διαθέτει κάποια άλλη τεχνική, η συνεισφορά του πολύ θα εκτιμηθεί. Τα βραστά αβγά, όπως έχω δηλώσει, ήταν το ‘λό-λα’ του μαγειρικού μου αναγνωστικού.
Προετοιμασία: Mηδέν. Συνταγή-μπούσουλας.
Παρασκευή: Τοποθετείτε το ένα αβγό ή τα δυο σε νερό βρύσης που το/τα σκεπάζει και βάζετε το σκεύος τύπου μπρίκι στη φωτιά. Μόλις το νερό αρχίζει να βράζει, αποσύρετε αμέσως και τοποθετείτε πάνω στο σκεύος το καπάκι ή ένα μικρό πιάτο. Μετράτε 4 λεπτά με το χρονόμετρο. Βγάζετε το/τα αβγό/ά από το καυτό νερό και τα βάζετε για λίγο σε νερό με παγάκια.
Σερβίρισμα: Στην αγαπημένη σας αβγοθήκη, κουταλάκι α κοτέ, αλατοπίπερο και μακρόστενα κομματάκια ελαφρά φρυγανισμένου ψωμιού. Yummy, yummy…
Περισσότερες συνταγές αλά Pandespani μπορείς να βρεις πατώντας εδώ.
