Οι φίλοι της Τώνιας Λεμπέση έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην απόφασή της να αποκτήσει δικό της σπίτι στον Πλακωτό της Πάρου. Με φίλους πήγε πολλές φορές για διακοπές, φίλους καινούριους έκανε στο νησί, μέχρις ότου άκουσε για ένα παραθαλάσσιο κτήμα που πουλιόταν, με θέα στους Τούρλους, τη Νάξο, την Ιο και την Ηρακλειά. Η έκταση του κτήματος ήταν αρκετά μεγάλη. Σκέφτηκε, λοιπόν, να αναθέσει στον αρχιτέκτονα και καλό της φίλο Κώστα Γουζέλη, να σχεδιάσει ένα μικρό συγκρότημα κατοικιών. Οταν είδε τα σχέδια των σπιτιών, όλα διαφορετικά μεταξύ τους, αποφάσισε μεμιάς ποιο θα κρατήσει για δικό της. Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία αυτού του all season σπιτιού, όπου η Τώνια Λεμπέση με τις κόρες της και τις παρέες τους απολαμβάνουν τα καλοκαίρια αλλά και αρκετά χειμωνιάτικα Σαββατοκύριακα.

Η σχεδίαση του σπιτιού είναι καθαρή και τα στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής έχουν ειδωθεί από μια φρέσκια και πιο καλλιτεχνική ματιά. Η κάτοψη είναι μακρόστενη και όλα τα δωμάτια βλέπουν τη θάλασσα. Ο κεντρικός όγκος του οικήματος υποχωρεί ελαφρώς, έτσι ώστε να δημιουργηθεί η προστατευμένη μπροστινή αυλή με την πέργκολα. Μικρά ανοίγματα δημιουργούν συμμετρίες στην κύρια όψη και φεγγίτες στην πίσω πλευρά λειτουργούν σαν φυσικός... κλιματισμός, δημιουργώντας δροσερά ρεύματα. Τα πρέκια έγιναν από ξύλα καστανιάς, τα οποία έμειναν εμφανή μέσα στους βαμμένους άσπρους τοίχους. Τα πατζούρια βάφτηκαν στο φαιοπράσινο χρώμα του φύλλου της ελιάς και οι αυλές πλακοστρώθηκαν με γκριζωπές σχιστόπλακες. Τα ξύλινα ταβάνια είναι στην ουσία το καλούπωμα της πλάκας που δεν αφαιρέθηκε μετά το τέλος των εργασιών. Τα κύρια υπνοδωμάτια φτιάχτηκαν σε ανοιχτά πατάρια, ενώ ακριβώς από κάτω οργανώθηκαν οι ξενώνες, οι οποίοι είναι εξίσου φωτεινοί, αφού δεν υψώθηκαν διαχωριστικοί τοίχοι. Ο ημερήσιος χώρος με το τζάκι είναι ενιαίος και η κουζίνα -με country style έπιπλα από την Built Ο- δίνει χρώμα και στιλ, αλλά κυρίως ζεστασιά και σπιτική ατμόσφαιρα σε όλο το εξοχικό.

Τη διακόσμηση επιμελήθηκε η ίδια η Τώνια Λεμπέση. Πολλά παλιά και ετερόκλητα αντικείμενα συνδυάστηκαν μεταξύ τους τόσο καλά, έτσι ώστε εύκολα μπορεί να νιώσει κανείς ότι μπαίνει σε ένα εσκεμμένα σκηνογραφημένο country house. Εξάλλου, παλιά έπιπλα που φέρνει ο Δημήτρης Ξανθούλης από τις χώρες της Ανατολής και άλλα ελληνικά που βρέθηκαν στο Μοναστηράκι «παντρεύτηκαν» με έπιπλα από την Ikea, αντικείμενα από το Habitat, το Meli και τη Ρίζα, αλλά και από μαγαζιά της Πάρου και ευτύχησαν! Δύο εγγλέζικες πολυθρόνες συνυπάρχουν αρμονικά με ταπεινές καρέκλες καφενείου γύρω από ένα παλιό βελγικό τραπέζι με συρτάρια. Ενας μπουφές από παλιό μπακάλικο των Πατρών που απλώς ξύστηκε κι άλλος ένας με κοτετσόσυρμα στα ντουλάπια του, που βρέθηκε στο Μοναστηράκι, συνυπάρχουν αρμονικά με κινέζικα έπιπλα, μπαούλα και παλιά τραπέζια. Πανέμορφα χαλιά και κιλίμια από το κατάστημα της Λένας Σεραφετινίδου, βαμβακερά, παραδοσιακά στρώματα με μπουρλέ* από το Comfort στα χτιστά καθιστικά και γαλλικά υφάσματα στα κρεβάτια από το κατάστημα Yria interiors στις Λεύκες της Πάρου, ντύνουν το χώρο με εκλεπτυσμένο στιλ. Τα πράγματα εδώ είναι απλά, όπως άλλωστε αρμόζει σε ένα σπίτι εξοχής, αλλά συνάμα και «ιδιαίτερα»! Οι συνδυασμοί που έγιναν αποπνέουν ευαισθησία αλλά και μια αίσθηση θηλυκής φινέτσας, που δεν είναι παρά η σφραγίδα της ιδιοκτήτριας. Οσο επιμελημένοι κι αν είναι οι εσωτερικοί χώροι, τον πρωταγωνιστικό ρόλο μοιραία αλλά και δικαιωματικά τον παίρνουν οι υπαίθριοι. Οι εικόνες της θάλασσας και των νησιών απέναντι, το ηλιοβασίλεμα, οι μπουκαμβίλιες που βάφουν με τα χρώματά τους τις πέτρες, προκαλούν τόσο δυνατά ερεθίσματα, ώστε οποιοδήποτε ανθρώπινο έργο μοιάζει ασήμαντο! Το μποστάνι που φυτεύτηκε και το αμπέλι που θα μεγαλώσει με τον καιρό του κι αυτό, οι τριανταφυλλιές, τα αρωματικά φυτά και τα γεράνια στις γλάστρες είναι αυτά που κάνουν τις στιγμές εκεί πολύτιμες. Αυτές οι εικόνες, αυτό το τοπίο, αυτή η ποιότητα ήταν που συγκίνησαν την ιδιοκτήτρια και ενέπνευσαν τον αρχιτέκτονα, ώστε το παραθαλάσσιο εξοχικό να αποτελεί φωλιά αλλά και φάρο για τους ανθρώπους του, ακόμα κι αν βρίσκονται μίλια μακριά του...