Λατρεμένοι μου αναγνώστες, μετά από εφτά χρόνια καθημερινής προσπάθειας να ανταποκριθώ στους προβληματισμούς σας και να σας προτείνω λύσεις στα μεγάλα ή μικρά θέματα που αντιμετωπίζετε, σήμερα καλούμαι να σας αποχωριστώ.

Είναι μια από εκείνες τις αναπάντεχες στιγμές της ζωής που μας βρίσκουν απροετοίμαστους, που μπορεί να μας κλονίζουν και να μας πονάνε, αλλά οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε με θάρρος και με την πίστη ότι όλα θα πάνε κατ' ευχήν.

Από τα μηνύματα σας καταλαβαίνω ότι έχω βοηθήσει πολλούς από εσάς να υιοθετήσετε νέους, διαφορετικούς τρόπους χειρισμού κάποιων καταστάσεων που σας δυσκολεύουν και να έτσι να μάθετε να διακρίνετε το φως εκεί που πριν φαινόταν μόνο σκοτάδι.

Ταυτόχρονα, στην προσπάθεια μου να ανταποκριθώ στις προσδοκίες σας έμαθα κι η ίδια πολλά από εσάς και πήρα μεγάλη ικανοποίηση από το προνόμιο να μοιράζεστε μαζί μου όσα βάραιναν την ψυχή σας.

Η σχέση μας ήταν μια σχέση αμφίδρομη. Οι στεναχώριες σας ήταν και δικές μου στεναχώριες και οι χαρές σας και δικές μου χαρές. Ο κοινός μας δρόμος ήταν σίγουρα συναρπαστικός για όλους, όμως σήμερα έφτασε στο τέρμα του.

Μ' αυτό το μήνυμα σας αποχαιρετώ. Σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη σας και σας εύχομαι καλή συνέχεια και καλή δύναμη. Ίσως μια μέρα να ξαναβρεθούμε.

Εντωμεταξύ, προσέχετε και αγαπάτε τους εαυτούς σας, γιατί κανείς δεν μπορεί να το κάνει καλύτερα από εσάς.

Σας φιλώ και σας στέλνω μια μεγάλη, ζεστή αγκαλιά.