Κείμενο-Φωτογραφίες: Λευτέρης Μιαούλης - Κυριακή Ντοβίνου

Πού πήγαν αλήθεια τα παραδοσιακά Χριστούγεννα με τη φάτνη κάτω από το «φορτωμένο» -με κάθε είδους, μεγέθους και χρώματος μπάλες- έλατο, τα μουσικά λαμπάκια και τα ζωγραφισμένα τζάμια; Ολα τα παραπάνω έχουν μείνει κλεισμένα στο «χρονοντούλαπο» της διακόσμησης, καθώς οι νέες τάσεις της εποχής τα θεωρούν υπερβολικά και προφανώς παρωχημένα. Καθώς όμως τα Χριστούγεννα είναι η κατεξοχήν γιορτή του σπιτιού, της θαλπωρής και των προσκεκλημένων, μια διακριτική διακόσμηση μπορεί να «καλωσορίσει» το πνεύμα των ημερών χωρίς να μετατρέπει το χώρο σε επαρχιακό κατάστημα εποχιακών ειδών... Σύμφωνα με αυτήν τη λογική διακοσμήθηκε και το συγκεκριμένο σπίτι που βρίσκεται απέναντι από το γραφικό λιμανάκι του Πόρτο Ράφτη, πάνω σε ένα φυσικό λοφίσκο με θέα όλο τον κόλπο. Δρασκελίζοντας την αυλόπορτα, και μετά από ένα φυσικό διάδρομο που ορίζουν μερικοί φοίνικες, φτάνουμε στον κήπο. Τα παρτέρια με κυκλάμινα, αλεξανδρινά και άλλα εποχιακά λουλούδια, αλλά και ο προσεγμένος φωτισμός των μεγαλύτερων δέντρων δημιουργούν μια άκρως γιορτινή ατμόσφαιρα.

Η πισίνα, το μπάρμπεκιου και η υπαίθρια τραπεζαρία στα δεξιά φωτίζονται απαλά με μεγάλα φανάρια-κηροπήγια, ενώ οι φορτωμένοι με αμέτρητα λευκά λαμπάκια φοίνικες δημιουργούν ένα πραγματικά εντυπωσιακό σύνολο. Το σπίτι είναι επιπλωμένο και διακοσμημένο όπως πάντα και εκ πρώτης όψεως τίποτα δε θυμίζει Χριστούγεννα! Με μια δεύτερη και πιο προσεκτική ματιά όμως, τα πράγματα αρχίζουν να αποκαλύπτονται σιγά σιγά. Τασάκια, κηροπήγια, δίσκοι σερβιρίσματος, μπουκάλια, αγαλματίδια, όλα έχουν χριστουγεννιάτικα θέματα σε γιορτινά χρώματα και προέρχονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία από το κατάστημα Ikia στο Μαρκόπουλο.

Ο μεγάλος και εντυπωσιακός χώρος υποδοχής είναι σε τολμηρές μοβ και χρυσές αποχρώσεις. Το καθιστικό δεξιά είναι διακοσμημένο διακριτικά με πολλές μικρές συνθέσεις από κρυστάλλινα και επάργυρα σκεύη -τα οποία οι ιδιοκτήτες δε φοβούνται να χρησιμοποιήσουν- με γιορτινά μοτίβα. Εδώ, θέλοντας και μη, το βλέμμα μαγνητίζουν οι καρέκλες που είναι κατασκευασμένες από ατόφια κέρατα ταύρου! Η κλασικού ύφους τραπεζαρία πλαισιώνεται από μοντέρνα φωτιστικά, έργα του Δημήτρη Μυταρά αλλά και της ιδιοκτήτριας, η οποία έχει φιλοτεχνήσει και το χριστουγεννιάτικο στεφάνι από έλατο και φύλλα φτέρης που βρίσκεται στο κέντρο του τραπεζιού. Μια εντυπωσιακή σύνθεση από μεγάλες, κρυστάλλινες γυάλες που στέκεται πάνω στο χαμηλό μπουφέ ολοκληρώνει την εικόνα. Δυο σκαλάκια πιο πάνω βρίσκεται το καθημερινό καθιστικό με το τζάκι και τη μεγάλη flat screen τηλεόραση, ενώ πίσω του διακρίνεται η open space κουζίνα. Στην «καρδιά» του σπιτιού υπάρχει ένα μεγάλο αίθριο που φωτίζει όλο το σπίτι, μέσα στο οποίο έχει δημιουργηθεί ένας μικρός παράδεισος από δέντρα και λουλούδια. Εδώ βρίσκει τη θέση του αυτές τις μέρες το χριστουγεννιάτικο δέντρο, διακοσμημένο λιτά με στολίδια από -πού αλλού- το κατάστημα Ikia. Στον ίδιο χώρο ένα τραπέζι με μια σύνθεση από κεριά λειτουργεί σαν αυτόνομο σύμβολο, σηματοδοτώντας το πνεύμα των ημερών. Ακριβώς από πίσω υπάρχει η σκάλα, που οδηγεί στις κρεβατοκάμαρες μέσω ενός περιμετρικού διαδρόμου που «βλέπει» στο αίθριο. Πρόκειται πραγματικά για ένα μικρό αρχιτεκτονικό θαύμα! Τα τρία υπνοδωμάτια, ένα για τους γονείς και από ένα για κάθε παιδί, είναι «ντυμένα» με ρομαντικά floral υφάσματα και κινούνται σε απαλούς τόνους. Ολα διαθέτουν εσωτερικά μπάνια, μεγάλα παράθυρα και βεράντες που εκμεταλλεύονται πλήρως τη θέση του σπιτιού με την εξαιρετική θέα προς τη θάλασσα. Κι επειδή οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά πίσω από μια σκοτία, πάνω σε μια χρυσή κονσόλα, ξεπροβάλλει το άγαλμα ενός μικρού ξαπλωτού Βούδα και ένα κλαδί βαμμένο επίσης χρυσό. Πρόκειται για μια τολμηρή post modern διακοσμητική πρόταση που ξεγυμνώνει το δέντρο -που συμβολίζει τη ζωή- από όλα τα στολίδια και το αφήνει να προβάλλει τον αρχέγονο συμβολισμό του. Το κλαδί στο βουδισμό συμβολίζει τη δύναμη της φύσης, η οποία θα το κάνει και πάλι να ανθίσει. Κι ένα κόκκινο κορδελάκι δεμένο στην άκρη του εκπροσωπεί μια ευχή: να βλαστήσει κι αυτή μαζί με τα νέα φύλλα. Χρόνια σας πολλά...