Θεία μου καλησπέρα! Ελπίζω να μπορεσεις να απαντησεις στο μηνυμα μου συντομα γιατί δεν ξέρω τι να κανω. Δουλεψα για ενα μηνα σε μια κοπελα χωρις να εχω συμφωνησει μισθο κλπ γιατι μεσολαβησε ο αδερφος μου ο οποιος επισης δουλευει σ αυτην με μισθο. Το θεμα ειναι οτι δουλευα 12 ωρες τη μερα χωρις ρεπο και περιμενα να μου δωσει χρηματα οπως της ειχε εξηγησει ο αδερφος μου οτι χρειαζομαι, αλλα αυτη τωρα πληρωσε ολο το προσωπικο κανονικα - και τον αδερφο μου- εμενα ομως αρκεστηκε σε ενα "ευχαριστω" και σε μια καρτούλα με τις ευχαριστιες της. Εχω παθει σοκ γιατι βρεθηκα εκτος Ελλαδος για να τη βοηθησω και αυτη δεν εδωσε τιποτα ενω εγω υπεφερα τοσες ωρες εκει καθε μερα χωρις διαλειμμα και ρεπο. Τι να κανω; Πως να ζητησω λεφτα χωρις να εκθεσω τον αδερφο μου; Να το κανω αμεσα; Μηπως πρεπει ο αδερφος μου να της μιλησει εφοσον αυτος μεσολαβησε; Ευχαριστω.

Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook

Αγαπητή μου, στη θέση που βρίσκεσαι, αναγκαστικά πρέπει να βάλεις τον αδελφό σου να μεσολαβήσει ξανά, εφόσον εκείνος εισηγήθηκε αρχικά για να βρεις τη δουλειά αυτή.

Βέβαια μην περιμένεις και πολλά, καθώς φαίνεται ότι δεν είναι και πολύ καλός στις διαπραγματεύσεις και όπως λέγανε οι παλιοί «μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται».

Με άλλα λόγια, όλη η διαπραγμάτευση για το είδος και το ύψος της αμοιβής σου θα έπρεπε να είχε γίνει προκαταβολικά και πολύ συγκεκριμένα, πριν αρχίσεις να δουλεύεις εκεί, ώστε να αποφασίσεις αν αξίζει να το κάνεις.

Επίσης, αν ήθελες να το χειριστείς η ίδια, θα έπρεπε να δείξεις τη δυσαρέσκεια σου και να διεκδικήσεις την αμοιβή σου όταν η εργοδότης σου σού έδωσε την καρτούλα με τις ευχαριστίες κι όχι κατόπιν εορτής.

Τώρα που έφυγες από εκεί είναι πολύ δύσκολο να βρεις το δίκιο σου και στην καλύτερη περίπτωση να λάβεις ένα χαρτζιλίκι σαν αποζημίωση, αλλά με τίποτα έναν αξιοπρεπή μισθό.

Ωστόσο, αυτή η εμπειρία θα πρέπει να σου γίνει μάθημα, καθώς υπάρχουν πολλοί επιτήδειοι σ' αυτόν τον κόσμο που δεν εκτιμούν την εργασία των άλλων και είναι έτοιμοι να τους εκμεταλλευτούν με την πρώτη ευκαιρία.

Μαζί μ' αυτό θα πρέπει να μάθεις να εκτιμάς κι η ίδια τη δουλειά σου, όχι με βάση το αν έχεις ανάγκη τα χρήματα (κάτι εντελώς υποκειμενικό και άσχετο με τον κόπο που καταβάλλεις) αλλά με βάση το έργο που προσφέρεις, το οποίο μπορεί να εκτιμηθεί αντικειμενικά και να υπολογιστεί συγκριτικά με το αντίστοιχο έργο που προσφέρουν άλλοι εργαζόμενοι στο ίδιο αντικείμενο.

Άλλωστε, όλοι έχουν ανάγκη από χρήματα διαφορετικά κανένας δεν θα δούλευε ως υπάλληλος. Όμως όταν ζητάς χρήματα επειδή τα έχεις ανάγκη και όχι επειδή προσφέρεις κάποιο έργο, είναι σαν να ζητάς ελεημοσύνη και τότε θα πρέπει να έχεις στο μυαλό σου ότι δεν είναι όλοι οι εργοδότες αρκετά ελεήμονες για να δείξουν την απαραίτητη κατανόηση και να σε ανταμείψουν αναλόγως.