Ο Γιάννης και η Ρενέ Μεθοδίου με τα παιδιά τους, έκαναν συχνά διακοπές στις Κυκλάδες - καλοκαίρι χωρίς την απόλαυση αυτής της μπλε θάλασσας έμενε «λειψό». Ετσι, κάποια στιγμή αποφάσισαν να αποκτήσουν ένα εξοχικό στην πλαγιά του Κριού, απέναντι ακριβώς από το λιμάνι, με θέα τα καράβια που πάνε κι έρχονται ακατάπαυστα. Οι ιδιοκτήτες ήξεραν πολύ καλά τι ήθελαν από ένα σπίτι διακοπών για να είναι ικανοποιητικό. Ετσι, απευθύνθηκαν στον αρχιτέκτονα εσωτερικών χώρων Αλέξανδρο Λογοδότη κι αφού συζήτησαν μαζί του, τον άφησαν ελεύθερο να υλοποιήσει τις επιθυμίες και τα όνειρά τους. Το εσωτερικό του σπιτιού είναι το ίδιο θελκτικό με το εξωτερικό του - όλες οι εποχές έχουν την ομορφιά τους εδώ. Το φως της ημέρας αναδεικνύει την πλαστικότητα των λευκών όγκων και τα χρώματα -που σαν ακουαρέλες έχουν απλωθεί σε επιλεγμένες επιφάνειες- ενώ τη νύχτα ο προσεγμένος φωτισμός φέρνει στο προσκήνιο άλλες λεπτομέρειες και μεταμορφώνει ολόκληρο το κτίσμα σε υπερκόσμιο σκηνικό, που υπερίπταται πάνω από την πισίνα. Ο προσανατολισμός είναι νοτιοδυτικός και οι χώροι οργανώθηκαν πάνω στη ρότα του ήλιου έτσι ώστε να «ζουν» τις καλύτερες ώρες τους: η κουζίνα με τους εξωτερικούς της χώρους έχουν σκιά το μεσημέρι για να μπορεί να απολαύσει κανείς ένα γεύμα με ησυχία, ενώ από την κρεβατοκάμαρα οι ιδιοκτήτες μπορούν να «χορτάσουν» ειδυλλιακά ηλιοβασιλέματα. Μόνο λίγα τροπικά φυτά και κάκτοι παρεμβάλλονται ανάμεσα στα παράθυρα και τον πορτοκαλί-βιολετί ορίζοντα, απλώς και μόνο για να ενισχύσουν την καθημερινή μαγεία. Ο κτιριακός όγκος μοιάζει να ναι πλασμένος με χάδι, χωρίς ευθείες και αυστηρές γωνίες - σαν να έγινε σιγά-σιγά με τον καιρό, με τον αέρα και τη βροχή. Οι μαλακές καμπύλες και οι οπές, το κυκλαδικό λευκό που εξαϋλώνεται από το δυνατό φως και οι χρωματικές αρμονίες, είναι ό,τι χαρακτηρίζει το χώρο που «ανασαίνει» την αύρα που μπαίνει από τα ανοίγματα.

Η είσοδος είναι θολωτή και το μπλε χρώμα της θυμίζει ουρανό και θαλάσσια σήραγγα μαζί - ένα μαγικό πέρασμα! Το κέντρο βάρους του σπιτιού μοιάζει να είναι η εσωτερική σκάλα που στέκει σαν γλυπτό ανάμεσα στο χώρο της κουζίνας, της τραπεζαρίας και του σαλονιού - μια περίοπτη σύνθεση που τονίστηκε με κίτρινο χρώμα και διαχωρίζει τις διαφορετικές λειτουργίες. Πατητή, γκρίζα τσιμεντοκονία στο εσωτερικό που εναλλάσσεται με πλακοστρώσεις και ανάγλυφα μάρμαρα στη ζώνη γύρω από την πισίνα, στο χρώμα της άμμου, κάλυψαν τα δάπεδα. Η κατοικία είναι εργονομική και minimal, ιδανική για να αφεθεί κανείς μεμιάς στην ατμόσφαιρά της, που έχει κάτι το υδάτινο και αιθέριο μαζί. Ο Αλέξανδρος Λογοδότης σχεδίασε χτιστά ράφια στο καθιστικό που μοιάζουν να «σβήνουν» μέσα στη λιθοδομή, έναν αφαιρετικό μπουφέ στην τραπεζαρία και χτιστά κρεβάτια χωρίς αιχμές. Η κονσόλα της εισόδου από ντεκαπέ δοκάρια καστανιάς, τα γραφεία στα δωμάτια και το βαρύ τραπέζι της τραπεζαρίας που κατασκευάστηκε από κοιλοδοκούς και δύο κρύσταλλα, είναι επίσης σχεδιασμένα από τον ίδιο αρχιτέκτονα. Η Ρενέ, με την καθοδήγηση του αρχιτέκτονα, συμμετείχε ενεργά στη διακόσμηση και την επιλογή επίπλων κουζίνας -σε στιλ ρετρό- φωτιστικών και έργων τέχνης, επιτυγχάνοντας μια ολοκληρωμένη άποψη χωρίς συμβιβασμούς ή δαπανηρές λύσεις.

Τα παλιά έπιπλα της οικογένειας δόθηκαν σε έναν καλλιτέχνη για να δουλευτούν με πατίνες και να «μεταλλαχθούν» σε μοναδικά κομμάτια με προσωπικότητα πιο artistic και ραφινάτη, ώστε να «σταθούν» μέσα στο χώρο. Καινούρια υφάσματα έντυσαν τους καναπέδες και τις πολυθρόνες, ένα παλιό χαλί «διέπλευσε» από τη Βομβάη, μαξιλάρια και ριχτάρια συνδυάστηκαν με ευαισθησία και το μόνο που απουσιάζει είναι οι κουρτίνες. Μπροστά στη συγκεκριμένη θέα όλα υποχωρούν! Το minimal -που ωστόσο δεν έχει τίποτα από τη συνήθη αυστηρότητά του παρά μάλλον ευαισθησία και ερωτισμό- είναι αυτό που ταιριάζει στην ψυχοσύνθεση των ιδιοκτητών και ενδεχομένως το μόνο που «δένει» με ένα τόσο πλεονεκτικό τόπο όπως είναι οι Κυκλάδες στα χρόνια του millennium...