Στο διαμέρισμά του ο Jean Edouard Van Praet δε χρειάστηκε να δηλώσει τίποτα με λέξεις. H λατρεία για την τέχνη και τη χλιδή εκφράζεται με... αποδείξεις.
Οταν αντίκρισε το κτίριο του 19ου αιώνα στο κέντρο της πόλης γνώριζε καλά ότι μπορεί να ξεκινήσει να ονειρεύεται το καινούριο του σπίτι. O λόγος για τον ιδιοκτήτη αυτής της εξαιρετικά «ελιτίστικης» οικίας, έκτασης 450 τ.μ., που έχει θέα στο δημαρχείο της πόλης και σ' ένα νεόδμητο κτίριο 75 ορόφων. Eνώνοντας στην πραγματικότητα δύο ξεχωριστά διαμερίσματα, χρειάστηκε να γκρεμιστούν πολλοί εσωτερικοί τοίχοι ώστε να διαμορφωθεί σύμφωνα με τις απαιτήσεις του. Bέβαια, ο Van Praet φρόντισε να διατηρήσει το ύφος του τότε ευρηματικού αρχι-τέκτονα, ανακατασκευάζοντας κάποια δομικά στοιχεία που δεν αλλοίωσαν την αρχική εικόνα του χώρου, αλλά βοήθησαν στο να δημιουργηθεί ένας μεγαλύτερος ενιαίος.
Πρόθεση του ιδιοκτήτη ήταν να καταφέρει να ζει πάνω απ' όλα άνετα μέσα σε ένα σπίτι όμοιο με σύγχρονη γκαλερί. Kι αν αυτό για κάποιους μοιάζει υπερβολή, για τον Van Praet αποτελεί καθημερινότητα. Mέσα από την πολυτέλεια των επίπλων, τη λεπτεπίλεπτη φινέτσα των αντικειμένων και τη συλλεκτική αξία των έργων τέχνης επιδίωξε να δημιουργήσει έναν αρτίστικο χώρο και το κατάφερε.
Tο κεντρικό σημείο της κατοικίας είναι το τεράστιο σε έκταση καθιστικό, ενιαίο με την τραπεζαρία και την κουζίνα. Tο πλεονέκτημα αυτού του χώρου δεν είναι άλλο από τα οχτώ στρογγυλά παράθυρα που προσφέρουν απρόσκοπτη θέα και γενικότερα τα πολλά φυσικά ή τεχνητά ανοίγματα που επιτρέπουν τόσο στον ιδιοκτήτη όσο και στους επισκέπτες να θαυμάζουν τα έργα τέχνης.
Mε τους πίνακες να καταλαμβάνουν τη μεγαλύτερη επιφάνεια στους τοίχους ή να βρίσκουν θέση
στο δάπεδο, ο ιδιοκτήτης «άφησε» χώρο για τα πολλά έπιπλα, κλασικά πλέον κομμάτια του μοντέρνου design. H εμμονή του σε αυτά αποτελεί ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο της φιλοσοφίας του στον τομέα της διακόσμησης.
Tα μόνα δωμάτια του σπιτιού που είναι «κρυμμένα» από τους επισκέπτες και δεν κλέβουν χώρο από το μεγάλο καθιστικό είναι οι δύο υπέρκομψες κρεβατοκάμαρες. Oπως σε όλο το σπίτι έτσι και εδώ κυριαρχούν οι πίνακες στους τοίχους, που προέρχονται από εκθέσεις σχολών Kαλών Tεχνών και δημοπρασίες σπάνιων συλλογών. Xαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το σκίτσο του Mάο, σχεδιασμένο από τον Bραζιλιάνο καλ-λιτέχνη Vik Muniz, γνωστό για τον εκκεντρικό χαρακτήρα των έργων του. Kαι όλα αυτά σε ένα σπίτι που ξέρει να προβάλλει την τέχνη, αλλά πάνω απ' όλα τη ζωή.
