Ενα σπίτι γεμάτο φως, περιτριγυρισμένο από πράσινο -μια δίπατη μονοκατοικία, μακριά από γείτονες- επέλεξε ο Minas για να στεγάσει την προσωπική του ζωή. Εψαχνε καιρό να εντοπίσει την κατάλληλη κατοικία, ώσπου την βρήκε σε ένα βόρειο προάστιο της Αθήνας, στη Νέα Ερυθραία. Λάτρης της μουσικής, θέλει να μπορεί να την ακούει στη διαπασών οποιαδήποτε στιγμή χωρίς να ενοχλεί κανέναν. Εχει άπειρα CDS τοποθετημένα σε ειδικά ντουλάπια με συρτάρια που κλείνουν με blinds (τα έχει δημιουργήσει ο ίδιος), ταξινομημένα ανά γκρουπ (ένα ολόκληρο συρτάρι ανήκει αποκλειστικά στους αγαπημένους του Rolling Stones), ανά είδος, αλφαβητικά, με ετικέτες, γενικά με έναν τρόπο με τον οποίο μπορεί να βρίσκει εύκολα αυτό που θέλει. Ετερόκλητες μουσικές, ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής. «Είναι η παρέα μου… Δυνατά…», σχολιάζει. Πόσα έχει; «Δεν θα προσπαθήσω να κάνω πρωτάθλημα... Αλλοι έχουν μεγαλύτερη τρέλα λόγω και της δουλειάς τους, εγώ έχω αρκετές χιλιάδες», θα πει σεμνά.
Τα περισσότερα έπιπλα είναι δικές του ιδιοκατασκευές που έχει μεταφέρει από το προηγούμενο σπίτι του στην Κηφισιά. Ο,τι δημιουργεί το φτιάχνει με τη λογική να είναι universal, δηλαδή να ταιριάζει παντού. Οι διαστάσεις τους είναι τέτοιες ώστε να μπορούν να μεταφερθούν σε άλλο χώρο, δε χρειάστηκε να κάνω κάτι ειδικά για εδώ. Το ζητούμενο και η λογική των δημιουργιών μου είναι πάντα η χρηστικότητά τους· έχω αποστροφή για οτιδήποτε διακοσμητικό = περιττό. Φτιάχνω τα πάντα με επίκεντρο και έμπνευση τον άνθρωπο, την ανατομία του, τις πράξεις και τα αποτελέσματα των πράξεών του. Επιδιώκω να είναι φιλικά, αντι-εχθρικά. Αποφεύγω δηλαδή, π.χ., τις γωνίες, να μην φοβάται κανείς μην πέσει πάνω τους και χτυπήσει», προσθέτει.
Οι πάγκοι εργασίας όπου δουλεύει με μολύβι τα σχέδιά του, οι ευρηματικές συρταριέρες στις οποίες «αναπαύονται» τα εργαλεία του, το έπιπλο που φιλοξενεί το ηχοσύστημα, το μεγάλο ξύλινο τραπέζι που αυξομειώνεται σε ύψος, τα αναπαυτικά σκαμπό, οι βιβλιοθήκες, ακόμη και οι κορνίζες των πινάκων και κάποια φωτιστικά φέρουν την υπογραφή του, όπως -φυσικά- και καθένα από τα μικροαντικείμενα. Ολα μαζί συνδυάζονται με έπιπλα διάσημων σχεδιαστών, ορισμένα από τα οποία έχει φέρει ο Minas από την Αμερική, όπου έζησε έντεκα χρόνια και έγινε διεθνώς γνωστός.
Ενα κορνιζαρισμένο σχέδιο -που είχε φτιάξει το 1972- ενός ευρηματικού βραχιολιού, τοποθετημένο σήμερα πάνω από το τζάκι, στάθηκε το διαβατήριό του για όλον τον κόσμο, όπως τονίζει ο ίδιος.
Ο Minas εξακολουθεί να σχεδιάζει ακατάπαυστα -«δεν ξέρω ούτε εγώ πόσα έχω φτιάξει μέχρι τώρα, έχω χαθεί πια»- δημιουργίες κυρίως από ασήμι, τα πρωτότυπα των οποίων κατασκευάζει ο ίδιος στο εργαστήριό του, ένα δωμάτιο μέσα στο σπίτι του. Εκεί δουλεύει με μηχανήματα και πρέσες -με ειδικούς μηχανισμούς που έχει εφεύρει- τα καλούπια για τα κοσμήματα, τα αντικείμενα, καθώς και τα έπιπλα κατά παραγγελία, τα οποία διαθέτει στα καταστήματα - γκαλερί του στην Κηφισιά και στη Μύκονο.
Xρηστικά εργαλεία (όπως το κατσαβίδι, η σφυρίχτρα, ο μαγνήτης, το αλφάδι) με ευρηματικό τρόπο μετατρέπονται σε… μενταγιόν ή αντίστοιχα χρηστικά μικροαντικείμενα (κηροπήγια, τιρμπουσόν, σετ ξυρίσματος) γίνονται τόσο όμορφα σαν κοσμήματα. «Για μένα, κάτι δεν είναι ωραίο, αν είναι σκέτα ωραίο. Οπως έχει πει και ο Αριστοτέλης, ό,τι είναι πρακτικά σωστό είναι και αισθητικά ωραίο. Οχι επειδή το είπε ο Αριστοτέλης, αλλά επειδή είναι νόμος, κανόνας. Ο,τι δεν γδέρνει τα δάχτυλά σου, δεν γδέρνει και τα μάτια σου», επισημαίνει.
Κείμενο: Ντόση Ιορδανίδου Φωτογραφίες: Τάκης Σπυρόπουλος
