Εργένης και πολυάσχολος, ο επιτυχημένος επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης των Cafe-Καφέ και Pere Ubu στη Γλυφάδα, Σπύρος Κομπίτσης, έψαχνε καιρό να βρει το ιδανικό σπίτι. Εβαλε μια ντουζίνα φίλους και γνωστούς, μεσίτες και πελάτες των μαγαζιών του, να ψάχνουν γι αυτόν, αυτοί έβαλαν τους φίλους τους κι αυτοί τους δικούς τους... Ωσπου μια μέρα ανακάλυψε στο Καβούρι ένα συγκρότημα πάνω στη θάλασσα και το ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα! Αμέσως ζήτησε να το νοικιάσει και λίγο αργότερα το αγόρασε. Οταν τον επισκεφτήκαμε, καταλάβαμε αμέσως γιατί αγάπησε αυτό το διαμέρισμα των 110 τ.μ. Ενας από τους βασικούς λόγους σίγουρα είναι ότι όλη η μπροστινή πλευρά του αποτελεί ένα από τα πιο ήσυχα, όμορφα και ειδυλλιακά μπαλκόνια πάνω στη θάλασσα - πιο πάνω, δε γίνεται! Το μπαλκόνι του, σου δίνει την αίσθηση ότι κυριολεκτικά «κρέμεται» πάνω από το κύμα. Ενας δεύτερος λόγος είναι ότι το σπίτι «έχει άποψη». Δεν είναι ένας ουδέτερος χώρος που μπορεί κανείς να τον διαμορφώσει όπως θέλει. Εχει προσωπικότητα που σε αναγκάζει να τη σεβαστείς, κυρίως λόγω της αρχιτεκτονικής του που ανήκει στον Ιάσονα Ρίζο, τον αρχιτέκτονα του ξενοδοχείου Intercontinental και του Δικαστικού Μεγάρου της οδού Αλεξάνδρας.

Στις σουίτες του συγκροτήματος περνούσε τα καλοκαίρια του όλο το θρυλικό «τζετ σετ» της δεκαετίας του 70, ο Βουτσάς, η Γαληνέα και ο Αλεξανδράκης, εφοπλιστές, διπλωμάτες και επιχειρηματίες. Σήμερα πια, αρκετοί είναι αυτοί που αγοράζουν και ανακαινίζουν τις θερινές σουίτες είτε για να περάσουν τους καλοκαιρινούς μήνες ή ακόμη και για να ζήσουν εκεί όλο το χρόνο. Οταν ο σημερινός ιδιοκτήτης πρωταντίκρισε το σπίτι, οι φθορές του χρόνου ήταν μεγάλες, αποφάσισε όμως να μείνει πιστός στο ύφος και τις γραμμές του. Η ξύλινη επένδυση που «ντύνει» τα δωμάτια, 70s αισθητικής, δημιουργεί γωνίες, ντουλάπια και ράφια παντού μέσα στο χώρο, επενδύει σαν μπορντούρα τα διαχωριστικά και τα παράθυρα και καταλήγει στις ενδιάμεσες, συρόμενες πόρτες. Ολα αυτά τα ξύλα τρίφτηκαν και βάφτηκαν, τα μαρμάρινα πατώματα γυαλίστηκαν, τα ντουλάπια της κουζίνας επισκευάστηκαν, ενώ ελάχιστα στοιχεία προστέθηκαν στα βασικά του χαρακτηριστικά, όπως το μαύρο ψηφιδωτό πλακάκι που έντυσε το wc και την κουζίνα.

Οταν έφτασε η ώρα της διακόσμησης, τα πράγματα ήταν πιο απλά. Ο Σπύρος Κομπίτσης, λόγω της δουλειάς του, είναι ένας επαγγελματίας του στιλ, ξέρει πολύ καλά τι θέλει και το βασικότερο ξέρει πώς θα δείχνουν αυτά που θα διαλέξει μέσα στο χώρο και πόσο θα «δένουν» μεταξύ τους. Για το σπίτι του ζήτησε την πολύτιμη βοήθεια των διακοσμητών με τους οποίους συνεργάζεται, του Σταύρου Παπαγιάννη και του Γιώργου Κυριαζή, κι όταν αυτοί κατέφτασαν με βιβλία, περιοδικά, καταλόγους και τα... συμπαρομαρτούντα, του πήρε μόλις 20 λεπτά να διαλέξει τα έπιπλά του! Ολα κομμάτια ιδιαίτερα, αγορασμένα κυρίως από τον Δελούδη, αλλά και φερμένα από ταξίδια σε όλο τον κόσμο, έπιπλα και διακοσμητικά των οίκων Β&Β, Vitra, Cassina, Maxalto, Zanotta, Knoll, Driade, ενώ όλα τα είδη της κουζίνας επιλέχτηκαν από το κατάστημα Room Service. Το σπίτι επιπλώθηκε πολύ μοντέρνα κι αυτή είναι και η ομορφιά του: Απέναντι στη 70s, «τετράγωνη» αρχιτεκτονική, δεν υπήρξε η αμηχανία της κλασικής επίπλωσης, αλλά επιλέχθηκαν έπιπλα μοντέρνα, με ξεκάθαρες γραμμές, ενδιαφέροντα χρώματα (όπως τα κίτρινα, μεταλλικά στοιχεία στα τραπέζια του καθιστικού ή τα μελιτζανί ανάκλιντρα) και πρωτότυπες φόρμες. Οταν ολοκληρώθηκε η επίπλωση, ο χώρος «στολίστηκε» με τις πολύχρωμες εικαστικές δημιουργίες του Παύλου, τους αφαιρετικούς πίνακες του Χατζηαράπογλου και τις μαυρόασπρες φωτογραφίες του Araki Nobuyoshi, που ζωντάνεψαν κάτω από τα ιδιαίτερα φωτιστικά, κυρίως των οίκων Ingo Maurer και Flos. Ετσι, δημιουργήθηκε ένα σπίτι ευχάριστο, μοντέρνο, με στιλ και άποψη, που ξεκουράζει το βλέμμα - και μετά το κλέβει η θάλασσα...